ORTOPEDİ DOKTORUMA ÇAKTIRDIM ! Başlık fikri için kıymetli dostum “gergin” e teşekkürler. Adettendir bir şarkı ile yazımıza başlayalım.
https://youtu.be/JBtj1IDWKk0?si=2N2PaNqClShrkFZ4Şarkımızın adı “Böyledir Benim Ayrılıklarım”. Tam 13 aydır buraya yazmadığım için yaklaşık 10-15 tane ayrılık birikti 😂 Arkadaşlar, aile bireyleri, aşklar, iş ortakları ve çok sevdiğim evim… Hepsini yazmak bana eziyet okumak da size. O yüzden küçük küçük özet geçeceğim.
Ama önce aile evimden niye taşındığımı size anlatayım. Bir sabah uyandım ekmek poşetinin ağzı açıktı. Neden poşeti açık bıraktınız diye sormamla annem olacak iblis ile kavgamız başladı. Zaten birbirimize doluyduk çünkü 3-4 hafta önce de yine annem siktiri boktan bir sebepten cıngar çıkardığı için babam olacak taşaksız beni sokak ortasında yumruklamıştı. Taksiciler felan ayırdı neye uğradığımı şaşırdım. Çünkü ortada bunun yaşanmasını gerektirecek bişey yoktu. Sonra ben evi terkettim BFF Yağmur’un evine gittim. Telefonum saatlerce susmadı arayan arayana sonra babam gelip beni aldı evimize döndük. Neyse bu bizim rutin zaten. Her ailede olan şeyler diyerek kendimizi kandırdık.
Asıl olay günü bizim annemle tartışmamız büyüdü. Tartışmamız her zamanki gibi siktiri boktan bir sebepten başladı ama sürreal bir şekilde devam etti. Annem Feriha atağı geçirip ayılıp bayıldı. Kendini yerden yere attı. Ben odama geçtim kapıyı da kitledim. Bu hala deli sikiyormuş gibi bağırıp çağırdı. Tabi ki ben de ona bağırarak cevap verdim. Hanım hanımcık susacak halimiz yok ne de olsa kimin oğluyuz. Sonra bu orospu sanrı mı gördü aklını mı yitirdi böyle bişeyi nasıl yaptı hala bilemiyoruz. Polisi arayıp oğlum beni dövdü diye şikayet etti. Blöf yapıyor sandım ama gerçekti. Ben kendimi odama kitlemiştim, temas yoktu. Zaten kimseyi dövebilecek biri de değilim. Sen misin bana iftira atan orospu. Odamdan çıkıp gittim elinden aldım telefonunu. Aldım ki tekrar boş yere meşgul etmesin polis teşkilatını. Ben evden çıkarken babam olacak taşaksız montumdan tuttu gitmeme izin vermedi. “Bak bu mont 7500₺ bırak yırtılmasın” dedim
O da “Polise hesap vereceksin” dedi. Ulan sen kahvaltıda taşaklarını mı yedin ibne herif ben kime neyin hesabını vereceğim. Rezilliğimizi mi anlatalım memur beye. Kayıtlara mı geçsin endemik aile bireylerimiz ? Bu sefer delirme sırası bendeydi. “Öyle Bir Geçer Zaman Ki” dizisinde Mete’nin delirip evi yaktığı sahneyi tekrar çektim. Deli gücümle babamı ittim kendimi kurtardım ve yerdeki kaldırım taşını alıp yemim ederim seni bu taşla öldürürüm dedim ve taşı atar gibi fake attım. Korkudan altına sıçtı amına koyim görmeniz lazımdı o korkak yüz ifadesini. Yıllardır bana yaşattığı yüz ifadelerinden farksızdı. Neyse ben evden çıktım yine BFF Yağmur’un evine gittim. Herkes beni arıyor yine. Öğrendim ki polis gerçekten gelmiş. Mk gerçek bir olay olsa hayatta gelmezler. Açıkçası çok büyük bir şok içerisine girdim. Çünkü öz annem bana iftira atıp polise şikayet etmişti. Bu çok ağır bir durumdu. Donup kalmıştım. Neyse yine telefonum susmadı babam yine BFF Yağmur’un evine gelip beni alıp götürdü.
Eve geldiğimde ev terk edilmişti kimse yoktu. Tüm bunlar yaşadığında ramazan ayındaydık. Olayların şokuyla 3 gün üst üste iftar ve sahur yapmadan oruç tuttum. Ramazanda herkes kilo alır ama ben 5 kilo verdim. Normalde çok boğazıma düşkünümdür. Ama 1 lokma yemek bile içimden gelmedi. Yemeden içmeden kesildim. Sadece hayatta kalabilmek için birkaç gıda takviyesi tükettim. Kendimi terk edilmiş bir piç gibi hissediyorum. Dünyanın en değersiz piçiydim. Ekmek poşetinin ağzı açık dediğim için öz annem tarafından iftira atılarak polise şikayet edilmiştim. Bu arada annem evi terk etmişti biz babamla yaşıyorduk. İkimizde ruh gibiydik ikimiz de yemek yemiyorduk.
Babam artık benim evi terk etmem gerektiğini söyledi. Karısıyla bensiz huzur içinde yaşamaları için beni evden kovdular. Ben evimden asla ayrılmak istemiyordum. Evet kavga dövüş içinde yaşıyorduk ama yaşıyorduk işte. Benim bildiğim tek aile kavramı buydu. Kendimi kardeşleri tarafından kuyuya atılan Yusuf gibi hissettim. Bu kuyu öyle derindi ki hala çıkabilmiş değilim. Majör depresyonumuz hanemize hayırlı olsun. Yaşadıklarım yetmezmiş gibi evimden sürgün edilmiştim. Hem de bir hiç uğruna. Bu öyle çok koydu ki kendimi haftalarca boşlukta hissettim. Boşlukta salınan kupkuru bir yaprak gibiydim. Ne bir yere konabiliyordum ne de yeni bir yere uçabiliyordum. Bu terkedilmişlik hissi beni babam dışındaki erkeklerle konuşmaya itti. Sen çocuğuma babalık yapmazsan DADDY’lik yapacak bir sürü adam var. Birkaç uygulama indirdim birkaç adamla yazıştım. Annemin ve babamın aksine beni istediler. Benimle ilgilendiler. Hatta niyeti beni sikmek olmasaydı 1-2 tanesiyle buluşup uzun uzun dertleşmek, kahve içmek isterdim. Ama yapamazdım. Kendimi bir başka kuyuya daha atamazdım.
Bir kaç gün sonra 3-4 lokma bişey ile iftarımı açarken babam dedi ki “biz annen ile boşanıyoruz”. Yüzüne bile bakmadım hiçbir tepki ve cevap vermedim. Çünkü benimle ilgili bir durum değildi. Evlenirken bana mı sordular da boşanırken bana haber veriyorlar. 1 saat sonra annem amı götü dağılmış vaziyette eve geldi. Neredeyse bütün akrabalarını yanında getirmiş. Pardon akbabalarını. Dayım olacak kancık sanki annemle babamı ben boşamışım gibi 15 dk boyunca bana sövdüğü bir konuşma yaptı. Ben şok üstüne şok yaşadığım için dayım bana küfür ederken kahkaha atmaya başladım. Artık git gide deli anneme benziyordum
gülme bak elimde kalacaksın felan diyor ben de hala aylak aylak cevaplar veriyorum. Parmağımda oynattım hepsini dilimle siktim. En son dayım dedi ki “Biz seni doğduğun günden beri çok sevdik hep yanında olduk bundan sonra yanında olmayacağız” Ben de dedim ki “zaten hiçbiriniz hayatımda yoksunuz ki
” Annemin eşyalarını toplayıp götürdüler kapıdan çıkarken kancık dayım ulti açıp bana beddua kombosu yaptı “İnşallah bu evin içinde yanarak öl” gibi şeyler söyledi. Götümle dinlediğim için tam anlayamadım
Babamla biz şaştık ve de kaldık. Çünkü 50 yaşında bir kadının erkek kardeşleri gelip annesinin evine götürdüler. Ve bize inanılmaz kinli davrandılar sanki babam annemi aldatıp üstüne kuma getirmiş. Bir eli yağda bir eli balda yaşadı. Hatta rahat battı orospuya ki hayatı ailesine zindan etti. Hatırlarsanız babam taşakları olmadığı için karısına söz geçiremiyordu ve hep karısının yanında duruyordu. Bu sefer ilk defa benim yanımda durdu. Kafasına saksı mı düştü ne gerçekleri göresi gelmiş. Babam bana sahip çıkmıştı ilk defa yalnız değildim. İçim inanılmaz bir güvenle doldu. Çünkü babam yanımdaydı. Sanki hayatım boyunca hiç biseksüel olmamışım gibi erkeklere olan ilgim bıçak gibi kesildi. Ve depresyonum bitti. Artık yemek yemeye başlamıştım. Babamla 2 ay yalnız yaşadık. Babamla artık birlikte yaşayacağımıza dair bir plan yaptık. Biz kendi yaşayacağımız evi hazır tadilattan geçirecektik ve taşınacaktık. Annem de anasının evinden kalkıp tekrar evine gelecekti. Babamla hiç olmadığı kadar iyi anlaşıyorduk. Çok güzel vakit geçiriyorduk. Birbirimizi anlayıp ilgi gösteriyorduk. İblis annem muhtemelen bağlama büyüsü felan yaptı. Babam birden köpek oldu anneme. Ergen gibi ağlamalar zırlamalar. Sürekli arabesk dinlemeler. Uğruna ağlanacak biri değil benim annem tam bir iblis. Neyse babama dedim ki “Ben anladım sen boşanmayacaksın karınla barışacaksın o beni evden kovdurtmayı başardı sen de hiçbir şey olmamış gibi karınla devam edeceksen artık bizim de ilişkimiz eskisi gibi olamaz. Ya o ya ben dedim. Tabi ki karısını seçeceğini biliyordum. Ama yine de sormak zorundaydım. Biz bunca rezilliği boşa mı yaşadık baba ?!
Sonuç olarak ben yeni evine taşındım. Ne anne ne baba görüşmüyorum. Hayatımda yoklar artık. Yapayalnızım. Yaşamaya dair bir motivasyonum yok. Belli aralıklarla intihar etme düşünceleri aklıma geliyor gayet de mantıklı buluyorum o düşünceleri. Ve intihar etmeyi arzuluyorum. İntihar etmenin vermiş olduğu o melankoli hissini seviyorum. Çünkü endomorfin hormonu salgılanıyor beynim tarafından. Belki de bu forumdaki yazılar benim intihar mektubumdur. Bilemeyiz. Eğer bir gün ölürsem yazılarımı babama okutun.
HADİ O ZAMAN YAZIMIN İKİNCİ KISMINA GEÇELİM ORTOPEDİ DOKTORUMA NASIL ÇAKTIRDIĞIM İKİNCİ BÖLÜMDE TO BE CONTINUED…
