Yağmur yağıyordu bu şehre,sanki çıkmayacağını bile bile ısrarla temizlemeye çalışıyordu kendini
ev ev,sokak sokak,cadde cadde... kurtulmaya çalışıyordu kir ve günahlardan tıpkı bir fahişenin yorgun,kirli ve
günahla kararmış olan bedenini saatlerce suyun altında temizleyerek kirden ve günahlardan kurtulmaya çalışması gibi,
bu şehirde kendini yağmurun altında temizlenmeye çalıştı ama çıkmıyordu.Fahişenin ne kadar temizlemeye
çalışırsa çalışsın içinden,hatıralarından aklından çıkmayan günahları gibi,bu şehirde günahlardan kurtulamıyordu.
Nasıl temizlenirdi ki artık AŞK çoktan terk etmişti bu şehri.Belki de bu yağmur yok olan AŞK içindi...
Bu şehre yağmur yağardı ve eskiden toprak kokardı bu şehir yağmur sonrası.Bir zaman sonra bu kokunun
yerini çöp pislik lağım aldı.Ne kadar uğraştıysa da başaramadı bu şehirden o güzelim koku gitmişti.
Sonra bu güzelim şehrin güzelim gençleri vardı.Bilinçli,cesur,korkusuz gençleri vardı.Kızdı büyükleri
kendi yaptıkları yanlışları görülünce,küstürdüler bu gençleri artık sevgiyle büyümeyen nefretle boy atan bu
gençlik onları analarının babalarının sarmadığı sevgiyle sokak sokak sarıp kucaklayan
bu şehre kızdılar.Kırdılar,döktüler,çizdiler duvarlarına kin dolu nefret dolu yazılar yazdılar.Şehir yine
ağladı ve bu şehre bir daha yağmur yağdı.
bu şehre hala yağmur yağıyordu.Bulutların ağlamaktan gözleri kör olmuştu.Artık bu şehirde hüzün vardır.
Evlerde sevgiyle yanan lüks lambaların titrek ışıklarının yerini bencil ampullerin aydınlatma yarışı başlamıştı.
Bu şehrin bir güzelliğini daha söküp aldılar sormadan.Artık yıldızlar görülmez oldu şehirden.
Sessizliğiyle bir şeyler anlatmaya çabalardı.Bizler trafikle,gürültülülerle yüksek müziklerle daha bir çok
ses kirliğiyle duyamadık bu sessiz çığlığı.
Ah ah bu şehir belki de son kez ağlıyordu,son uyarı son umutları bu yağmurlardı.Son sevinçleri ve aşkı bu yağmurla yağıyordu.
Delicesine yağan yağmur temizliyordu sokakları.Sanki ben temizlerim bu kaldırımları duvarları siz içinizdeki kendinizi ve beni zehirleyen kirleten
günahları temizleyin dercesine.
Koştum caddeye camda yağmuru izlemek için bakan insanların deli mi bu der gibi bakışlarına aldırmadan
Haykırdım.''Ey bu şehrin yağmurları ruhumu günahlardan sokakları arındırdığın gibi arındırır mısın?Beni sevgi damlalarınla yıkar mısın?
Ey şehir ey hüzünlü dost ey sevgiliyi aşkı kaybetmiş hüzünlü şehir.Yağmurunda aşkla yıkanmak isteyen bir sevgiliyi kabul eder misin?
00.07 10.09.09
yağmur yağdı şehre bir rüzgarla beraber bana bunları fısıldadılar dinledim utandım yazım.
Baydar
