Yazayım yazayım diye aylardır düşünüyorum deftere yazmak geldi içimden fakat oraya yazsam ne olacak ki duracak orada kimse görmeden duymadan duracak ve ben moralimi bozacağım gelip gidip en iyisi buraya yazmak suçlu gibi hissediyorum buraya yazarken bile ama devamında ben biz suçlu değiliz susmayacağım bundan sonra da eveeet nereden başlayayım ailemi anlatmak istiyorum ailem ahahhaha neyse dört kardeşiz ikisi leş insanlar biz iki diyelim en iyisi şimdi oldu annemi küçük yaşta kaybettik 12 yaşındaydım kaybettiğimde tek kız benim ailedeki diğerleri erkek annemi nasıl kaybettik bıçaklama sonucu öldü amcam ve çocukları annemi bir çok yerinden bıçaklayarak öldürdüler mal kavgası mı diyim yoksa iki tarafın bir biriyle inatlaşması sonucu olan bir olay iki sene önce aynı amcamdan babam 15 küsur yerinden bıçaklandı günlerce komada yattı ama yook gitmeyelim onlar gidecek onlar korkacak biz korkak değiliz diye kaldık orda iki sene sonra da annem öldü bu nasıl bir mallıktır aklım ermiyor hala da aynı yerinde bekliyor babam evde tabiriyle düşmanların arasında tamam en erkek sensin en güçlü sensin korkak olmayan da sensiz bravo büyük abimde annemi öldürüyorlar diye koşan ortanca kardeşimin ardından silah alıp koşuyor oda amcamı vuruyor ve amcamda ölüyor olayı tam anlamıyla anlatamasamda bir katliam oldu 2012 yılında küçük kardeşim ve ben kaldık evde ambulanslar polis sirenleri sesi duyuyorum küçük kardeşm korkmasın diye kulaklarını kapatıyorum ortalık durulunca komşunun evine koştum ev telefonlarından teyzemlerin ev numarasını aradım hemen geldiler ortalık feryat figan sonra annemin ölüm haberi bağırışlar ağlamalar hırsına değdi mi baba mutlu musun şimdi..
Sonrasında annemin cenazesi kalktı ne olduğunu bile anlamadım ölmek neydi ki ölmek annem öldü..
Aradan kısa hatta çok kısa zaman sonra da bizi sosyal hizmetlere gönderdiler üç kardeş hiç bilmediğimiz bir yere gönderildik ikiside ağlıyor du gidene kadar teselli eden bendim 12 yaşında değil de sanki daha büyüktüm o gün beni kim teselli edecekti..
Orada kalmaya başladık ilk başta çok zor geldi zorbalama oldu küçük kardeşimin bezini ben değiştiriyordum ahh küçücüğüm bunları hak etmedik biz bir süre sonra babam suçsuz olduğunu için çıkıyor en büyük olan abim nefsi müdafaa dan 6 yıl alıyor diğer amcamın oğlu müebbet beter olun ne diyeyim
Babam çıktıktan sonra hemen bizi almaya çalışıyor ilk başta vermediler zorlu bir süreçten sonra almayı başardı ve bizi o çöplüğe geri götürdü üçümüz de okuyorduk benden bir büyük olanı okuldan alıp fırına verdi çalışsın diye sonrasında hoşgeldin dayaklar kötü sözler evin yükü temizlik yemek herşey bir anda omuzlarıma yüklendi hem okul hem ev hem kardeşime bakmak bu kadar sorumluluk birde üstüne aile içinde cinsel istismar devamını yazacak güç bulacağım inşallah..
Ben bile yemin ederim hâlâ ne yaşadığımı anlamıyorum nasıl bir saçmalık iğrençlik bu babam sürekli kadın getirmeye başladı yada birileriyle dışarda görüşmeye evde de bunu ballandıra ballandıra anlatır kısa bir süre okul ev gidip geldikten sonra benden büyük olanla değişik şekilde evde bana saldırmaları başladı babam yokken uzaktayken yapardı bunu emin olduğu her vakti degerlendirmeye çalışan bir pislik geceleri uyurken bir bakmışsınız bir el geziyor üzerinizde vücudunuzda karşı koyarsanız dövülüyorsunuz sürekli tehdit ediliyorsunuz bunu yapan seni evin babası ilan ettim diye pohpolanan çocuğu içeriğine çok girmek istemiyorum bu böyle bir iki yıl devam etti üzerine cezaevindeki abim izin günlerine geliyor ve oda aynı şeyi yapıyor kendimden nefret ettiğim bir dönem bu böyle sürerken etraftan da yardım almaya bir kurtarıcı bulmaya çalışıyorum ne olduğunu anlıyorum ama o an kal geliyor kimseye söyleyemiyorum zaten hiçbir yere de gönderilmiyoruz çok zor kız çocuğuyum ya orospo olurum felan baabamin dilindeki tek şey böyle utanç verici bişey nasıl anlatılır ki derken kuzenime anlattım ne yaptı hiç bir şey hemde koskocaman hiç sonrasında şüpelenmeye başladım küçük kardeşim de de bazı değişiklikler vardı büyük kakasını tutamıyordu büyümüştü artık ve tutamıyordu sürekli dayak dayak sen kilodun gene kirli sobanın demiriyle arkadaş olmuştuk..
Kardeşime sordum ilk başta yok sürekli ısrar ediyordum gene de yok öyle bişey diyordu ama ben biliyordum şüphelendim bir kere biraz zaman geçtikten sonra gelip anlattı bana sinirden delirmek üzereydim ben korumaya çalışıyordum kendimi ama o daha çok küçük delirmek üzereydim o evde altıma yapınca bana yaklaşmıyor dedi bunca zaman dayak yediği şey anlatamadığı Allah'ım bu nasıl bir çıkmaz babama anlatmayi düşündük beraber inanmaz cümlesi bitirdi bizi neyi ne şekilde nasıl anlatacaktık polise gitmeye kakrar verdim eve bir mektup bıraktım kardeşime korkmamasini olanı anlatmasini söyledim okula gider gibi çıkıp polise gittim anlattım babami tahmin edebildiniz mi bilmiyorum alev saçıyordu gözleri o gün tutuklandı kardeşimin ve benim ifadelerimiz alındı ama karakoldakiler bile dalga geçer gibiydi tekrar yurda götürüldük bu bizim zaferimizdi ama peşinden gelecek şeylerden habersiz bir zafer...
