Herkes uzun uzun yazılar döktürüyor, benimki kısa ve öz olacak. HK ısrar ettiği için değil, şuan bunu yapmak istediğim için; içimden böyle geldiği için. Zira HK kendisine de olsa bize isyan etme kültürünü öğretti. Ve bu kültür bize delicesine bir özgüven verdi. Hangi psikolog danışanına onun istemediği şeyleri söyler, danışanıyla kavga eder? Hiçbiri demi? Ancak HK'ya olan sinirinden duvarları yumruklamayan bir tek danışanı yoktur diye düşünüyorum. Çünkü ne yapıyorsa bile-isteye yapıyor.
Bazen bizden istediği şeyler çok absürt gelebiliyor. Mesela aşık olduğunuz hemcinsinizle ilişkinizde size rehberlik ediyor ve o hemcinsinizi size resmen bağımlı hale getiriyor. "Noluyor lan?" diyorsunuz. Birde bakmışsınız ki HK size "aşk karakteri"ni aşılamış. Eğer o hemcinsinize eşcinsel olduğunuzu açıklasaydınız muhtemelen birdaha yüzünüze bakmayacaktı, ancak HK taktikleriyle ilerlediğiniz zaman birde bakmışsınız ki Hz. Muhammed misali Hz. Ebubekir'in dizlerinde uyukluyorsunuz. Erkek erkeğe, ancak dost olarak, helalinden.
HK hep Mevlana ve Şems örneğini verirdi, ikisi de yüzyıllardır olması gereken "yüce insan" tipini temsil eder. İkisinin de en öne çıkan özelliği "aşk karakteri"ne sahip olmalarıdır. Zerre kadar cinsellik yok, ancak yaradılanı sevmenin zirvesi.
Son paylaştığı tweet'te İslamiyet'in ideal insan portresinin, cinselliği aşmış eşcinsel erkekler olduğunu yazdı. Dindar, muhafazakar tayfaya söylesen "SAPIK, ZINDIK, SAÇMALIK" diye nitelendirir. Oysa ilahiyatçı ve cemaatçi kimliğime rağmen diyorum ki: "Hadi lan dindarlar, açıklasanıza! Hz. Mevlana sadece sizin değil bütün dünyanın ideal insan kabul ettiği ruh değil midir? Peki Şems'e olan duygusu HEMCİNSE AŞK değil de nedir? Peki cinsellik var mı, yok! O zaman biz eşcinsellerin birbirimize duyduğu aşk da katıksız helal. Hatta sevap!.."
Bize karşı aptal yürüyüşler düzenleyeceğinize, siz de biraz bizi örnek alın da; insan olmayı öğrenin...
- Kerem2
