Bakma sana şiirler yazdığıma
Şair falan değilim
Olamam da zaten
Anlatamaz hiçbir şiir seni
Geri de getiremez o günleri biliyorum
Bu yalnızlık kıyametimin habercisi
İçimdeki kayıp o şeyin susmayan sesi
Bunu en iyi ben bilirim
Bir ileri iki geri giderim
Mutluyum aslında
Yokluğunu bile sever oldum
Nereye gitsem onu da yanıma alıyorum
Hesap vermiyorum kimseye
Cevapsız sorular artık gizli heybemde
Yani iki kişilik yaşıyorum bu yalnızlığı
Her şeyi tek başına yaşıyorum hayatta
Sana hiç pay bırakmıyorum aslında
Bakma sana şiirler yazdığıma
Şair falan değilim
Hem zaten olamam da...
Nerede şimdi oynadığım o oyuncaklar
Hiç bitmesini istemediğim horoz şekerim
Resimli kitaplarım, ilkokul öğretmenim
Akşam karanlığına kadar süren mahalle maçları
Gazoz kapakları, futbolcu oyun kartları
Yine o yıllara dönsem çocukluğum hâlâ orada mı?
Ahhh, çocukluğum çaldılar seni benden
Kirlettiler ruhumu taa derinden
Şimdi içimdeki karanlık odadan çıkamıyorum
Mutluluğu başka erkeklerde arıyorum
Masumiyetim yerle yeksan
Kime suçlu diyeyim
Kime derdimi dökeyim
Ne yazık ki
Bazı sorular cevapsızdır bilirim
İyileşir mi bu onulmaz yaralarım
Duyulur mu bu feryadım
Bu göğsümü sıkan şey de nedir
Allah'ım tüm umudum sendedir
Ahh benim, bahar kokan çocukluğum
Kaygısız telaşsız yolum,
Bakma sana şiirler yazdığına
Şair falan değilim
Hem zaten olamam da