Günümüzde antidepresanın çok popülerleşmesi, yaygınlaşmasıyla beraber bende bu ilaçları 8 yıl kullanmış ve yeni bırakmış birisi olarak sizlere üzerimdeki etkilerini anlatacağım.8 yıllık antidepresan kullanma sürecimden, bu ilaçları nasıl kullanmaya başladığımdan kullanırken neler yaşadığımdan bırakmaya nasıl karar verdiğimden, hangi ilaçları neden kullandığımdan, bırakırken yani şuan neler yaşadığımdan, bu kadar uzun süre kullanmamın gereksizliğinden, yani özetle içmeden önceki genel halimi, içtikten sonraki genel halimi ve yeni bıraktığım için şuandaki genel halimi aktaracağım
Her şey 12 yaşında psikiyatra gitmemle başlamıştı.O yaşımda içimde bir huzursuzluk anneme karşı bir öfke vardı içimde.Psikiyatra gitme sebebimin asıl nedeni de altıma kaçırma sorunlarımdan dolayı dahiliye doktorunun tavsiyesiyle olmuştu.Oraya gittiğimde de kendimi aciz ve sorunlu birisiymişim gibi yardıma ilgiye muhtaç birisiymişim gibi bir psikolojiye sokmuştum.Sonra kaygı bozukluğu teşhisi konmuştu ve ilaca başlamıştım.O dönemlerde okulla ilgili bir sorunum vardı.Ben sürekli okul değiştirdiğim için yeni bir okula geçtiğimde çok adapte olamadım.11yaşına kadar bir okuldayken 11 yaşımdan 14 yaşıma kadar bir okuldaydım.11 Yaşında geçtiğim okulda 12 yaşında sınıflar değişti ve gene bambaşka bir ortam olmuştu.12Yaşımda ben çok sosyaldim fakat bu yeni okula geçişime çok iyi adapte olamadım.Konuşkan özgüveni olmayan ne yapacağını bilmeyen o yüzden de farklı bir çocuktum.Ama çok önemli bir şeyim eksikti.Oda özgüvenim.Bu yüzden kaale alınmayan bir çocuktum.İnsanlara farklı gelen eğlenceli bir yanım vardı ama buda beş para etmezdi çünkü kendimi bulduğum bir yanım yoktu.Bu yüzden insanlar beni farklı buluyordu ve insanlara eğlenceli geliyordum ama gözlerinde hiçbir değerim yoktu.Buda beni ezik yaptı.Bu eziklik yüzünden bunalıma girdiğim oluyordu ama tabi o zamanlar aşağılık kompleksim çok yoğun değildi ama kaygıları olan bir çocuktum.Kendi olan bir çocuk değildim.Hep çevremdekilere özenirdim onlardan bir şeyler kapmak isterdim.Bunun nedeni de Babam evde tam bir otorite kuramadığından karakterim gelişememişti.Hem çıktığım sokak olsun hem okuduğum okul olsun insanlara farklı geldim eğlenceli geldim ama değer görememiştim.Şimdi o değeri vermeyen insanları kafalarını kopartıp kanlarından şarap yapıp içmek istiyorum o ayrı mesele.Yani burayı toparlarsam psikiyatr beni çözemedi.Ailemdeki kopukluğu otoritesiz bir babamı her şeye koşturan kaygılı bir annemi anlayamadılar.O zaman ki kaygılı ben daha sonra aşağılık kompleksleri olan bir çocuğa kendinden nefret eden bileklerini gördükçe tiksinen başka insanların bileklerini bakıp kendini aşşağılayan herkezin vücuduna bakıp kendi vücudunu ezikleyen bir bene dönüştü.Sanki radarım varmış gibi insanlara bakıp kendimi ezikliyordum.İnsanların vücutlarına bakıp kendi vücudumun çok yetersiz olduğunu düşünüyordum.Spora falan da gittim ama hiçbir işe yaramadı.Çünkü ortada bir ben yoktu karakteri gelişmemiş bir bendim ne yapacağını bilmeyen bir bendim yaptıklarıyla insanlara garip ve eğlenceli gelen ama bir değeri olmayan bir bendim.Gerektiğinde öfkesini kullanamayan korkak bir bendim.Kendini farkedememiş bir bendim.Hep insanlara iyilik yapması gereken ama asla iyilik bulamayan saf bir bendim.Buraya kadar anlattıklarımı bir kenara koyayım gelelim ilaç nasıl bir ruh hali yaptığına.
İlaç ilk aldığım yıllarda garip bir enerji yapıyordu.Bu enerjiyle de saçma sapan hareketlerim oluyordu çevremde hep farklı algılanan bir çocuk olmuştum.O çok değerli ve gerektiğinde çok lazım olan öfkemi gereksiz bir biçimde benden almıştı.Zaman zaman çok uyuşturuyordu zaman zaman çok hareketli kıpır kıpır yapıyordu beni.Antidepresanın yanında da dikkat ilaçlarıda kullandım ritalin,konsterta,medikinet bunlarıda 2 3 hatta 4 yıl kullanmışımdır.Bu ilaçlarda günlük hayatımı değiştiriyordu çünkü hissediyordum.Sabah çok enerjik öğlene doğrdu çöken eve geldiğinde zombiye dönmüş bir çocuk gibi hissettiğim oluyordu.İçime garip bir enerji veriyormuş gibi hissediyordum.Ve dikkat ilacının da sabah 1 ve 2 .dersten sonra hiçbir işe yarar yanı yoktu.Konsterta medikinet bu ilaçlar günlük içindi.Ritalin ise 2 saat 3 saatlik bir etki veriyordu.Konsertayı aldığımda yarın ki sınava çalışamıyordum bu yetmedi diyip ritalini alıyordum daha iyi çalışabilmek için.Daha sonra 11. Sınıfta hiç iyi şeyler söylenmediğini fark edince bu ilaçları bıraktım.Bir faydası olmadı bana ve aksine ruh halimi değiştiriyordu garip yapıyordu.Ondan sonra son sınıf falan derken ben içime kapandım sex ve pornodan başka hiçbirşeyden keyif duymayan bir çocuk oldum.Ama sex yapmaktan içimde müthiş bir korkuda olduğundan çok ilişkiye girmedim ama çok istedim girmek. 3 4 defa eskorta gittim onun dışında 2 eşcinsel ilişkim oldu o kadar.En son gittiğim eskorta babamın parasını çalarak gittim .İçimdeki korku ve sanırım antidepresan içmemin bende yaptığı bir yan etkiylede eskorta gittiğimde heyecanlanan titreyen üşüme hissi gelen biriydim.Hal ve hareketlerim adrenalinlede değişiyordu bu duruma ben kendim de şaşırdım.O gün eskorttayken onların istediği biri değildim aslında.Çok heyecanlı konuşan normal sexten asla keyif duymayan biri olduğum için.Sonra garip isteklerimi onlara anlatmaya başladım ama uyuşturucu bağımlısı gibiyim sanki düzgün anlatamıyorum garip anlatıyorum.Sonra biri bana manyak mısın dedi.Ben de olmadığımı söylüyorum ama ikna edemiyorum düzgün konuşamıyorum bana uyuşturucu mu içtin sen falan dedi.Yok diyorum ama benden şüphelendi.Sonra diğer arkadaşını ikna ettim ve ona istediğim fantezileri uygulattım.Sonra bambaşka bir bendim çok etkiye giren büyülenen bir ben oldum o sexte.Ve o adrenalinle kendimden geçip saçma saçma konuşmaya başladım sex esnasında.Sonra sexten sonra arkadaşıda benim uyuşturucu kullandığımı düşündü.Sonra ben çıktım ve sokakta kendimi inanılmaz suçlaya suçlaya eve gittim.Sokakta yürürken kendine inanamayan evde de kendini suçlayan bambaşka bir bendim ve o gün kendimi toparlayamadım.Bu hikayemdede antidepresanın bende uyuşturucu gibi bir etki yarattığını düşünüyorum çünkü sakinleştirmesi gereken ilaçın anlamsızca tam zıttı olan bir durum yaşadım.
