Histerik kisilik bozuklugu nedir bilirmisiniz?
Peki daha once duydunuz mu?
veya bu kisiliklerin davranislarini deneyimlediginiz oldumu?
Ben hayatimda boyle birsey ne gordum nede duydum.
Belkide biyerlerde okumusumdur ama umursamisimdir.
Ama bundan sonra hayatimin kopmaz bir parcasi oldugunu biliyorum.
Istesemde istemesemde histerikle yasamak zorunda kalacagimida biliyorum
Asla tahmin etmezdim. hayatimda yeteri kadar problem yokmus gibi birde histerik etiketine
Maruz kalmama hic tahammul edemiyorum. Hayata yenik basladim kabul ama 24 yasimda boyle bir kisilik bozuklugunu tasidigimi….. pes diyorum.
Histerigin bende nasil bir etki yarattigini cocukluk donemimden genc yetiskin donemine kadar aktaracagim.
Bu sure zarfinda histerik kisilik bozuklugun ne anlama geldigini,
Tanilama kriterlerin neler oldugunu, boyle bir kisilik bozuklugunun nasil gelisebilecegini anlayacaksiniz.
Once tanisalim isterseniz.
Murat ben. 24 yasindayim. Meslegim muhasebecilik
4 kardesiz, ailenin en kucugu benim. Ablam, abim, ortanci abim ve ben.
Annem babam mantik evligi cervesinde gecimlerini surduruyorlar.
Saglikli kari koca olduklari soylenemez. Annem bizleri cok fazla sikan
Birer uslu cocuklar olmamiz dilegiyle yetistirmeye calisan. Kendince Kotu Cevreden daime korumaya calisan. Baskici bir anne. Babam ise kalorferci. Surekli calisan eve gec gelen biri olarak tanimlayabilirim. Maddi acidan bizleri darda birakmak istemeyip cogunlukla calisan baba, buseferde eksikliginden dolayi manevi degerini hic hissettiremeyen.
Babam pasif otoriter kisilige sahip. Hem pasif, cocuklarini alenen koruyamayan, icinde hep bir tedirginlik oldugunu hissedebildigin. Hemde otoriter, ailesini gereksiz denetim altinda tutan, fikirlerimizi, yeneteklerimizi gormezden gelen. Ama kendi fikrininide empoze etmeyi pek seven.
Cocukken babam bize hic yuz vermezdi, vermek istemezdi. Anneme surekli, “Remziye sunlara yuz verme!!” deyip dururdu. onun bu tarz cumleleri beni cok kirardi. Herdefasinda ilgi beklerken “remziye, sunlara yuz verme!!” derdi. Bizi sevmiyormuydu? Deger vermiyormuydu bilmiyorum.
Bir cocuk simarmazsa, asil anormal olur degilmi? Soyleyin!
Babamin oldugu yerde dogal olamazdim. Kendimi baska altinda hissederdim.
Simaramazdim. Bana kizmasindan, ofkeli bakislariyla bakmasindan cekinirdim.
Kisacasi kendim olamazdim.
Cok fazla direndim. Babamin degismesini istedim. Degistirmeye calistim ama olmadi.
Bu yuzdende ona kolaylikla kusebilirdim.
Budefa, amma nazlisin derdi ve yinede ilgisiz birakirdi. Kendimi kotu hissediyordum.
Dahada dibe vuruyordum.
Belkide hakliydi bilmiyordum.
Icten ice babama ofke duyuyordum.
Annem yuz vermemekle okadar kati degildi ama iyi oldugum konularla pek ilgilenmezdi. Mesala tiyatro, san, el becerileri. Kisacaci sanat la ilgili oldugum ve sevdigim konularda annemde yuz vermezdi. enazindan Kocasindan o yonde talimat alirdi.
Annemin tek ilgilendigi konu din. Cok baskilardi bizi bu yonde.
Babam sanatin bos oldugunu soyleyip es gecerdi. Isteklerime karsilik vermezdi.
Oysaki gercekten tiyatro olsun, ses olsun, el becerilerim olsun basariliydim. Basarilarim ve varligim cok fazla ovulmuyordu. Sorun burdaydi.
Klasik bir Turk babanin oglunda gormek istedigi seyi gormek istiyordu. Ya doktor ya avukat yada muhendis. Sictigimin mentalitesi!! iligi oldugum anlarda ilgilenmiyordu. Soru sordugumda bile vecap verme gereginde bile bulunmuyordu. Beni inanilmaz ofkelendiriyordu. Cesaretim olsa onu oracikta bogup atasim geliyordu. Nefretle bakiyordum ona.
yuz vermiyordu. Kendimi degersiz hissediyordum. Caresizdim. Kendimi bosverip babamin istedigi statuye ulasmaliydim. Cok calismaliydim.
okul donemleri:
Basariliydim. Ortalama karne getiriyordum. Olmasi gerek karne.
Babam memlun olmazdi. Sanki dunyaya einstein getirmis cesine Herzaman sinif birinci olmami bekliyordu. Kizmiyordu ama taktirde etmiyordu. Nötr gibi davraniyordu.
Ozguvenim kiriliyordu. Sonra sessizce odama cekiliyordum.
Ucuncu siniftan itibaren sanki patlak vermeye basladi.
simarik bir ogrenciye donusmeye baslamistim. Ilgi bekleyen.
Cogunlugun ilgisini uzerine cekmeye calisan. Sinifi sabote eden. Sinsice planlar dusunup
Ve daha sonrasi bunu arkadaslariyla birlikte gercege donusturen. Kisacasi ogretmenlerin illallah ettikleri bir ogrenciydim.
Neden boyle bir ogrenciydim. Oysaki ailem beni usullu bir cocuk sanuyordu.
Surekli muzurluk pesindeydim. Bilinc altimin amaci neydi?
Neden surekli ilgi arsizi olmak zorundaydim. Yada herkez tarafindan kabul gorulmek.
Asiriya kacan davranislarimla merkezi konumdami olmak istiyordum?
Ailemin beni ilgisiz birakmasinin yoksunlugu olsa gerek.
Birde hic sevmedigim ama elimde olmayan kardes kiskancligi var.
Kardes kiskancligi temelinde kardesler arasi rekabette daha pasif ve sessiz taraf olmusumdur.
Onlardan boyun egici olmalarini beklemisimdir. Isteklerimi, duygularimi, soz ve davranis boyutunda elle tutulur argumanlarla ifade etmek yerine hep sessiz dunyamda yasamisimdir. Bu durumun olusturdugu ofke halleri yine sessiz dunyamda kalmistir.
Histerik kisilik bozuklugunun ne oldugunu arastirirken ilgimi ceken ve cokta dogru tanimlandigina inandigim bir yazi, soyle diyordu:
Bu cocuklar genel olarak sessiz ve ice kapanik kisiler olarak tanimlanirlar.
Yetiskin doneminde ise bu ve benzeri cocukluk donemi maruz kalinilan travmatik yasantilara bagli olarak, sorun cozme ve insani iliski stili gelistirme noktasinda patolojik davranislar sergilemeye baslarlar. Adeta onlar pasif agresif eylemleri ile, sessiz kalinan cocukluk travmalarinin kaynagi olan insanlara karsi, sessiz bir eylem plani icinde oc almaya calisirlar. Otoriteye karsi olan travirlari, cocukluk donemi anne baba otoritesine karsi gelistirdikleri ofkenin disa vurum araclari omustur. Mudurunden surekli sikayetci olan bir calisan aslinda, kendi otoritesi anne-babasina olan gizli ofkesini kusuyordur. Kisler degismistir ancak gercek ofkenin gosterilmesi gereken kisilere cocukluk doneminin acziyeti icinde sessiz kalinmak zorunda olundugu icin, yetiskin caginda bu ilk otorite nesnesi olan yoneticilere yonelecektir. Butun agresif davranislarin ana sebebi, aktif bir sekilde isteklerini disa vuramayan, duygularini acikca aciklayamayan, sessiz dunyalarinda firtinali duygular icinde olan insanlarin beni anlayin, beni fark edin cigliklarinin patolojik bir sekilde disa vurumudur. Cocukluk doneminde beni sevin, bana sefkat gosterin, bakin ben ne kadar sirin diye yapilan butun cocuksu cilve haraketlerinin anne baba tarafindan siddetle engellenen cocuk ruhu bunu asla unutmaz. Yetiskinligin haraket kabiliyeti icinde psikopatolojiye donusturerek sagliksiz bir sekilde yasamaya baslar. Aslinda bu acidan bakildiginda histerik kisilik bozuklugunda aciga cikarilan bastan cikarici cinsel manevrelarinin temelinde beni sevmen ve kabul etmen, icinde sana en degerli seyimi verebilirim. Beni yeterki sev ve kabul et. Bunun cocukluk donemi dinamiklerindeki karsiligi ret edilen, dislanan, ihmal edilen bir cocukluk yasantilaridir. O cocuklar buyudugunde tekrar ilgisiz, sevgisiz kalmamak icin yapmayacagi hic bir seyi olmayan kisilik bozuklugu dinamikleriyle karsimiza cikarlar. Aslinda baslangici cok masumdur, ve bu durumu yasayan o koca koca yetiskinler hala o cocukluk donemindeki gibi sevgi ve ilgiyi ihtiyac duyan o masum cocuklardir aslinda, uzayan boylari, yuzlerindeki sakallari, ceplerindeki paralari sizi sasirtmasin onlar travmatik cocukluklarinin sonuclarini yasiyorlar.
Daha aciklayici olamazdi!!
Tam olarak yasadigim ve hissetigim bu.
Anne babamin o gereksiz otoritesinin bedelini oduyorum suan.
Bir cocugun en temel hakki ilgidir, ovulmektir, sevilmektir, sayilmaktir.
Bunnlari benden nasil mahrum birabildiler?!!
Sirf bu patolojik davranislarimdan oturu
-Insan iliskilerinde sorunlar yasamam
-Arkadaslarimla derin, yuzeysel olmayan iliskiler kuramam
-ilgi odagi olmadigim durumlarda rahatsiz olmam
-ilgiyi cekmek icin fiziksel gorunumumu kullanmam
- hizli degisen ve yuzeysel kalan duygular sergilemem
-duygularimi asiri bir abarti ile gostermem
-telkine yatkin olmam, kolay etkilenmem
Buda benim histerik kisilik bozuklugum ile yasantim
suan terapi surecindeyim
terapistimin beni nasil yonlendirecegine bakiyorum
cunku kendi kendimi iyilestiremiyorum
ona guveniyorum
hoscakalin
