Eşcinselliğin korkulan herhangi bir şeye karşı savunma mekanizması olabilmesi ihtimalini düşüneceğim. Baba yada baba figüründen korkan çocuğun, ben onun gibi olmayacağım düşüncesiyle hareket ettiğini savunanları gördüm. Ben pek öyle düşünmüyorum. Şu düşünce sanki daha iyi; Kadınlar akıllı ve güçlüdür, erkek kadar güçlü olmasa da zekasıyla kazanabilir, onlar gibi olursan sende kazanabilir, güçlenebilirsin düşüncesi olabilir. Zaten bu düşünce benim geçmişimin düşüncesi.
Bitip tükendiğim şu ayın 6 sında kendimi çizgi film izlerken buldum. Kötü karakter de olsa iyi karakter de olsa dövüşen kadınlar beni toparlıyor, güçlendiriyordu. Hatta kötü kadınla, iyi erkeğin savaşında, çaktırmadan kötü kadının hamleleriyle ilgileniyordum.
Yine çocukluğumda Herkül, Zeyna ile savaşırken, ben hep zeynayı desteklerdim, diğer erkek çocuklarının Herkülü desteklediklerini çok iyi hatırlıyorum. Yine ilkokul, ortaokul, lise, üniversite hayatım boyunca izlediğim çizgi film ay savaşçısı. Erkeklerin 31 çekerken izlediği bu çizgi film benim için çok anlamlıdır. Küçükken en güçlü Mars Savaşçısıydı ve onun el hareketlerini yıllarca taklit ettim. Ortaokul ve lise Uranüs ve Neptün savaşçıları vardı. Bunlar Marstan güçlüydü ve ben artık marsı bırakmıştım. Onların tarzı, hareketleri, kıyafetlerinin renkleri ilgi alanımdı. (Bu çizgi filmde tüm özel güçler kızlardadır) Üniversitede ise daha ziyade arka planda anlatılanlar ilgimi çekti. Fakat bu örneklerde Güç ve Kadınlar çocukluğumda çok ilgimi çekmişti bu göze çarpıyor.
Savunma Mekanizması teorisini bugün için mantıklı bulmuyorum, yazının devamını getirmedim.
