Merhabalar,
Ben Önder. 25 yaşımdayım ve ben kendimi bildim bileli kendimi eşcinsel olarak görüyor ve hissediyorum. Daha küçücük çocukken kuzenimle evcilik oynadığımda bile ben kız olurdum, gelin olurdum. Erkek olmazdım. Mecburen erkek olduğumda bile o oyundan zevk almazdım. Çünkü evcilik oynadığım kuzenim ya da arkadaşlarımın hepsi kızdı. Erkek arkadaşım yoktu. Yaşıma yakın ya da kendi yaşıtım erkek arkadaşlarım hiç olmadı. Zaman zaman benden yaşça büyük kuzenim ve dayımla maç yapmışlığım da olmuştur, arabalarla oynadığım da. O oyunlardan zevk de aldım elbette ancak yaşça benden büyük olmaları ve otorite kurma eğiliminde oldukları için tam olarak eğlenememekteydim.
7 yaşıma geldiğimde bir başka kuzenim tarafından tecavüze uğradım maalesef. Henüz cinselliği, seksi, cinsel organları bile tanıyamadığım bir dönemde hayatımı kabusa çeviren olayla karşılaştım. Sadece "pijamanı indir" dedi ve cinsel organını bana değdirdi. Anal bir birleşme olmadı ancak sürtünme ile de olsa tecavüz tecavüzdür herkes için. Hiçbir şey anlamamama ve bilmememe rağmen korku hissediyor aynı zamanda yaşadığım şeyin bir yanlış oluğunun kanaatindeydim. Hiç kimseye bahsetmedim bunu. Anlatamazdım da. Ne yaşadığımı bilmesem bile yanlış olduğunu adım gibi biliyordum.
İlk okul yıllarım sonrasında hep içine kapanık bir vaziyette geçti. Okuldaki arkadaşlarım tenefüslerde oyunlar oynamasına rağmen ben merdivende oturur dakikalarca öylece durur, onları seyrederdim. Oynamak istesem bile oynatmazları beni. Hep karşılığında bir şey isterlerdi. Ya şeker, ya çekirdek... Arkadaşlarım bile karşılığında hep bir şeyler istediler yani. Öğretmenlerim de durumumu fark etmiş olacaklar ki annemle konuştular bu durumu. Bu çocuğu niye böyle yetiştirdiniz, hiç oynamıyor, kendi kendine otururyor diye. Annem ne bilsin ki yaşadıklarımı. İlginç bir şekilde ben evde de yalnızdım çünkü kardeşim ya da benden büyük hiç kimse olmadı. Tek çocuktum ve çocukluğumdan beri kendi kendime yetmeyi öğrenmeye çalıştım.
En büyük kızgınlığım ise o tecavüz olayı olduğu zaman annemin "aman ayıp olmasın." mantığı ile beni kuzenimle göndermesidir. Çünkü ben kuzenimle onlara gitmek istemiyordum, inat etmiştim ama annem o eski kafa düşüncesiyle "aa! çok ayıp oğlum bak buralara kadar gelmiş kuzenin. Git onunla birlikte." diye gönderdi. Evde de kimse olmadığı için olan oldu tabi. Tecavüz onunla da bitmedi. Senelerce ben tam 15-16 yaşına gelene kadar devam etti. tehditlerle devam etti. .en ufak açığımı yakaladığı anda anne ve babama söylemekle beni tehdit etti. Defalarca ve defalarca türlü bahaneler ve tehditlerle tecavüzlerine devam etti. Hatta o okuldayken öğlenci olsun diye dua ederdim. Çünkü sabahçı olsaydı öğleden sonra eve gelecek ve yine yanıma gelip o işi yapmak için çabalayacaktı. Öğlenci olsaydı akşam eve geleceği için amacına ulaşamayacaktı. Cinsel birleşmeyi, kadın ve erkek cinsel organlarını, spermin ne olduğunu, çocuğun nasıl yapıldığını daha ergenliğe girmeden biliyordum. Hayvani bir zevkle anlatmıştı bana çünkü. Kısacası ben çocuk masumiyetimi çok erken kaybettim.
Ailevi durumum ise şu şekildeydi; babamla aramız şu yaşıma kadar hep sürtüşmelerle dolu oldu. Çünkü çok sinirli, kuralcı ve agresif bir babaya sahibim. Hep bağıran çağıran, dinlemeyi bilmeyen bir babaydı. Hoş onun babası da öyleymiş. Hiçbir zaman babamın beni sevdiğini, oynattığını ya da öptüğünü hatırlamam. Annem bile düşündü geçenlerde o da hatırlamıyor. Sevdiğini biliyorum. Geçen yıl iş amacıyla il dışına çıktığımda ağlamıştı. İlk defa beni sevdiğini gördüm. Lise dönemimde bile okulun rehber öğretmeni ile babamı konuşurdum. Çünkü ben ergendim ve kanım deli akıyordu babam ise kuralcı ve baskıcıydı. Halen daha da öyle. Şimdi eskiye nazaran sohbet muhabbet edip gülebiliyoruz ama çoğu zaman yine sürtüşme içerisindeyiz. En büyük özlemim babamla birlikte maça gidememek, onunla top oynayamamak ya da birlikte her hangi bir şey yapamamak... Annem ise hem tek çocuk olduğumdan hem de bebekken ölümden döndürecek şekilde hastalıklar geçirmemden ötürü fazlasıyla bana düşkün, sahiplenici ve korumacı. Zaman zaman annemin aşırı düşkünlüğünden de sıkıldığım ve korktuğum oluyor. Bu yüzden il dışında çalışmak, işe girmek bana ekstra bir zorluk oluyor. Hem ben annemden kopamıyorum hem annem benden...
Büyüme süreci içerisinde başkasıyla hiçbir şekilde cinsel ilişkiye girmedim. Hatta bir erkeğin bana dokunmasına izin dahi vermedim. Hele hele birisiyle aynı yatağa girmek, ona bedenimi sunmak saçlarımı diken diken ediyor. Tahammül edemiyorum o duyguya. Ben asla bir erkeğin yatağına zevk oyuncağı olarak giremem diyorum. Allah korusun. Sadece sevdim ama aşık oldum. Bir erkeğe aşık oldum. Geneli de benden yaşça büyük insanlardı. Güçlü insanlardı. Ergenlik dönemimde sadece yaş ve büyüklük güç iken şimdilerde kariyer, para, düşünce, fizik, zeka da güç unsurları arasına girdi. Asla kendimle bir ya da benden daha aşağıda gördüğüm (Allah affetsin küçümseme olarak değil) birisine aşık olamıyorum. Vasıfsız olarak görüyorum o kişiyi. Lakin bu yaşıma kadar sadece platonik olarak aşık oldum. Hiçbir zaman karşılığını görmedim. Aşık olduklarımın %99'u heteroseksüel erkeklerdi ve benim aşkımdan haberleri dahi yoktu. Geri kalanı da beni beğenmedi zaten...
Ve şimdi hem inançlarıma ters olduğu hem de bu durumdan fazlasıyla sıkıldığım ve ileriye dönük hiçbir hayat ve ışık belirtisi göremediğim için eşcinsellikten tamamen kurtulmak, hayırlı bir evlilik yapmak ve baba olmak istiyorum. Çocuğuma babamdan bana eksik kalan şeyleri yaşatmak istiyorum.
Saygılarımla...
