BORA'NIN KİTABI
Ayşe Kulin
EŞCİNSELLİK ve TECAVÜZ
" Ben de her zamanki gibi dövecek sandım, meğer çay bardaklarını yıkatmak istermiş! Mutfağa girdim, çay bardaklarını yıkamaya başladım, anasını bellediğimin herifi arkama gelmiş, durmuş sessizce, hiç duymadım geldiğini. Sonra hışırdadı arkamda, döndüm baktım ki, suratı kıpkırmızı olmuş, işi aceleye getiriyorum diye kızdı sandım, dön önüne işini yap sen, dedi, döndüm, daha dikkatli yıkamaya başladım bardakları. O ara daha da yaklaşmış bana, ellerini belime koydu, pantolonumu aşağı çekiştirdi. N'apıyorsun, dedim. Bir eliyle başımı tuttu, musluğa eğdi. Anladım bana edeceğini, direndim! Direnme, dedi, yoksa sabaha kadar sopa yersin benden, dedi. Bacaklarım zangır zangır titriyordu Recep. Sonra abandı arkadan, canımı öyle yaktı ki, gözümde şimşekler çaktı. Elimde tuttuğum bardağı kırmışım, acıdan. Cam kırıkları içine batmış etimin. "
Birgün intikam almanın yolunu bulana kadar!
Nasıl alınırdı acaba tecavüzün intikamı?
Tecavüzcüye tecavüz ederek mi?
Onu eşek sudan gelene kadar dövüp haşat ederek mi?
Aile fertlerinden birine musallat olup onu becererek mi?
Hangi yola başvuracaksam, daha yıllarca beklemem gerekecekti. Çünkü ben bir çocuktum henüz! Bu yüzden karşı koyamamıştım, tecavüzcümün elinden kurtulamamıştım, kendimi koruyamamıştım!
İçimi Recep'ten başka dökebileceğim bir kişi daha yoktu...
Babama, ağabeylerime, anama hiç söyleyemezdim, onlar da bana tecavüz edenin karşısında, benim gibi güçsüzdüler. Çocuktan da çocuktular.
Diyelim ki intikam almak için büyümeyi bekledim, değil yirmi, elli yaşıma gelsem, karşı çıkmazdım tecavüzcüme. Onu dövemezdim, ondan şikayetçi olamazdım, savcılığa veremezdim! Kısacası, intikam bu olayda haramdı bana!
Bu yüzden, ruhumun yarası çok derindi ve kapanacak gibi değildi...
Örselenen gururumla, ezilen kimliğimle yaşamayı öğrenecektim de, yüreğime lök gibi çöken hırsın günbegün büyüyen ateşiyle ve günbegün aratan kinimle nasıl baş edecektim!?
