USLU ÇOCUKLAR, ANNELER, BABALAR, ÖĞRETMENLER
Çocukların yaramazlığından herkes çok şikayetçidir . Say say bitmez . Anneler , babalar , dayak düşkünü öğretmenler , evebynlerin tamamı bu konuda ortak gibidir . Bir çocuk çocukluğunu yaşamaya kalktımı adı ''yaramaza'' çıkar . Özellikle şehir hayatında çocuklar eskisi gibi değil . Üstüste 12 katlı , 15 katlı binalar ve aman bir yere ses gitmesin endişesiyle çocuklar aptallaştırılarak büyütülür . İnternetten , playsationdan başını kaldırıp sosyalleşemez bile . Televizyonlar yine hep buna hizmet eder . Anne baba tarafından çocuklar itinayla pısırıklaştırılır , ehlileştirilir . Öğretmenler de bu sürecin tamamlayıcısı olurlar .
Pısırık , kendini ifade edemeyen çocuk evebeynler ve öğretmenler tarafından diğer çocuklara örnek gösterilir . Bak falanca çocuk ne kadar akıllı ne kadar uslu , sizde uslu olsanıza . Bak ne güzel sizin gibi top oynamıyor bir köşede oturmuş top oynayanları izliyor ve bak ne güzel ortalığı kırıp geçirmiyor . Çocuklar evebeynlerin deyimiyle yaramazlık yaparken çocuğunun psikolojik bir problemi olduğunu düşünen ve soluğu bir uzmanda alan anne baba , nedense içine kapanık , pısırık , kendini ifade edemeyen , utangaç , sosyal fobisi olan çocuğunu psikolga götürme ihtiyacı hissetmez . Bu tür çocuklar bütün toplum tarafından son derece uslu ve efendi çocuklar olarak algılanır ve kabul edilirler .
Oysaki eski bir eşcinselin ( bu kelimeyi sevmesemde ) şimdi heteroseksüel bir gencin yani benim kendi tecrübelerimden bizzat yola çıkarak anne babalara bir tavsiyem olacak . Uslu çocuk sağlıklı çocuk falan değildir . Uslu çocuk , gönlünde fırtınalar kopan çocuktur . O uslu çocuk eğerki bir erkekse o çocuk çatışmaları olan çocuktur . O uslu çocuk kızsa belkide tacize uğramış bir çocuktur . Dışarı çıkıp akranlarıyla top oynamayan , sinemeya gitmeyen , herhangi bir aktiviteye katılmayan bir çocuk sağlıklı çocuk olabilir mi ? Sosyal fobisi olan bir çocuk çevresiyle sağlıklı bir iletişim kurabilirmi ? Anne babaları korkutmak istemem ama tedbirli olmalarını isterim . Bir erkek çocuk eğerki akranlarıyla top oynamıyorsa , kızlarla oynuyorsa veya kızlarlada oynaması şart değil , bir köşeye çekilip yalnız kalma eğilimindeyse , içine kapanık ve duygusal sa , kendini ifade etmede ve hakkını savunmada güçlük çekiyorsa o çocuk eğer önlem alınmazsa bir eşcinsel adayıdır . Eşcinsellik te tamamen çocuğun bir tercihi değil , aksine sizin onları bilerek veya bilmeyerek sürüklediğiniz yolun ta kendisidir . Bunlar erkek evlatta eşcinsellik belirtileridir . Kızlar hakkında yorum yapmak istemiyorum , çünkü ben bir erkek çocuk olarak kendi öz tecrübelerimi anlattım . 1 yıl eşcinsel yönelim terapisi aldım ve bu da psikolojik bir sıkıntı . Kız olsun erkek olsun çocuklarda içe kapanıklık iyi değildir .
Velevki eşcinsellik tehlikesini atlattık , çocuk eşcinsel olmadı peki sosyal fobi , hakkını savunamama , pısırıklaşma ve ürkek bir ruh yapısı çokmu iyi birşeydir ? Şüphesiz ki değildir . Bu yüzden tüm anne babalar , evlatlarına karşı sorumluluklarını yerine getirmeli , onun üzerinde fazla koruyucu olmamalı , onun psikolojik , cinsel ve kişilik gelişimini destekleyecek bir pozisyonda konumlanmalılar . Onların sorumluluk almalarını , sosyalleşmelerini , topluma ve kendilerine faydalı olacak bir konuma gelmelerini sağlamalılar . Kişilik yapısında güçlenme olmayan bir çocuk her zaman psikolojik sorunların habercisidir , buda benim bir kardeşiniz olarak , çok acı çekmiş , intiharları düşünmüş , depresyonlara girmiş zamanında tüm bunları yaşayan bir kardeşiniz olarak size tavsiyemdir . Bunların hepsinin kökeninde çocukluk ve anne babayla iletişim bozukluğu vardır . Unutmayınki onları geliştirecek tarzda desteklemeniz hem onun , hem kendinizin hemde toplumun yararına olacaktır .
