Arkadaşlar, malumunuz üzere türkiyede ve dünyada mevcut bir çok psikoterapist sadece semptoma yönelik tedavi yapmaktadır. İnternette yapacağımız küçük bir arama neticesinde panik atak,sosyal fobi gibi tek bir patolojinin tedavisi üzerine çalışan arkadaşlar mevcuttur. Elbette semptom buzdağının sadece görünen kısmıdır. Bu anlamda çokda bir önemi yoktur. Eşcinsellikte, Pınar Hanım'ın yazmış olduğu intrapsişik ya da interpsişik bir çatışmanın neticesinde ortaya çıkmış bir patoloji olarak zaman zaman karşımıza çıkmaktadır. Bir eşcinsel, bize başvurduğunda, her danışana sorduğumuz gibi, tedaviden ne beklediğini, nasıl bir sonuca ulaşmak istediğini tespit etmek durumundayız. Böyle bir danışan, ben eşcinsel yönelimimi suçluluk duymadan yaşamak ve toplumsal baskıyla mücadele edebilecek güce ulaşmak istiyorum,terapiden beklentim bu diyorsa bu yönde yardım etmek durumundayız. Elbette onun adına tercih yapmak ya da kardeşim gel seni heteroseksüel yapalım demek ne psikoterapi olur ne de etik .Benim sorguladığım şey, ben eşcinsel eğilimler hissediyor ya da eşcinsel bir yaşantım var fakat değişmek istiyorum diyen bir danışana bu bağlamda yardımcı olmanın etik olmayan tarafı nedir? Böyle bir danışana, şunu söyleyebilirsiniz- ki benimde tercih ettiğim söylem biçimi budur- eşcinsel eğilimleriniz, içsel çatışmalarınızın görünen kısmıdır, sadece bir semptomdur, ben semptom tedavisi yapmıyorum daha ziyade bu semptomları ortaya çıkaran kaynakları inceleyen ve çözümleyen bir tedavi yöntemim var. Böyle bir tedavi isterseniz size yardımcı olabilir, size bu yolculuğunuzda eşlik edebilirim- bu yeterince etiktir sanırım. Gelelim eşcinsel tedavisi yaptığını söyleyen bir psikoterapistin durumuna...Benim katılmadığım nokta bu arkadaşın etik bir bağlamda sorgulanmasıdır. Teknik olarak sonuna kadar konuşabilir ve tartışabiliriz. Fakat elimize,dilimize doladığımız "etik " kavramını etik olmayan bir şekilde,insanları aforoz edercesine kullanmak ne kadar doğru. Eşcinsel terapisi yapıyorum diyen bir terapist pekala, benim ki semptom tedavisidir diyebilir. Bu durumda panik atak tedavisi yapıyorum, uçak fobinizi tedavi ediyorum vs.diyen diğer arkadaşlarıda tespit edip hep beraber etik kurula şikayet etmemiz gerekmez mi?
Eşcinsel eğilimler hissedip, bunu benliğine, değer yargılarına, sosyal konumuna ters bulan ve bu yüzden acı çeken bir insana, eşcinsellik bir rahatsızlık değildir, doğal bir yönelimdir ya da tercihtir, ayrıca bu diğer eşcinsellere karşı ayrımcılık olur. Bu yüzden seni tedavi edemem diyen bir psikolog-psikiyatristin etik durumu ne olacaktır?
http://www.hipnozveterapi.com/e-mail: alparslancigdem@hotmail.com
