19 yaşındayım ve terapiye başlamak biraz zor oldu şöyle ki
Arada sırada ağlama krizleri geçiriyordum canım çok sıkılıyordu artık kafamda sadece takıntılı düşünceler oluşuyordu sosyal hayatımı kötü etkiliyordu buna rağmen HK’yı aramayı 2-3 gün geciktirdim ve de randevu almak için doğru zamanı bekledim ailemin de bilgisi olması açısından.HK’yı aradıktan sonra sesi ciddiydi ancak işini iyi bilen biri olduğunu anlamıştım.HK ile konuşmak bile bana iyi gelmişti ilk aramamda kısa kısa sorular sormuştu sohbet tarzında geçmişti ondan sonra rahatlamış hissetmiştim.Sonra bana hayat hikayeni kısaca yazmamı istedi gönderdim. 1. Terapi için randevu almıştım ve o gün geldi çattı.İlk önce terapiye başlamadan en son terapisine gelmiş önceden pasif eşcinselmiş artık iyileşmiş birisiyle konuşturdu HK beni.Tavsiyelerde bulundu kısaca şu şekilde: bazı zamanlar olacak biraz zorlanacaksın ancak pes etmeden devam edersen yolun sonunda ışık görünüyor dedi.Sonra terapiye başladık
annemle,babamla ilişkilerimiz hakkında konuştum,okul sürecimden bahsettim,erkeklere olan eğilim düzeyimin farkına vardım. Benim babamla çok kötü bir ilişkim yoktu ancak iyilik hali eksikmiş böyle söyledi HK. 5. Sınıftayken mesleğinde sıkıntılar oldu o da psikolojik sıkıntılar yaşadı kendi içinde ve çevresiyle ondan sonra kavgalarımız başladı genel olarak Bazen tartışırdık sonra tekrar barışırdık babamla bazen döverdi ama beni desteklemeye hep devam etti hep benim iyi bir yere gelmem için çabaladı.Annemse genel olarak kavgalar bittikten sonra beni yatıştırır beni sevdiğini söylerdi beni korurdu yani.Annemle uzun bir süre birlikte yattığımızı hatırlıyorum 10 yaşıma kadar bazen de ben ailemin yatağına giderdim orada yatardım.
Kendimden devam edeyim küfür etmeyi sevmeyen sokağa pek fazla çıkmamış evde oyun oynamış biriyim ben çocukluğumda. Neden küfür etmeyi sevmediğimi anladım bu terapide geçmişte annemle yattığım ve ilişkilerimiz yakın olduğundan duygusal, annesini hiç üzmemeye çalışan böylece iyi bir insan olması gereken,uslu olması gereken,küfür etmeyi kötü diyen biri olmuşum. Kırılgan, erkeklerle kavga etmeyi göze alamamayan,çekingen…İlkokulda genelde kızlarla takılıyordum, erkeklerle takılmazdım çünkü genelde kavgacı tiplerdi o yüzden kendimi kızların arasında güvende hissediyordum. Ortaokulda da sosyal değildim,genelde derslerle uğraşırdım başarılıydım samimi olduğum arkadaşım 1 veya 2 dir onlarla da çok samimi olmamıştım ders vs.
Ortaokuldayken YouTube’da karşıma bir YouTuber çıkmıştı onun videosu ile cinsel eğilimlerim şekillendi. Sonra da eşcinsel porno videolarına doğru yavaş yavaş kaydı. Çok hatırlamak istemediğim zamanlardı açıkçası.
Lisede erkek arkadaşlarım oldu,kız arkadaşlarım oldu. Hep yakın erkek arkadaşlarım olsun diye uğraşırdım lisenin ilk yılında erkek arkadaşım vardı bir tane biraz takıntılıydım ona karşı hep benimle vakit geçirsin istiyordum ancak bir zaman sonra kavga ettik ve arkadaşlığımız bitti. Lisede kendi sınıfımı çok sevmiyordum. Lisedeyken yurtta kaldım ve dostlarım oldu o zamanlar eğlenceli zamanlarımdı. Sanırım mastürbasyona ortaokul bitiminde ve lisenin ilk yıllarına yakın başladım eğer böyleyse olması gerekenden geçmiş çok hatırlamıyorum ancak.eşcinsel porno izlemiştim biraz zaman geçtikten sonra heteroseksüel pornolar izlemeye başladım kendimi öyle alıştırmaya çalıştım tam anlamıyla istediğim gibi olmuyordu. Üniversitenin ilk yılında biraz porno izlemeye ve mastürbasyona ara vermeye çalıştım başarılı oldum diyebiliriz çok fazla aklıma getirmemeye çalışsam da aklıma geliyordu bu düşünceler ve de çevrenin etkisiyle kendimi kötü hissetmeye başladım. Neden böyleyim diye düşünmeye başladım ben de diğer erkekler gibi olmak istiyordum o sıralarda kendim bunu iyileştirmeye çalışıyordum aslında 2-3 tane kızla konuşma girişimim oldu devamı gelmedi kızlar konusunda ancak en azından kendim bir şeyler denemiştim ama kendim de işin içinden çıkamayacağımı sosyal hayatımı etkileyince çok fazla düşündükçe anladım.Son zamanlarda şu şekilde bir sıkıntı yaşıyordum erkeklere olan ilgim kaslı olan erkeklere yönelmişti. Ancak cinsel olarak fantezi kurmuyordum sadece onları incelemek hoşuma gidiyordu.Bu da beni rahatsız etmeye başlamıştı sosyal hayatta.
1.terapiden çıkardıklarıma gelecek olursam şöyle:
1- duygusallık ,kırılganlık,çekingenlik,küfür etmenin kötü olması fikrinin nereden geldiği ,erkeklerin içine çok fazla karışamamanın nedenleri biraz kafamda oturdu.
2-eğer pes etmezsem terapilere HK dedi ki bizim için zor bir danışan değilsin dedi. Umut ışığı yanıyor yani kendimi korkutmama gerektirecek bir şey yok.
3-Eşcinsel olmadığımı kendi kafama oturtmam gerekiyor.Sadece eşcinsel olma korkusu yaşıyormuşum.Ben şuanda eşcinsel değilim ancak hayatım kötü gitse 3-5 yıl sonra olabilirmişim o yolda.
4-
Her türkü korku kaygı suçluluk hissi eşcinsel eğilimleri arttırıyormuş ve ben eşcinsel değilim.
Bundan sonra da eşcinsel olma korkum yok diye düşüneceğim.
5-Kendimi başkalarıyla aşırı derecede kıyaslıyordum bu kıyaslamalar artık haddini yeterince aşmış durumdaydı.
Kendime rol model ihtiyacım varmış ve bu da olmamış sosyal hayatta ve ailede çok fazla duygusal tatmin olmadığı için. Erkekler gibi Onlar gibi olmak istiyormuşum.Bu erkek böyle ben neden öyle değilim diyordum… kıyaslamayı bırakmam lazım bu yönde hala gelişmem lazım
6- kendimi yetersiz görüyorum,kendimi beğenmiyorum bu duygularım takıntı şeklinde. Eril kimliğimi erkeklik kimliğimi tam oturtamamışım.Kafamda da ideal erkek olarak yanlış düşünceler var. İdeal erkek kaslı olur gibi ben de öyle olmadığım için kendimi yetersiz görmeye başlıyorum sonra çekingenlik ve eziklik duygusu oluşuyor. Kendi erkekliğimi oluşturmam gerekiyor. Özgüven olarak burada eksiğim var
Erkeklik kasla olmuyor bunu kafama sokmam lazım erkeklik karakterle adamlıkla eşine duyduğun saygı,dürüstlük,sadakatle oluyor. Bunu kafama sokmam lazım.
