Gönderen Konu: Escinsellik ve evlilik korkusu  (Okunma sayısı 90 defa)

Mavi04

  • Newbie
  • *
  • İleti: 3
    • Profili Görüntüle
Escinsellik ve evlilik korkusu
« : 16 Ocak 2025, 11:25:54 öö »
Vira Bismillah
Yine yeniden başka bir psikolog ile terapi görmeye başlayacağım,öncesinde size hayat hikayemi yazmak istedim.Ben 40 yaşında aşırı muhafazakar bir dogulu ailenin 5. çocuğuyum. En büyük ablam  sonra 3 abim ben ve sonrasında bir kız kardeşim var. 3 abim varken neden escinsel duygularım oluştu ben de şaşkınım.Babam imamdı şimdi yaşı 80 saglıklı dinç biri.medrese mezunu küçüklükten itibaren medrese medrese gezmiş.Toplumda saygı gören biri ama evde aynı durum söz konusu değil.Biz despot,narsist bir baba ve hastalık hastası ,öfkeli bir anne tarafından büyütüldük.Babam bizi dövmezdi ama gözleriyle ruhumuzu deler geçerdi.Psikolojik şiddet çok fazlaydı.Bizi hep başkalarıyla kıyaslardı,bazen bizden nefret te ederdi.Ben mahallede erkek çoçuk olmadıgı için hep kızkardeşimle oynardım.Ben hamile kalırdım çoçuk dogururdum annem bunu gülerek komşulara anlatırdı.Okul yıllarım ilkokul iyi ama ortaokul ızdırap.Ortaokulu özel bir okulu kazanmıştım ben oraya gitmek istemeyince babam bizim mahalledeki okula verdi beni ve orada cehennem hayatı başladı.Şiddet,taciz,hakaret her gün aynısını yaşadım.Okula gitmeden önce dua ederdim bugün kimse benimle dalka gecmesi diye.Beni aralarına alıp döverlerdi,tuvalette tacız ederlerdi falan.Üstelik babam bunları az çok bildiği halde okulumu değiştirmedi.Çünkü altıma işiyordum ve babama çoçukların beni rahatsız ettiğini söylemştim ama onun için ben suçluydum.Lisede sinir krizi geçirdim sınıfta evdekilere anlattım ben escinsel duygular besliyorum.Babam ile bir psikologa gittik .Psikolog escinsel olmak istıyormusun dedi.Hayır dedim.sonrasında escinselliği anlattı biraz.Babamada  bu çoçugun birşeyi yok falan demiş.Bbam bana kızdı sen salaksın dedi durup duruken sıkıntı çıkarıyorsun dedi.Sonra konu kapandı ben üniversiteye gittim escinsel bireylerle tanıştım .sex için görüştüğüm kimselerle sözleştik ama ortam ve mekan hiç olmadı bende Allah istemiyor bırak sex peşinde koşmayı dedim.Bu arada ablam erken yasta bi evlilik yapmıştı 3 abim aileden uzakta eğitim görüyordu yani kardeslerimle yabancı gibiydik.üniversitede yogun deprasyona girdim aileme duygularımı bastıramıyorum yardım edin dedim.bu arada ailem batıya taşındı abilerimin tayini batıya çıkmıştı ablam boşanmış bize gelmişti 3 çoçugu vardı ve evde hep bir kasvet vardı.En küçük abim bir psikayrist buldu adam asker kökenli hiç anlaşamadık ama devam ettim.Sonrasında ailem evde off bu çoçugun yine terapisi var falan muhabbetler yaptı .Ben de tamam ben iyileştim deyip yalan söyledim.Sonra başka bir şehirde üniv kazandım.Bititirnce ailemin yanına geldim 1 yıl falan çalışmadım ailem çok üztüme gelmedi 3 abim atanmışlardı çok sıkıntı çekmiştik eve para gelince kimse bana karışmadı.Sonra 3 yıl özel sektör 9 yıldır da kendi marketimi işletiyorum.Bu süre zarfından ailemden saklı çok psikolog,psikiyatrist ilşe görüştüm bazıları böyle yaşa dedi bazılarının verdıgı tedavı işe yaramadı.Bu aralarda ben hep iyileşmek için çabaladım.Hiç kız arkadaşım olmadı çünkü sevgili olmaktan korkuyorum.Bir ara genelve gittim sertleşme olmadı bıraktım.bu yaşantım da ayak fetişi oldum.Yazarken bile utanıyorum ama foot fetisim ve bu duygu escinsel olmaktan da agır bence.3 yıl önce Nicolası'nın kitaplarını okudum aynı zamnda spora başladım ve dini inançlarıma agırlık verdim.Mühteşem bir değişim oldu kadınlara duygum yüzde 99 arttı diyebilirim. Pornoyuda bırakmıştım hatta 120 gün boyunca mastürbasyon yapmadan durmuştum.Tamam dedim oldu ben evleneyim.Ailem saga sola baktı buldu bir kız .Kız 20 yaşında aile kabul etti .çünkü biz aile olarak çok iyiyiz hatta safız .kafamıza vurup ekmeğımızı alabilirsiniz.ailede olur dedi.Kızla görüştüm ama sonrasında aşırı kaygılı bir duruma girdim.evlenmekten ödüm kopmaya başladı.Duygularımı kontrolsüzleşiyordu aşırı depresif bir hal aldım.aileme evlenmeyeceğim dedim şok oldular.Bir abim 44 yaşında o da bekar ondanda evlilik korkusu var.Ailem şok oldu.başka kızlar buldular ben görüşmedim.Sonra bir psikolog ile 6 ay online terapi gördüm sonuç sıfır.dedim ben gayım evlenemiyorum bile.Kendim zaten aşırı kaygılı biriyim hafif border line da var.herşey den kaygı duyuyorum kendimi çok korkak görüyorum.Erkek adam cesaretli olur dövüşür ben korkagın tekiyim.Nasıl evleneyim.şimdi duygularım tekrar erkeklerden yana.3 yıl önceki duygular yok oldu.Bir bataklığın dibindeyim diyorum tamam en dip burası daha ne oalcak sonra daha dibe düşüyorum.Herşey güzel giderken tam evlenecekken neden böyle oldu.ayrıca annem ve babm ile yaşıyorum halen.Babam aynı duvar annem hastalık hastası oldu.işyerim bir roman mahallesinde.Hırsızlara,karsını satanlar ile hergün muhattap oluyorum.Buda beni yordu işin değişmeyecek anne baba na sen bakacaksın evlenemıyorsun.şu an dipteyim bakalım Hüseyin hoca ile yukarı çıkabilecekmiyim.İnşallah güzel haberler yazarım buraya.Saglıcakla kalın.