Gönderen Konu: Erkeklerde ağlar Psikolog www.huseyinkacin.com  (Okunma sayısı 1739 defa)

Anonim

  • Newbie
  • *
  • İleti: 3
    • Profili Görüntüle
Erkeklerde ağlar Psikolog www.huseyinkacin.com
« : 22 Kasım 2024, 01:57:00 öö »
ERKEKLERDE AĞLAR…(21/11/2024-Perşembe 23:30)

Eve varır varmaz bugüne kadar üzerine basılı tuttuğum duygusal frenden ayağımı çektim, yokuş aşağı ağladım. En son ne zaman böyle ağladım hatırlamıyorum… hıçkıra hıçkıra ağladım gözyaşlarıma hakim olamadım ağladım, ağladıkça rahatladım …ve evet erkeklerde bi köşeye geçip kimse görmeden ağlarmış onu anladım...

Herşeye ağladım hocam…bir psikoloğa görünmek zorunda olduğuma, bir yıl boyunca ilaç kullanmış olduğuma ağladım, diğer insanlardan farklı olduğuma ağladım…çocukluğuma ayrı ergenliğime ayrı bugüne ayrı ağladım. Yaşanmış olan yanlışlara ağladım, yaşanması mümkünken yaşanamamış mutluluklara ağladım.Hayatımın karşısına sandalye çekip midem bulanana kadar sigara üstüne sigara içerek ağladım.  Malum konunun benden aldıklarına ağladım, ahlak kavramını nasıl alt üst etmiş ona ağladım..

bir gün terapideyken karşınızda ağlarım diye düşünmüştüm ama iyiki de öyle olmamış…Normal insanlar gibi bi derdimin olamayışına, herkesin derdini dinleyip kendi derdimi bugüne kadar siz hariç kimseye anlatamamış olmama ağladım..

Kimseye kızmadan suçlamadan ağladım, zaten kızsam ne değişecekti…hayat macerasının dışına atılmış gibi olmama ağladım..

Birçok kişinin tutkuyla yaptığı birşeyler vardır onu yaparken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığı şeyler.. epeydir tutkuyla bir şey yapamadığıma ağladım. Başladığım bi filmi, kitabı bitiremez olmuşum mesela...

Güzel topraklarda güzel çiçekler açtığım zamanlar oldu onları anımsadım ağladım.

Gerçek dediğimiz, yüreğe dokunan anları uzun süredir yaşamadığıma ağladım. Nedir bu gerçek dediğin şeyler diye sorarsanız şöyle bi örnek vereyim; geçenlerde bi videoya denk gelmiştim. Adamın eşi kanser hastası saçları dökülecek malum ve eşinin saçlarını kendisi kesiyor ağlayarak tabii ve birden kendi saçını kesmeye başlıyor ardından karı koca birbirine hüzün dolu gülüşlerle bakıp ağlıyor.Gerçek anlardan kastım bu işte.. içinde hiçbir menfaat olmayan saf sevgiyi göremediğime ağladım, yüzeysel ilişkilerime ağladım.

Bana kızmayın hocam ama eski platoniğime olan hislerimi özlüyorum galiba (cinsel yönünü değil duygusal yönünü kast ediyorum).. Yanlış bir olaydı evet kabul, o konuda hemfikiriz ama hislerim gerçekti ve bana aitti. Onun yanındayken mutluluğum gerçekti, ona olan ihtiyacım gerçekti … Zamanın nasıl geçtiğini anlamadığımız tutkulu anlar vardır demiştim yukarda… bu konuda öyle işte zararlı birşeydi ama o tutkum gerçekti ve onun yanındayken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyordum ve tüm bunlar içimde oluyordu onun ruhu bile duymamıştı..bi kadını o şekilde tutkuyla arzulayabilir miyim, emin değilim..şimdilerde cinsiyetsiz bi robot gibi hissediyor oluşuma ağladım…

Hiçbir yere ait olamayışıma hiçbir yerde bir düzen kuramayışıma ve yarın hiç bir şey olmamış gibi hayatıma devam edeceğime ağladım…ağladıkça rahatladım..


https://youtu.be/X5xuhxwsckA?si=Kyvnjytv5VMzPDT7
« Son Düzenleme: 15 Ocak 2025, 09:17:04 öö Gönderen: psikolog »