Yürüyorum karanlığa doğru
Adımlarım geri geri gidiyor
Bu karanlık lanetli yolda
Bir ışık arıyorum
Ruhum sisli veda rengi
Gözlerimde geçmişin acıtan izleri
Bir ses duyuyorum uzaklardan
Gelen ellerinde meşaleler olan biri
Etrafını çevreleyen herkes çok genç
Bir tek benim ruhum yüz yaşında sanki
Tam yanımdan geçerken
Kelimeler dökülüyor heybesinden
Geç kaldın aydınlığa doğru
Yaşın geçmiş artık bu yol için, diyor
Ellerinde meşalelerle etrafı aydınlatan bu adam
Beni peşinden sürüklüyor
Ama asla bir daha bana bakmıyor
Ve son sözleri
Umutlarımı
Kırık bir cam gibi kesiyor
-Kayıp rüzgar -
