Ne zararım vardı benim sizlere
Suçum neydi benden ne istediniz
Gözünüz mü kaldı mutluluğumda
Bir kere gülmeyi çok mu gördünüz?
Ah bu şarkılar anlam kazanınca farklı yerlere götürüyor insanları. Eşcinselliğin verdiği en büyük özelliklerden birisi mazoşist kişiliktir. O kadar dert yaşıyorsun bu şarkıları neden dinliyorsun be adam. Acılarıyla barıştığı zaman iyileşiyor insan. Acılar daha güçlü kılıyor insanı. Sevmeyi, öğretiyor insana. Vazgeçmemeyi öğretiyor. Kendinizi sevmeyi öğretiyor. Arka bahçenizi görmeyi sağlıyor. Şarkı da geçen cümleye bakınız. "Yalnızlık ne demek bilir misiniz?" Siz bilir misiniz yalnızlığı? Sevmeyi ama sevilmemeyi. İnsanların sizi farkedebilmesi için gözlerinin içine bakmaktan yorulduğunuz oldu mu? Bağırmaktan yoruldunuz mu hiç? Ben buradayım diye. Ah Ebru ah " benimde hakkımdı sevmek sevilmek" bu cümleyi içimdeki çocuk o kadar derinden hissediyor ki. Yaraya tuz basmaktan sıkıldım. Ama mikrobu alıyor biliyorum. Günah çıkartıyorum galiba. Canım yandıkça güçleniyorum. Kalbim sıkışıyor seviniyorum. Kalbim varmış biliyorum. Şu yaşıma kadar hissetmiyordum bile. Yokmuş gibi. Sigaramı yakıyorum. Her dumanda acılarımı katıyorum havaya. Annem sabah giriyor odama. Bu oda sigara kokuyor yine sigara içmişsin diyor. " O koku sigara kokusu değil dertlerimin dışa vurumu" diyorum kendimden emin bir şekilde. Alaylı bir gülüşle bakıyor gözlerime. Sonra her zamanki gibi çıkıp gidiyor. Yine kalıyorum benliğimle. Seviyorum beni. İyileşiyorum. Güçleniyorum. Yalnızlığı dost ediniyorum. Çünkü kendimi tanımamı sağlıyor. Daha güçlü kılıyor...
