Merhaba.
Öncelikle terapinin bana çok yardımcı olduğunu bildirmek isterim. İlk terapim olmasına rağmen, hayatımda büyük değişimlere neden oldu. En önemlisi, tam bir eşcinsel olmadığımı, eşcinselliğe olan eğilimimin nedenlerini ve kurtulmak için olan çözümleri öğrendim.
Kız arkadaşlarımla ilişkimin büyük kısmını kestim ve erkeklerle olan ilişkilerimi artırdım. Erkeklerle konuştukça daha erkeksi hissettiğimin farkına vardım ve kızlarla konuşmanın bana zararlarını anladım. En önemlisi de güzel kız arkadaşlarımla olan ilişkimi kestim, çünki ne kadar güzel kızlarla konuşursam o kadar güzel kızlara olan isteyimin azalıcağını anladım. Ama yinede bir kadına seksüel bir varlık gibi bakmanın yollarını öyrenmeliyim. Bir kadını sevemiyorum yada bana çekici gelmiyorlar. Bunu hala becermiş diğilim ve terapilerle düzeltmeğe çalışıcağam. Aslında terapiden önce hiçbişey hissetmiyordum kadınlara karşı, ama terapide bana birşey önerildi( burada yazamıyorum). Şimdi bunu yapdıkdan sonra 10-15% birşey hissedebiliyorum.
Eşcinsel yönümlü olmamın diğer bir sebebi çocuk kalma arzusuymuş. Bunun bir neden olucağı hiç aklıma bile gelmemişti, ama şimdi bunun en büyük nedenlerden biri olduğunu anlıyorum ve çocukluk hislerinden tamamile çıkma aşamasındayım. Hakikaten de çocuk olduğunu düşünmek bir şekilde erkek gibi davranmanı kısıtlıyormuş, yada erkek gibi hissetmeni kısıtlıyormuş.
Diğer yandan erkeksi gibi davranmaya başladım. Erkeklerle küfürle de konuşmaya başladım. Bunun da bana yardımcı olucağını anladım. İlk zamanlar olduğu için biraz çekiniyorum ama zamanla düzeleceğine inanıyorum. Arkadaşlarım da söylüyor, Türkiyeden döndükden sonra nasıl değişdiğimi. Sen küfür söylemezdin, noldu diyolar mesela. Spor yapmaya da başladım.
Annemle olan konuşmalarımı kısıtladım. Annemin ve babaannemin bana çocuk gibi davranmamasını da söyledim. Aynı odada kalıyoruz babamla. Annemle babama da benim yanımda kavga etmemelerini söyledim. Babamla da yakınlaşmaya çalışıyorum, her ne kadar zol olsa da . Aslında düzelme bir geliyo, bir gidiyo. Bir zaman babama hiçbir nefret hissetmiyorum, diğer zaman da çok öfkeli oluyorum. Benim için en büyük zorluklardan biri bu- babama karşı öfkemi azaltmak.
Bunlar sadece 1 terapide olan değişimler, ve bana çok yardımcı olduğunu düşünuyorum. Eşcinsel eğilimli olmamın bir değil, birkaç nedeninin olduğunu anladım. İlerleyen terapilerde de elimden ne gelirse yapmaya da hazırım.
