GÖLGELER
Kör büyücüler kör kuyulara üflediler
gözlerini gözlerime düğümlediler
aşkın gözü de böylesine kördür dediler...
gül yüzünü rüyalarıma gizlediler
gölgelendi ömrüm ömrüne
taze baharlar bilirim senin kırlarında yeşeren
sana doğru esen rüzgarlara adını fısıldarım
gül yüzün belki gülsün derim
kara kışlardan sonra açan
bahar güneşimsin gecelerime de doğarsın
nisan yağmurumsun içim hep seninle ıslak
toprak kokumsun sen kokuyorum
bir babanın gözlerinden akan yaş gibisin
yangın yeri olmuş içimi acıtıyorsun
öpüyorum sımsıcak gözlerinden
okunan sabah ezanlarını şahit kılıyorum
düğümlenir geceler büyülenir sözlerin
kör karanlıklarda artık elimde değil
her yerde sen kalbimde sen yine de sen
düğümlendim büyülendim...
12 Ayşe Nisan 2016
05:25
Bayrampaşa