ben çağdaş
Doğrusunu söylemek gerekirse eşcinsel olma yolunda gidiyordum...Hiç bir şeyde başarılı olamıyordum çünkü o düşünce beni hep kötü şeylere itti ilk başta intahar edip bundan kurtulabiliceğimi düşündüm ve defalarca ölmeye çalıştım bileklerimdeki kesiklerin izleri üzerinden 1 sene geçmesine rağmen hala duruyor.Bu olay nasıl bu hale geldi derseniz ortaokuldayken hep dışlandım ve en sonunda insanları ben dışlamaya başladım tek takılıyodum hep tektim evde de okulda da bu durum liseye geçinceye kadar hep böyle devam etti ama lisede Selin adında bir arkadaşım oldu,onla dışarıda dolaşmaya başladık Taksim,Kadıköy vs.ve en sonunda onunla bir gün Taksimde içiyorduk uyuşmuştum ve ona her şeyi anlattım ve bana inanılmaz bir şekilde yol gösterdi... İlk başta annene söylemem gerektiğini ve bunun çözümünü bulucağımızı söyledi...Aradan bir ay geçti ve annemle karşılıklı otururken ben bir anda söyledim,annem fazla bir tepki göstermedi ve düzeliceğimi söyledi ve bu yolda ilerlemeye başladık yani düzelme yolunda... Birde eşcinsel olmamdaki detaylara gelelim söyle söyliyim yakışıklı sert koruyucu bir erkek bana çekici geliyor,ve böyle biri çıkmadı ki iyki de çıkmamış çünkü eyer öyle biri olsaydı ona karşı gelemezdim her şeyi yapardım ve hayatım mahvolurdu..Bir erkekle sevişmek,onun bana dokunması,öpüşmek bunlar sanki imkansız ve bana çekici geliyor sanki bunlar bir uyuşturucu bir anda uçup gidicekmişim gibi geliyor,birde tabi fetişizim var,bütün bunların yanında ayak fetişti olmak tamamen çekilmez bir durum.Hoşlandığım erkekler sert olmalı yani yumuşak davrananlara karşı hiç bir şey hissetmiyorum (ne kadar yakışıklı olurlarsa olsunlar) Ve şu anda 4. terapim bitti ilk zamanlardaki aşırılığım yok ama ben bunun tamamen ortadan kalkmasını istiyorum böyle yaşamak istemiyorum..Ve erkek arkadaşlarımla dolaşmak istiyorum (Her hangi bir hoşlanma olmadan) İnanıyorum geçicek ve geçiyorda sizin sayenizde...O kafamda kurduğum kurgular hayaller tamamen bitsin istiyorum
