Aradan uzun zaman geçti, sınavlardan kuş gözlemden ve bitmek bilmeyen misafirlerden bir türlü fırsat bulup da yazamadım ama bugün terapi kaydını tekrar dinleyip birşeyler derledim :
yolda bir erkeği görüp beğenme olayından kendime bir kızgınlık duyuyordum ve sizde kendini suçlama, pişmanlık, kızgınlık gibi kötü düşüncelerin beni fantazi kurmaya sevk ettiğini söylediniz bende kendime kızmamaya çalışıyorum artık kendimi değerli görmeye çalışıyorum.
yolda güzel bir erkek gördüğümde bakıyorum ve baktıktan sonra kendime kızıyorum sinirleniyorum demiştim ama fantazi kurmadıktan sonra bakabilirmişim bu beni kızdırmamalı . çünkü kızgınlıklarım içimde birikir ve birgün fantaziyle patlak verir.
kendime artık kızmıyorum tamam ama baktım gördüm iyi yakışıklı yada farklı biri tamam da bu sefer kendime kızdığım zamanlardakinden daha çokkez fantazi seviyesine geldiğimi fark ettim .. bunu farkedince yine kendime karşı bir kızgınlık+ pişmanlık gelişiyor bende bu sefer yanımda biri varsa dönüp onunla konuşuyorum bir muhabbet açıyorum yada yalnızsam şarkı mırıldanıyorum başka şeylerle ilgileniyorum yani fantazilerimden kaçıyorum bu doğru bir davranıştır umarım ... tamam olayın sonuna baktığımızda fantaziden kurtulmuş oluyorum ama önceye nazaran daha çok fantazi seviyesine geliyorum ve ben bunu istemiyorum ne yapacam bilmiyorum bu konuyu konuşalım .........
erkek ağlayınca mı içim acır kadın ağlayınca mı ? diye bir soru geçmişti. yada kadının ağlaması sana ne ifade eder? sorusu...
bir insanın ağlaması bana birşey ifade etmiyor ya hatta geçen gün bir kız arkadaşım erkek arkadaşı yüzünden ağladı ve bana ifade ettiği tek şey : ağlamasına kızın kendinin sebebiyet verdiği, çocuktan ayrılıyor ve ayrıldıktan sonra bile facebook yazışmalarını izliyormuş ve çocuğun başka bir kızla olduğunu görmüş falan .. durdu sinir krizi geçirdi ağlamaya başladı falan ... insan hayatta ne yaparsa kendi kendine yapar unutmak okadar zor olmamalı bence .. bu yüzden kadınları zayıf buluyorum zayıf olmaları biryandan bana çekici gelmemelerine sebep olabilir...
paranoid kişilik bozukluğu hakkında konuştuk ve bende bu bozukluğun var olduğu kanısına vardık bu bozukluktan kaynaklanan davranışlarım olduğunda bunun farkına varırsam kendimi toparlamaya çalışıyorum .. paranoid kişilik bozukluğundan kurtulmak için çevremle kuşkularımdan uzak ve oldukça çok kişiyle arkadaşlık kurmam gerekiyor. Duygusal ilişki kurmalıyım, gerek düşe kalka , gerekse kaybetmeyi göze alarak çevremi genişletmeliyim ..... Öyle yapmaya çalışıyorum şehir dışı birkaç yerden , beş kişi kuş gözlem çalışmalarına katılmak için samsuna geldiler evimi açtım misafir ettim aynı zamanda beraber vakit geçirerek kuş dışında başka konular üzerine konuştuk (gerek siyaset gerek toplumsal kalıplar, gerekse din) (tabi gözlemler de çok keyifle geçti)
Mesela Ceren bana bir şey söylüyor çok ağır bir laf olmamasına rağmen ben ona sanki bana çok ağır bir laf söylemiş gibi tepki veriyorum kırıyorum ... sonra yaptıklarımın farkına varıyorum düzeltmeye çalışıyorum falan ... paranoid kişilik bozukluğu çok kötü birşeymiş İNŞAALLAH kurtulurum...
sosyal çevremi geliştirmem gereken yer sanal ortam değil dış dünya yaşça büyükler , küçükler, yakındakiler , uzaktakiler, ben insanlarla iletişim kurdukça bu bozukluktan da kurtulabilirim durmak yok yola devam ...
hep karşı tarafın aramasını bekliyordum önceleri ama artık ben arıyorum, iç dünyalarına inmeye çalışıyorum ve bu kendimi değerli hissetmemi sağlıyor .. karşı taraf mutlu oluyor bende mutlu oluyorum daha önce kendileri dertlerini anlatsalar bile ben kulağımın ucuyla dinlerdim sonra unuturdum ama artık ben soruyorum , önem veriyorum ve unutmuyorum ...
Bu hayatta hep kötü şeylere tedbirli temkinli davrandığımı ve sanki her an biryerlerden bir kötülük çıkacak ve ben bu kötü şeylere karşı devamlı savaşma bilinciyle hareket ettiğimi farkettik, dualarımda bile hep kötü şeylerden korunmak için yalvarış vardı : artık iyi olanı , iyi şeyleri düşünmeye çalışıyorum ve dualarımda hep iyilerle karşılaşma arzusuyla güzellikler ile buluşma isteğiyle iyi olanlarla karşılaşma isteğiyle dua ediyorum... ve bu davranışlarım bile mutlu olmamı sağlıyor...
BAŞTA CEREN OLMAKLA BİRLİKTE ÇEVREMDEKİ İNSANLAR BENDE BİRŞEYLERİN DEĞİŞTİĞİNİ VE YÜZÜMÜN GÜLDÜĞÜNÜ SÖYLÜYORLAR :-)
ablam bana dertlerini yada annemle olan problemlerini anlatmaya çalıştığında en hep; boşver takma , bir kulağından girsin bir kulağından çıksın diyordum ama artık ne hissettiğini soruyorum , annemin bu şekilde davranmasıyla neden ona kızdığını bile soruyorum ve anneme karşı söylediğim şeylere ablam çok şaşırıyor işte ablama annemin babamla mutlu olmadığını , babama olan öfkesini babama atamadığını bu yüzden öfkesini senin üzerine attığını söyledim ve annem sana durduk yere kızdığında eğer haklı olduğunu düşünüyorsan karşısında susmaman gerek dedim . ablam çok şaşkın durumda neyse bundan sonra benim de aileme karşı tavırlarım çok değişecek ve birazcık öfke patlaması yaşayacağım böyle hissediyorum. umarım yılların birikmiş öfkesi çok kötü patlamaz..
kısacası ablama duygusal olarak yaklaşıp yanında olmaya çalışıyorum.
yılların getirisi olarakdan annemin kocası olmuşum annemin tüm duygusal yatırımları benim üzerime kurulmuş vaziyette ve bende onu hayal kırıklığına uğratmamak için ona karşı öfkemi yansıtmıyordum, babamdan korktuğum için ona karşı öfkemi yansıtmıyordum ve öfkeler içimde birikerek fantaziler gelişiyordu... bunun bilincinde hareket ederek içimde öfke tutmamaya ve bunu onlara yansıtmaya çalışacağım...
geçmişe baktığımda başkalarının mutluluğundan mutlu olmuşum başkalarının isteklerini yerine getirerek kendimi değerli hissetmişim aksi durumda kendimi değersiz hissediyordum ve mutlu değildim bunu düzeltmeye çalışıyorum artık insanları sadece hal hatır sormak için aruyorum ve iç dünyalarına inerek onların kalbine iniyorum bu beni değerli hissettiriyor demiştim zaten bir önceki mesajımda....
kimseye hatalarından dolayı şans tanımamalıyım , bir olaydan dolayı rahatsızlık duyduğumda karşı tarafa söylemeliyim yoksa fantazi dünyama geri dönerim.
daha önceleri olaya karşı tarafın gözünden bakardım burada değerli olan benim ve olaya yalnız benim açımdan bakarak kendimi savunmam gerekiyor , en çok zorlandığım nokta da burası ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum .
eşcinsel eğilimimden kaçmak için insanlardan kaçtıkça eşcinsel olurum dediniz :
buradaki sorun bir erkek gördüm , hoşuma gitti, hayallerimde fantazi kurmayacağım o insanla bir yere gittiğimi birşeyler yaptığımı, seviştiğimi düşünmeyeceğim .
insanlarla , tanımadığım insanlar olsa bile iletişim kurmaktan çekinmeyeceğim , ben selam vereceğim , ben konuşmak için konu açacağım, ben soru soracağım, ama konuşmayı ben bitirmeyeceğim muhabbetinden sıkılırım , diye düşünmeden muhabbbete gireceğim , zaten muhabbet sıkarsa oda susacaktır dediniz bunu denemeye çalışıyorum işe yaradığı konusunda daha net birşey söylemem doğru olmaz çünkkü tam anlamıyla uygulamaya koymuş değilim ..
Diyelim ki bir erkek gördüm hoşuma gitti , hayal kuracağıma gidip muhabbet açmam daha doğru olur çünkü muhabbet edince hayallerimin önüne geçmiş olurum ama daha denemedim.
hayatta iyi de var kötü de var , temiz de var pis de var , negatif de var pozitif de var. bunları ayıklamak için uğraşmak doğru değil herşey iyi olacak diye bir kaidem olmamalı, kötülerle karşılaşmak aslında kötü birşey değildir, geleceğe dönük düşündüğümüzde bunların hepsi birer tecrübedir, 30 yaşıma kadar yediğim kazıkların hepsi bir tecrübedir ve 30umdan sonra bu tecrübeler sayesinde büyük hatalar yapma şansım azalır, daha iyi ayakta durabilirim dediniz . artık korkularımdan uzaklaşmaya ve insanlara güvenmeye çalışıyorum böylece sosyal çevrem genişliyor ve kendimi değerli hissediyorum vs. vs.
evde oturacağıma siyasi toplantılara katılayım , çıkayım simitçiyle , köşedeki kokoreççiyle muhabbbet edeyim ama insani ilişkiler üzerine kurulu birşeyler yapayım dediniz ve bunları düşünmek bile bana birazcık olsun özgüven veriyor uygulamaya dökersem daha iyi olur ...
Cerenle ilişkimizde zincirleri biraz daha elime alıyorum ve böylece kendime daha çok güveniyorum .. bir insanın muhabbeti hoşuma gitmiyor diye ondan kaçmamalıyım yanlışlarını yüzüne vurarak kendi sınırlarımın ihlal edilmesine izin vermeyerek onu kaçıracağım hiçbir zaman pes eden taraf ben olmayacağım aileme sorunlar karşında kaçmak yerine onlarla mücadele edip beni ilgilendiren kısımlarla mücadele vereceğim .... yanlış olanı annem yada babam olsa bile yüzlerine karşı söylemeliyim bunları size yazarken biraz daha bilinç altıma işliyor ve daha rahat uygulayacağımı düşünüyorum ... aileme karşı gelmemin günah olduğunu düşünerek öfkemi içime atmışım ve öfkeler fantaziye dönüşmüş dedik artık öfkemi dışa yansıtacağım HAYIRLISI :-)
