Bir babanın örümcek ağını
çözüyor olması gibi
senin hayallerinde
kumdan kaleler yapıyorum
çocuk masumiyetine bürünüyorsun
melekleri aşarak göğe arınarak
gidiyorsun
ellerinden yakalamak istiyorum
yüreğin engel oluyor
ben seni sarmak istiyorum rüyalarıma
sen kaçıp gidiyorsun hayallerine
hep çocuk oluyorsun gömleğinde
çocuklar kaçıp giderken oyun aralarında
yakalanmak al yazılarıdır alınyazılarında
bırakıp gidiyorum ellerini ardıma bakarak
gözlerinde bir baba oluyorum
kumdan kaleler yıkılıyor hayallerinde
hep ağlıyorsun belki de
bir baba bir de çocuk
bilirsin sevgi kutsal
ben sen oluyorum gözlerinde hayallerinde
yüreğimde sen açıyorsun
bahar meltemi esiyor bedenimin her yerinde
sen hep bir çocuk olup gidiyorsun
bana ağlamak kalıyor
sen de ağlıyorsun belki
gözyaşlarında bense gülüşlerimde gözyaşlarımla
seni yeşertiyorum
senin elinden benim yüreğimden
hep bir gülümseme
kayıp gidiyor hayat
hayaller rüyalar hep bir son oluyor
ölüm çizgisinde
bir darağacında senin bedeninde asılan
ben oluyorum
babanın avuçlarına yüreğiyle sığınan
bir çocuk gibi seviyorsun beni
bense seni sen olarak sevmek istiyorum
kumdan kaleler yıkılıyor
senin hayallerinde
bir baba ölüyor gözlerinde
senin hayallerinin manastırında
bir çocuk doğuyor yüreğinde
hayaller rüyalar hep bir son oluyor
ölüm çizgisinde
yürek yüreğe tutuşan iki çocuk gidiyor
melekler ülkesine
bir babanın örümcek ağını
çözüyor olması gibi
bir sen çıkıyorsun bir de ben
hayallerden rüyalardan
senin gözlerinde ben
benimse yüreğimde sen açıyorsun
yürek yüreğe tutuşan iki dervişin sevgisinde
mürşidimi arıyorum belki de
bir peygamber gülümsemesini konuk ediyorum
bir babanın örümcek ağını
çözüyor olması gibi
seninle aydınlanıyorum
26.04.1998
aksaray
12 00
22 00
