Çok şükür namaza yeniden başladım. Akşam namazını kıldım. Tesbih çekmeye başladım. Elhamdülillah...bu kelimeyi ya üç ya dördüncü söyleyişimdi. Tesbih çekerken alışkanlıktır bende secdeye bakarım hep. Yine aynı şekilde secdeye bakarken gerçekleşti bu olay. Gözlerim açıktı ve kesinlikle uyku halinde değildim. Secdede baktığım yerde birden kendimi gördüm. Yukarıdan bakınca mezarın içindeydim. Sonra birden kendim oldum. Bu arada tesbih çekmeye devam ediyordum. Elhamdülillah Elhamdülillah Elhamdülillah.... Tahtaları dizdiler. Üstüme toprak attılar. Tedirgin değildim gayet sakindim. Sadece ailemin üzüntüsü garip hissettirdi. Kalktım yerimden. Annemin yanına gittim. Ben burdayım dedim ama beni hiçbir şekilde ne hissediyor ne duyuyor ne de görüyordu. Sonra ailenin diğer üyelerin de yanına gittim. Ama onlar da hissetmedi, duymadı, görmedi. Sonra birini gördüm. Işık gibiydi ama bir silüetti eminim. Ancak tesbih bitmişti. Tesbih bittiğinde ise secde yeniden secde oluvermişti.....
Ş. KILIÇ
