KİRAZ AĞACI
Ben annemin ölüm korkusuyum
Haziran sıcağında kiraz ağaçlarına sırtını dayamış
Terlemiş bir kadının oğluyum
Bir daldaki iki kirazdan biri bendim
Kuşların dudaklarında kan kırmızısı rüyalarda
ruhu emilen de hep ben oldum
kiraz çekirdeğinden hayatımı tarlalara rüzgar değil
hep ben savurdum suçumu da hep ben yazdım yazgıma
annem ağlarken vakitli vakitsiz genç kızlık hayallerine
meleklerin koynunda erkenden uyuyan bir çocuktum
fısıltılarında büyüdüm hu hu
hu lara uçtum hu lara kanat çırptım
ben meleklere aşıktım ninnilerinde oynardım bir yanım hep melek
bir yanım hep göklere yakın bir gözüm hep göklerde
bir yanım hep divane
meleklerin kundaklarında hu hu sallandım durdum
ben kime aldandım kime kandım
iblisi kim kattı rüyalarıma
hangi kibritle yakılan günahlarda
elveda dedim sevaplara
iblisin tuzaklarında çıplak ayaklı çocuklar
annelerinin baharlarında kaç kardeşi eskitir
babalar yaprak dökerken anneler neden ağlar
kan ter içinde kalan çocuklar
elini bırakmaz aşkın aşka koşar aşk kokar
göklere sevdalanan kalpleri olan
mucizeleri olan müjdelere koşan çocuklar
gök kapıları açılmış gözlerde
gök sofraları kurulmuş gönüllerde
hu dan gelir babalar hu ya gider anneler
hu ya can katan çocuklar
1999
http://escinselterapi.net/forum/index.php?topic=2160.0