ÖYLESİNE
hayat ne öğretti dersen
güzel dostum can kardeşim
şükür ki sevsen de sevmeyeceksin
sensizlikler içinde uzaklardan bakacaksın sevdiklerine
bir dal gibisinden en ince yerinden
yaşadıkça kırılırmış insan
bu bir
kimsesiz olduğunu bilecekmişsin
asla ağlamayacakmışsın
bu da iki
insan olmak böyle bir şeymiş
öylesine sevecekmişsin
öylesine işte....
bin kere yılsan da bu hayatta
içinde kor alev yansa da
sevsen de
sevmeyecekmişsin
buna da şükür
öylesine yaşarmış insan
sonu olmayan bir rüya gibi
öylesine ölür gibisinden
hayat dediğimiz şey
kimsesizler yurdu
adem ve havva'nın
cennetten kovulmuş
kimsesiz çocuklarıyız
unutmadan bir şey daha söylemeli
insan göklere bakmalıymış
bakınca bir sır dile gelirmiş
bir kuş kadar özgür uçmak içinmiş her şey...
12 Ekim 2017
17:05
Edirne
