Merhaba,
Ben bir anneyim,içimdeki ateş 10 yıl önce başladı,ben hiçbirşey yapamadım..nasihat etmekten anlatmaktan başka.kendimce doğru yolu göstermeye çalışmaktan başka..
Evladım ellerimden kayıp gidiyordu,ellerini hiç bırakmak istemedim..herşey ergenlik döneminden sonra başladı,internette zaman geçirmeler.Saklanan arkadaşlıklar ,cep telefonları,,herşeyin ergenlik döneminden kaynaklandığını düşünüyordum nasılsa geçecekti.Zaten arkadaşlarımda aynı şeylerden bahsediyordu,yani yalnız değildim öğle düşünüyordum,yeni nesil böyleydi,fakat geçmedi..
Birgün internette dolaşırken bu site ile tanıştım düştüm yollara daha sonrada Hüseyin Bey ile..Doğru yerde ve doğru insan ile olduğumuzu anladım.Çaresiz olmadığımı yalnız olmadığımı.Bende benim gibi bir çok annenin çaresiz olmadığını bilmesi için yazmaya karar verdim.
Bana yol gösteren ilk utti34 oldu Allah razı olsun,daha sonra burada terapilerini okuduğum diğer gençlerdende ..En azından kendimi ümitsiz ve çaresiz hissetmiyorum artık.
Oğlum hakkında birşey yazmak istemiyorum.Umarım kendisi ilerde bunun adını ve geldiği durumu yazacaktır.
Şimdi onunla uzun bir yolculuğa çıktık..İnşallah Hüseyin hocam ile yolun sonu hepimiz için aydınlık olur..
