Merhabalar bir önceki yazımda eş cinsellik aşamasına nasıl geldiğimden biraz söz etmiştim şimdi ise o evrede yaratmış olduğum sahte kimlik ve yaşantıdan söz etmeye devam edeceğim. Öncelikle eş cinsel bir kimliğe bürünme ihtiyacı duyduğunuzda kesinlikle bir çekingenlik bu çekingenliğe oranla bir sahte kimlik yaratma ihtiyacı duyuyorsunuz. Benim kimliğim Merve adında bir kızdan ibaretti. Merve ile facebook, twitter gibi sosyal ağlardan yeni arkadaşlar ediniyor fakat bunu yaratmış olduğum sahte kimlikten ötürü sanal dünyanın ilerisine götüremiyordum. Bir gün sosyal ağımı bilgisayarda açık unutmuş ve dışarı çıkmıştım o akşam eve geri döndüğümde ablam çoktan eve gelmiş bilgisayar başına geçmiş ve Merve kimliğimle o kimlikte edindiğim çevre ile sohbet ediyordu kafası dehşet bir biçimde karışmış ve neler söyleyeceğini bilmiyordu. Bense tabi o kadar mağdur bir durumdaydım ki resmen kendimi öldürmek istiyor o ortamdan delicesine uzaklaşma isteğiyle dolup taşıyordum. Kısa bir sessizliğin ardından ablamla konu hakkında konuşmaya başladım kem küm edip olayı arkadaşım geldi gibi durumlara bağlamaya çalışsam da tabi ki bu inandırıcı olmamış en sonunda eş cinsel kimliğimi açıklamak zorunda kalmıştım. Hemen ardından abla kardeşin göz pınarları dolmuştu ve yavaş yavaş yanaklardan süzülmeye başlamıştı. Gerçekten o an çok ama çok acınası bir durumdu benim için, kardeşinin bir eş cinsel olduğunu bir erkek tutkunu olduğunu öğrenince gerçekten çok şaşırmıştı ee ne yapabilirdi de... Fakat bu durumu olabildiğince olumlu karşılaşamaya çalışan ablam insanların böyle psikolojik sorunlarının olabileceğini söyleyip psikolog kapısını aralamamız gerektiğinin temellerini atmıştı o geceyi hiç ama hiç unutamıyorum 23 Ağustos 2012 gecesi... Bu gece benim hayatımın bir dönüm noktası oldu diyebilirim ilk defa tüm benliğimle içimde taşıdığım ruhla, hislerle bir abla ile konuşuyordum. Kısa bir araştırmanın ardından Barış adında bir psikologa ulaştık hoş bir biçimde karşılayan bu psikologla eş cinsel kimliğimi aşırı derece de savunarak konuşmuş ablama bu çocuk asla düzelmez laflarını sarf ettirecek kadar ikna ediciydim. Ablam için de benim için de gerçekten çok zor bir yaşama giriş yapmış olsakta bu zamanları en iyi derece de hafifletmeye çabalıyorduk daha sonra bu psikologa gelmek istemedim ve Hüseyin hocama denk geldim. Kendisi gerçekten çok sıcak kanlı bir yaklaşım sergilemiş hayatımda en baştan beri varmışcasına bir ilişki kurmuştu aynı yaşamış olduğum süreci tek tek dile getirmiş nasıl bu düşüncelere kapıldığımı ne şekilde büyüdüğümü anlatmıştım.
Konuşma esnasında ablamın da aynı ortamda bulunması beni biraz gergin bir hale sokuyordu ama bir yandan da güven veriyordu bu ilk seanstaki fark Barış beyde göstermiş olduğum katı ve ikna edilemez yönümün birden bire başka bir yöne çekmiş olmamdı. Düşüncelerimi biraz daha hafifletmiş eş cinsel kimlikten kurtulma umudunu içime biraz aşılamıştım 1 haftalık arada gerçekten derin düşüncelere kapılmış, düşüncelerimi mantık süzgecinden geçirmiştim. İlk seansın getirmiş olduğu tanışma, ana hatlarda durulma evrelerinden ötürü çabucak bitmişti.
İşte kimliğim böyle açığa çıkmış ve adımları bu işe böyle atmıştım bir sonraki yazımda bir sonraki seans ve süreçlerden bahsedeceğim.
