Slm hocam…
Konuya hemen girmek istiyorum…
Evlilik öncesi süreci yazmakla başlayayım. Az çok sizde biliyorsunuz. Kızla 9 aylık bir beraberliğimiz oldu. Birinin vasıtası ile tanıştık ve bu süreç içerisinde birbirimizi tanımaya çalıştık. Demiştim size de. İlkleri ben onda yaşadım ilk koluma girişi, sarılışı, onunla sinema ve gezmelere gitmeler vss. Açıkçası onun ve benim görev yerimiz ayrı olduğundan pek ortak zaman geçiremedik tatiller ve birkaç kez onun yanına gitme olayım oldu. Bu süreç içerisinde de düşüncelerimizin ne kadar benzerliği ve zıtlıklarımız üzerinde konuştuk, güldük, eğlendik. Yani güzel anlarımız oldu. Dediğim gibi ortak zaman geçirme imkanımız tatiller ve izinlerle sınırlı idi, msn ve telefonu saymazsak… bu süreç içerisinde bir kere ayrılma kararı aldığımı hatırlıyorum ancak ona açıklamada bulunmamış sadece 3 günlük kendimi dinleme kararı almıştım. Bu süre zarfı içinde iyice düşünmüş, ilerideki eşimin olup olamayacağına karar vermeye çalışmıştım… ve beraberlik konusunda tekrar karar vermiştim. Sebebine gelince zaman zaman bendeki inişler çıkışlar olmuştu yani bir eşcinseli olarak ileride onu mutlu edebilir miyim, ona tamamen bağlanabilir miyim tarzında endişeler taşıyordum. Bu endişeleri bir kenara bırakıp kendimi olayın akışına bırakmak bana mantıklı gelmişti. Evlilik öncesi süreçte aklıma gelenler bunlar.
Evlilik sürecim kendi açımdan çok stresli geçti. Bir ayda 7 kilo verdim. Sebebi genelde ekonomik boyutu oluşturması ve acabaların devam etmesi idi. Acaba uygun bir eş olabilir mi, istediğim ideal kız bu mu? Tabi bu düşüncem nişana kadar devam etti. Temmuz 20 den sonra başladı bizim söz, nişan ve evlilik olayları önceden de anlattığım gibi aileler tanıştı, kız istendi, yüzükler takıldı ve böylece sözlendik. O an karışık duygular içinde idim. Hem korku hem heyecan birlikte idi. Söz olayından sonra nişan için tarih kararlaştırldı, hazırlıklar yapıldı, nişan günü geldi çattı. Ben yine heyecan ve korku karışımı duygular içinde idim.
Genel itibarı ile o bana göre daha sakindi, genelde stresli ve bazende parlayan ben olduğumda o beni idare etmesini bilen bir kızdı.bu yüzden bu konuda ona teşekkür ediyorum. Evlilik işinin başlangıcından sonuna kadarki her türlü karar almada birlik hareket ettik, yani aynı bedende iki ruh gibi. Zaman zaman umutsuzluk yaşadığımız anlar oldu, dedikodular oldu, benim moral yine bozulduğunda o idare etmesini bildi. Bu süreç içerisinde ona olan güven duygum daha da arttı, ilgimde de artış oldu. Çoğu konuda kuruntu yaptığımın farkında idim.
Nişan olayı da geçtikten sonra düğün için hazırlıklar yapıldı ve düğün günümüz geldi çattı. Ben heyecanlı idim. Sanırım bu normal çünkü evlenen her erkek ve kızda böyle duygular normaldir. Kına gecemiz ve düğünümüz güzel geçti, öyle önemli bir problem veya aksilikle karşılaşmadık. Sadece aldığımız eşyaların zamanında eve teslim edilmesi sırasında sıkıntı yaşadık.
Ama genel itibarı ile evlenme denilen olayda insan sabır, anlayış bekliyor. Yani yeri geldiğinde ben ona anlayış, sabır gösterdim ; yeri geldiğinde de o bana. Bu açıdan zorlanmadım. Ama yine de hayatımızda verdiğimiz önemli bir kararda insan ister istemez strese girebiliyor. Onun ailesine de çok teşekkür ediyorum, anlayışları için, yardımları için.
Düğün olayımızda geçtikten sonra, hatta düğünden 2 gün önce bende gerdek gecesi sendromu baş göstermeye başladı. Acabalar, korkular oluştu. Ben de internetten biraz araştırma yaptım, o gece neler oluyor, neler yapılmalı tarzında ancak, evdeki hesap çarşıya hiç uymuyor. Neyse düğün bitti evimize geldik. Başbaşa kaldık, meyve yiyorduk, yerde oturmuş ayaklarımı uzatmıştım geldi kolumun altına girdi iyice sokuldu bana. Bu aşamada biraz uzaklaşmak istedim ama yapmadım. Neden çünkü utanma duygum vardı. O zamana kadar bana hiç öyle sokulmamıştı. Ve o anda içimde şehvet duyguları artmaya başladı. Aslında şehvet duygusu hep vardı ama bu kadar yoğun değildi ve anlık radyo sinyalleri gibi gelip gelip gidiyordu. O an onu istediğimi ve o geceyi düşündüğümde heyecanlandığımı hissettim yalnız cinsel organımda kaygı korku vss. Dolayı hareketlenme olmadı. Ancak içgüdüsel onu istediğimi hissediyordum.
Yatak faslını ayrıntıları ile anlatmayacağım hoş olmaz. Bu konuyu daha çok yüz yüze görüşmek benim için daha uygun olur. Kısaca şöyle yazayım:
Yatak odasına geçtiğimizde o ve ben de soyunduk tabi tamamen değil. Yine benim için ilkleri yaşadım, onun için de öyle. O işi yapalım mı diye sorduğumda korktuğunu söyledi ama hayırda demedi. Bakışlarındna istediğini anladım. İlk denememiz başarısız geçti. Çünkü ben kaygılıydım ve sertleşemiyordum tamamen, sertleştiğimde de hemen sönüyordum. O ise kendini kasıyordu ve ister istememiz canı yanıyordu. Aynı gece ikince deneme de başarılı olduk, ancak ileriye gidemedik tamamen, canının yandığını, eğer devam edersek cinselliğe karşı ön yargılı olacağını söyledi. Ben de kabul ettim. Ama bende moral bozulmuştu. Kendimi başarısız, yarım biri olarak görüyordum. Kendi acısını unutup bana moral vermeye başladı. Tabi ben de ona. İlk gecemiz zor geçti yani.
Onunla toplam 10 gece birlikte olduk. Diğer denemelerimizde bende hala sertleşme sorunu vardı ve o an aklımda hep o ilk gecenin başarısızlığı, karşı tarafın zevk alıp almadığı sorunu, onun canının yanma düşüncesi vardı ve bunlar da ister istemez beni etkiliyor, sevişmeye başladığımızda bunlar aklıma geldiği an sönüyordum. Günler geçtikçe ve birbirimizi hem duygusal hemde bedensel olarak tanıdığımda, artık ondan tamamen utanmamda geçmişti çıplak olarak, o kadar zorlanmadığımı hissettim. Ama hala tamamen sertleşemiyordum. Bunda kondomun da etkisi vardı, çünkü ben onu hissetmek istiyordum ama aynı zamanda bu yıl çocuk olmasını da istemiyoruz. Yani 10 gün boyunca 7 defa birlikte olduk. Son gecemiz ve ondan bir önceki gece çok iyi geçti. kondomlu da olsa sertleşme problemim çok az oldu ve 7 denemede de başarılı sonuçlar aldık. Neyse bu konuyu bu kadar anlatmam yeterli.
Asıl beni üzen evlilik olayından sonra ondan ayrılma faslım zor geldi.bu kadar zor olacağını sanmıyordum. Aynı gün yola çıktık o başka yere gitti ben başka yere. İlk onu yolcu ettim. Arabaya bindi, benim gözlerim nemlendi ve sanki kalbime bir bıçak darbesi değip geçti. Çok insanı yolcu etmişimdir ama hissettiğim bu duyguyu hiçbirinde yaşamadım. Yani 10 günlük evli olarak kaldım. Bu süreç içerinde yine gündüzleri koşuşturmayla geçti. Evimde pek oturamadım. Akşam onunla birkaç kez film izledik öyle geçti. Evlilik sonrası sürecimi doyasıya yaşayamadığım için yazacaklarımda az.
Şuan ondan çok uzaktayım ve akşamları bana zor geliyor. Onu özlediğimi ve bu bir yılın nasıl geçeceğini düşünüyorum. Yani mutsuz ve özlemliyim bu aralar. Evlenmek güzel bir duygu gibi, ben tam olarak tadına varamasam da güzel duygular da tattım. Beğenilmek, arzulanmak, birine sahip olmak, onun tarafından sahiplenmek, karı-koca ilişkimiz iyi geçti bu sınırlı süre içerisinde. Şimdi aynı kaygıları taşımıyorum, korkularımda yok gibi.
Ama buraya geldiğimde mastürbasyon yapma isteği uyanıyor bende şimdilik dizginliyorum ve mastürbasyon yapmak istemiyorum. Dikkatimi çeken cinsel ilişki sırasında mastürbasyondan aldığım tadı o an alamıyordum. (neden böyle hocam beni aydınlatırsanız sevinirim neden masturbasyon yapma isteğim var. onun yanındayken hiç böyle şeyler yoktu.)Belkide sertleşemem de etkili olan faktörlerden biri de bu. O yüzden direneceğim gittiği yere kadar. Hayatımda yeni bir sayfa açıldı. İnşaAllah her şey güzel olur…saygılarımla
