Bir kadınla beraber olmak fikrinde beni en çok korkutan 2 unsur
1) onunla beraberken erkeklere olan ilgimi saklayamamak
2) cinsel birliktelikte rezil olmak
Bunlar dışında bir kadınla aynı evi paylaşmak, beraber gezmek, yemek yemek, tatile gitmek, elele yürümek, sohbet etmek, BABA OLMAK (hayatımda en çok istediğim şey, hiçbir düşünce, zengin olmak en lüks eve arabaya sahip olmak, dünyanın en yakışıklı erkeğiyle birlikte olmak, makam mevki hiçbirisi ama hiçbirisi beni baba olmak düşüncesi kadar heyecanlandırmıyor, bazen kendimden şüpheleniyorum, bu konuyla ilgili bir hormon mu salgılıyo vücudum acaba diye, çünkü çocukları inanılmaz seviyorum, herhangi bir bebeği gördüğümde içim gidiyor, ama öte yandan da çocuğum zoraki bir evliliğin meyvesi olsun asla istemiyorum ki bunu da asla yapmayı düşünmüyorum, çünkü sorunlu ve sevgisiz anne baba= sorunlu çocuk denklemini artık çok iyi biliyorum) kısmında hiçbir sıkıntı yok, aksine zaten kadınlarla daha eğlenceli vakit geçirdiğim için, bir erkekle bunları yapmaktan daha keyifli geliyor fikir olarak
Ama sanırım yanlış düşünüyorum bu konuda ve;
Cinsellik içermeyen bu aktiviteleri hemcinslerimle yapmak daha keyifli gelmeli, bilmiyorum yanılıyo muyum?
Kadınlarla olan bu fazla samimiyetim, hiçbir sınırım olmaması, her türlü arkadaşca sarmaş dolaş ilişkilerim asıl bana zarar veren?
Velhasılı kelam, sözüme dönersem;
Masturbasyon yaparken kendimi zorlayarak bir kadınla birlikte olduğumu düşünmeye çalışıyorum ve eksik hissettiğim nokta, eşcinsel ilişkilerimde sadece pasif olmamama rağmen, penis ağırlıklı bir birliktelik çok eksik gibi hissettiriyo, yani kimsenin kalçalarımla oynamaması, ya da sarıldığım omzun beton gibi sert olmadığını düşünmek sanki ereksiyonu imkansız kılıyo, öptüğüm dudağın çevresinde suratıma batacak bir sakalın olmaması, tamamen tüysüz ve yumuşak dokunuşa sahip bir beden, adeta karşımdaki plastikmiş yankısı uyandırıyor beynimde.
Eşcinsel cinselliklerimde de çoğu zaman karşı tarafı sahiplendiğim durumlar olmasına rağmen, karşımdaki tarafından sahiplenilmemek, yönetilmek değil de yönetmek ağır tatminsizlik gibi adeta.
Ve en büyük sorunlarımdan birisi de, bir kadını hayal etmek istediğimde aklıma annemin gelmesi. En mide bulandırıcı olanı bu sanırım. Kendime ve zihnime engel olamıyorum. Artı spesifik bir insanın düşünmenin imkansızlığı ve kafası olmayan bir beden kafamda canlanan, çünkü bu bedeni tanıdığım herhangi birine ait ettiğim anda, o kişiye ağır ihanet içinde olduğum düşüncesi ve akabınde gelen suçluluk duygusu. Ve bu durum fiziksel olarak da tam ereksiyona ulaşamamama neden oluyor.
Evlendiğimi hayal ettiğimde, normal bir evlilikte en keyifli anlardan biri olması gereken cinsellik kısmı, ağır bir eziyet ve bir an önce geçip gitmesi gereken bir kısım gibi geliyor.
Beğendiğim bir erkeği gördüğümde boğazımdan göbeğime doğru akan ılık su hissini, boğazımın düğümlenmesini, kasıklarımın ağrımasını herhangi bir kadına hissettiğimi hayal edemiyorum. Bir erkeğe duyduğum bu arzunun aynısını bir kadına duyduğum günün ardından ilk fırsatta kurban kesicem, büyük yemin ediyorum ve adak adıyorum, Allah şahidim olsun, yapıcam bunu. Ve bunu başarabilirsek size ömrümün sonuna kadar dua edeceğim.
Diğer duruma dair maalesef bir B planım yok, yani kendimden bir harika yaratıp ( kariyer, lüks bir otomobil, daha sportif, daha bakımlı bir adam olarak) çok daha iyi erkeklerle bir birliktelik hayallerime engel olamamakla birlikte, ileriye dönük kurulu bir eşcinsel yaşam hiç içimden geçen bir durum değil. kendimi hep, 30 dan sonra evli mutlu çocuklu bir adam olarak hayal ediyorum. Eğer ki bu durum gerçekleşmezse napacağım hakkında en ufak bir fikrim yok. Aklıma gelen tek ihtimal kendimi öldürmek ama Allah korkusundan onu da yapamayacağımı biliyorum.
