Gelişimi ilerledikçe küçük kız annesinden çok babasını arzular, bilinçte ve bilinçdışında annesinin yerini alma, babasını elde etme ve onun karısı olma düşlemleri kurar. Ayrıca annesinin sahip olduğu diğer çocukları kıskanır ve babasından çocuk sahibi olmak ister. Bu duygular, istekler ve düşlemler anneye yönelik rekabet, saldırganlık ve nefret hisleriyle birlikte süregider ve bu duygular memeye ilişkin ilk engellemelerin yol açtığı anneye yönelik yakınmalara eklenir. Bununla birlikte, annesiyle ilgili cinsel düşlemleri ve arzuları küçük kızın zihnindeki etkinliğini sürdürür. Bunların etkisi altında annesinin gözünde babasının yerini almak ister ve bazı durumlarda bu arzu ve düşlemler babaya yönelmiş olanlardan bile daha güçlü gelişebilirler. Dolayısıyla, her ikisine duyduğu sevginin yanı sıra ikisine de yönelik rekabet duyguları beslemektedir ve bu duygu karışıklığı daha sonra erkek ve kız kardeşleriyle ilişkilerine taşınır.
Anne ve kız kardeşlere yönelik arzu ve düşlemler, ileride hem doğrudan eşcinsel ilişkilerin temelini hem de kadınlar arasındaki arkadaşlık ve sevgide kendini dolaylı bir biçimde gösteren eşcinsel duyguların temelini oluşturur. Olayların normal seyrinde bu eşcinsel arzular geriye çekilir, yönü değiştirilir ve yüceltilir; karşı cinsiyete duyulan ilgi baskınlaşır.
Annesine karşı genital arzular duymaya ve rakip olarak babasından nefret etmeye başlayan erkek çocukta da kız çocuğunkine benzer bir gelişim vardır. Ama onun içinde de babasına karşı genital arzular gelişir ve bu, erkek eşcinselliğinin kaynağıdır. Bu durumlar bir çok çatışmaya sebep olur. Küçük kız annesinden nefret ettiği halde onu sevmektedir;
erkek çocuk da babasını severken, kendi saldırgan itkilerinden doğan tehlikeden onu korumak ister. Üstelik, bütün cinsel arzuların esas nesnesi – kız için baba, oğlan için anne – arzulananları karşılamadığından, nefret ve intikam da uyandıracaktır.
Melanie Klein, Sevgi, Suçluluk ve Onarım
Kanat Kitap
