Eşcinsellikten Kurtulmak: Pasif Eşcinsel Olmak İstemiyorum!

[psikolog]

17 yaşında kıvırcık,şişman, hakettiği
mutluluğu arayan, genel olarak pozitif sevgi pıtırcığı ama bir yandan içi kan ağlayan yolunu kaybetmiş ne yaptığını
bilmeyen bir çocuğum. İstanbul'da yaşıyorum. Eşcinsel kimliği taşıyorum ve rolüm PASİF EŞCİNSEL. Aslında biseksuelim. Yani hem kadınlardan( yani karşı cinsten) hem de erkeklerden(hem cinsimden) hoşlanıyorum. Ancak
pasif kimliğim daha baskın.
Normal yurtta kalıyorum. Kaldığım yurt dini bir yurt. Orada İslam ilimlerini öğreniyorum. İslam ilimlerini öğrenmeyi seviyorum. Nede olsa bu hayata Allah'ı tanımaya onun istediği bir biçimde yaşamaya geldik. O ne isterse o. Bizler kullar olarak onun isteğini yerine getirmekle yükümlüyüz. Bu dünya geçicidir; nimetleri, zevkleri, kendisi...
Şu kısacık ömrü Allah bize onun istediği şekilde yaşamak için bahşetmiş. O yüzden olabildiğince dünyadan yüz çevirmeli ve ahiret hayatına yönelmeliyiz. Ama nefsimiz öyle zorlarki bizi yapamayız ve yüz çeviremeyiz. İşte tam da o dönemimi yaşıyorum.
Ailem dindar ve muhafezakardır. 6 yaşımda normal ilkokula başladım ve 4 yıl tamamladım. Sonrasında babamın bana tavsiyesi ve istemesi üzerine, aynı şekilde benimde istemem üzerine 10 yaşımda ilkokul dönemimin bitisinin ardından 1 yıl sonra hafızlık kursuna basladim. Ondan önce şunu söylemek gerekirse biz evde babaannem ve dedem ile birlikte yaşıyorduk. Ben 4 kardeşim 1 ablam 2 tane de kız kardeşim var  ve ben tek erkek çocuğuyum. 2015 yılında dedem geberdi. Geberdi diyorum çünkü ondan nefret ediyorum. Bunun sebebi ise küçükken bana yasattiklari.... Benim erkek ortamim yoktu aynı diğer eşcinseller gibi. Hep kızlarla oynar ve onlarla bir şekilde anlasirdim. Çünkü etrafımda ya pek erkek yoktu yada ben istemiyordum işte. Bunun farkına varan ailem bana hep baskı yaptı en temeli de dedemdir. Dedem erkekler yerine kızlarla oynadığımı görünce bana hep kızardı hatta azarlardi ibne bile demiştir belki. Dovmuste olabilir ama ben tam hatırlamıyorum en net hatırladığım üzerime titrediği. Babaminda aklını celip bir şekilde bana kizmasina beni azarlamasina vesile olurdu. Babam sinirli bir insandır gözü karardimi ağzından çıkanı kulağı duymaz. Bana herhangi bir konuda kızıp "ibne" pezevenk rediği olmuştur. Aynı onun babasida öyleydi. Dedem yönetmeyi seven bir adamdı. Babam onun piyonuydu ve ona istediğini yaptırdı. Dedem ablama karşı çok yumuşak bana gelince çok sertti. Hep ibne olmamdan korkarlardı. Ben çoktan olmuştumda haberleri ve benimde haberim yoktu. Konuşma tarzim ve davranışlarım kız gibiydi.
Babam arada bir mahalledeki çocuklara tembih eder ve benimle top oynamalarını söylerdi. Ben hiç oynamaz ve hicde sevmezdim futbolu ki hala öyledir. Onlarda babamı severlerdi ve benimle top oynarlardı. Ama ben bir şekilde yine kızlarla kaynaşmayı bildim. Ama babam bunu fark etmişse(yani bu gidişle  eşcinsel olacağımı sezmişse)
Benimle özel ilgilenmeli benimle başbaşa vakit gecirmeliydi. Bunu da bana psikoloğum söyledi. Eğer kaygilanmişsa özellikle benimle balık tutmalı veya beni maça götürmeliydi. Yani fiziksel bir aktivite yapmalıydı ama o yapmadı. Ne dedem ne o.... Hiçbiri......
Sadece kızmayı yeri geldim azarlamayı bildiler. Bunu sezen babam beni ilkokul bitiminde yatılı kursa verdi. Ben de razı geldim ve gevesliydim. Bakalım hafızlık kursunda neler yaşamışım ........

Devam edecek ...🎞️

[psikolog]

2. Terapi
Konuştuklarımız:

1)Pasif olmamamız lazım.
- Pasif eşcinsel olduğumuz vakitte araya bir duygusallık girer. Kişi düşündüğü partneri daima arzulamaya başlar. Onun daha erkeksi olduğunu ve partnerin ona ait olduğunu her an onunla olması gerektiği düşünür. Bu yüzden ilk başta bu pasiflik olayını unutmak lazım. Yani bu süreçte bana gereken mastürbasyon esnasında asla pasif olmamam. Hatta bu ilerde beni transseksüel olmaya doğru götürebilir. Nitekim; kafamda kurduğum partnere kendimi kadın olarak teslim ediyorum. Yani kendimi kadınsallaştırıyorum ve bu da süreci zorlaştırmış oluyor. Bize bu süreçte gereken duygusallığı ortadan kaldırmaktır. Ve olaya şimdilik erotik açıdan bakmaktır.
2) Hayalimde ki partner de aynı zaman da pasif olmayacak.

- Bunun da sebebi yine eşcinselliği duygusallığa bağlamaktan dolayıdır. Dediğimiz gibi eğer iyileşmek istiyorsak asla duygusal yönden bakmamak gerekir.
Şayet karşıdaki partneri de pasif olarak kendimizi de aktif olarak hayal edersek, bu sefer " o sadece beni istedi, sadece beni erkek olarak gördü ve sadece beni arzuladı"
tarzında bir düşünceye varabilir ve yine olaya duygusal açıdan yaklaşabiliriz ve bu hiç birşeyi değiştirmez. Yine eşcinsellik devam eder.
Ama hem kendimizi hem de cinsel partnerimizi aktif olarak düşünecek ve sadece o an bana pasif oldu diye düşünecek olursak işte o zamanda " o anlık beni istedi ve sadece o anlık zevklendik" diye bir düşünceye dalarız ve bu bize hiçbirsey hissettirmez olaya sadece erotik açıdan yaklaştırır.
3) Daima ses kaydı alıp terapi anını not ediceksin

-  Burada önemli olan bilinç altım ile yüzleşmektir. Ve buna sebeb olacak olan şey detaylara olabildiğince girmek. Yani eski hayatımla ilgili detaylara girmek. Bu hem beni kendimle yüzleştiricek hem de psikologumun yanlış düşünce yapımı kavramasını saglayacak. O yüzden yapmam gereken olabildiğince detaylara girmektir ve bunu en kısa süre içinde yapıcam....
4) Asıl sorunun babam olduğu.

-Babam küçüklüğümden beri aslında benim hakkımda kaygılanıyordu. Bir çok kız ile oynadığımı gören ve bunun için endişelenen babam aslında kendi elleriyle beni ateşe atmış ve benim haberim yokmuş. Babam kızlarla daha çok vakit geçirdiğimi anlayınca beni tam 10 yaşımdayken yatılı Kur'an kursuna verdi. Ama bu yanlış bir metodmuş. Çünkü bu beni daha çok eşcinselleştiricekti ki öyle de oldu zaten. Aslında babamın yapması gereken benimle daha çok vakit geçirmek, bana araba sürdürmek, veya benimle top oynamak falanmıs. Ama babam beni bu konuda ve duygusal olarak hep eksik bıraktı.
Hep kendimi suçlardım ben eşcinselim diye. Meğer bunun tek kaynağı hatta en temeli babammış.
5) Karma biçimde sosyalleşmek.

-Bana gereken aslında karma olarak(kız erkek karışık)bir şekilde sosyalleşmek. Çünkü ben erkek yurdunda kalıyorken aklımda hep maşukum var. Ama lise gibi bir ortama girecek olsam her ne kadar aklımda hayali partnerim olsa da yine akşam evime gidip ailemle birlikte kafamı ondan uzaklaştırma gibi bir durum söz konusu. Her ne kadar bu duruma katılıyor olsam bile yine de böyle birşeyi tercih etmek yerine normal yurtta devam edip evci olmayı tercih ederim. Çünkü olaylara dini açıdan bakmak gerektiğini düşünürüm ve bu beni (yani okula gitmek)direkt yine başka bir sıkıntıya götürür. O da kadın ve kızın olduğu bir ortam da harama düşmek. Bunu istemem ve kendimi kendi ellerimle ateşe atmam. Onun yerine olması gerektiği gibi kursa giderim ve bu hastalığı yenme sürecini daha hızlı atlatmak için evci olur ve kafamı böyle meşkul ederim. Akla şöle soru gelebilir; erkeklerin içinde olduğun zaman da haram işliyorsun...
Evet her ne kadar böyle bir durum söz konusu olsa bile eşcinsellik benim elimde değil. Bu Allahın bana sonradan verdiği bir imtihan. Ve eğer ben onun yolunu tercih eder ve karı kız ortamını tercih etmezsem Allahın bana yardım edeceğine canı