iletişim: uzaktankumandanhimo@mynet.com
Bir cok insan tanidim ve onlara ait hayatlari onlarin bile gormedigi sekillerde anlama firsatim oldu. Beni bunu yapmaya zorlayan nedenleri gormemek adina bu kesfimi daha ileri seviyeye tasiyarak, surdurmeye devam ettim. Insanlarin yasayislariyla ilgili kendimce yaptigim degerlendirmelerle yetinmeyip, ic dunyalarinda yolculuga cikmak istiyordum. Aslinda bu yolculugu kendi icimde yapmak isteyisimi baskalarina yansitiyor ve onlarin ic dunyalarinda gezmeye calisiyordum. Bu bakimdan insanlarin sorunlarini cozebilecegime inandirmistim kendimi ve bu yolda hakli ciktigim bir cok sorunla yuzlestim. Yuzlestigimi soyluyorum cunku onlari bu sorunlarla yuzlestiremezdim. Onlarin sorunlarini dinleyisim ve bu sorunlarin bende nasil tasavvur ettigini anlamamsa, kendimle ilgili sorunlarla yuzlesmemi sagliyordu. Bir bakima butun insanligin sorunu benimde sorunum oluyor ama bunu cozmeye calisirken yalniz kaliyordum.
Bir erkek olarak kendimi erkek gibi hissedememenin faturasini kadinlara kestigim zamanlar hissettigim alcakligi surduremeyecegimi gormek, bu hayatta yapmamam gereken eylemleri anlamam acisindan buyuk bir hamleydi. Alcak biri gibi hissetmek ne demek dendiginde acikcasi bu tur duygularin karsiligi hala daha yok. Sadece bunlari yazarken kendimi dogru aktarabilmek adina sectigim bir kelimeden ibaret. Bu tur duygulari tasiyamadigim gibi anlamaktada gucluk cekiyordum. Gercekten sevmek, nefret duymak, onur duymak, gurur duymak bu duygularin ne oldugunu hicbir zaman ogrenemedim. Bu anlamda etrafimda gordugum insanlarin kendilerini duygu anlaminda tarif ederken kullandiklari bu halleride bir turlu gercekci bulamiyordum. Birini sinirli gordugum zaman onun gercekten neye sinir oldugunu ve onu sinirli yapan nedenleri gercek anlamda bildigini hicbir zaman dusunmedim. Herkesin ve herseyin sahte bir yasanti surdurdugunu dusundugum donemler olsada bu dusunceyle yasayacak kadar guclu olmadigim icin surdurdugum suni hayatim, bana gercek olmayan bir suru duygu tattirdi.
Bir kiz vardi hayatimda ve bu kiz beni ilk gordugunde soyle demisti; kapidan iceri girdigini gordugumde, hayatimi degistirecegini dusundum, bu lafi ilk duydugumda hissettigim sey cehennem olan hayatimin tamamen degiseceginin ilk ve tek gercek cumlesiydi. Bu kizin pesinden suruklenerek gittigim yasantimda hissettigim aci, huzun, keder ve umutsuzluk diye aktarmaya calistigim bu hissiyatin tumu, bir kac kelimeye sigamiyacak kadar ve karsiligi olamayacak kadar buyuktu. Benimle cinsel fantezilerini gideren bu kiz, bir baskasiylada duygusal bir iliski yasiyordu. Bu gercegi kabul etmemek adina kokusunu hatirlar ve herseyi unuturdum. Ancak onun yaninda nefes aldigimi ve yasayabildigimi hissediyor ve onunla hayatimi surdurebilecegime inaniyordum. Ona karsi gelistirdigim duygulardan kopmak adina hicbirsey yapamiyor ve onu kazanmak adina elimden gelen herseyi yapiyordum. Gercekten istedigim seyin bu olduguna inanmistim bir kere, ve bu ugurda kendimi yok etmeye baslamistim. Herkesin ve herseyin yaninda silik hissettigimde onu aklima getirir, daha sonra burnuma kokusu gelir ve ben tekrardan canlanirdim. Fakat tum bunlarin yaninda onunla beraberkende aslinda silik bir adamdim, ama bunu goremiyecek kadarda kendimden uzaktaydim. Beni elestirdiginde, bana kizdiginda yada farkli turde soylemlerle karsima ciktiginda soyleyeceklerim olsa bile bunlari asla soylemez ve korku dolu tek kisilik hayatima geri donerdim.
Bir gun sehir disina cikmisti ve bunun sebebi de duygusal iliskisini surdurdugu kimseyle birlikte olmak icin gitmisti. Aksam geri donecekti ve ben onu almaya gidicektim fakat gelmesine az bir sure kala ona ulasamiyordum ve bu durum beni cilgina cevirmisti. Haber aldigimda buraya geri donmus ve oldukca sarhostu. Bu sarhoslugun ne anlama geldigini cok iyi biliyor olmama ragmen bunuda dusunmemeye calistim. Herseye ragmen ona yinede kizamadim ve evine kadar biraktim. Fakat bu olayla birlikte artik icimde biriken ofkenin sadece bana zarar verdigini ve ona yansimasi olarakta sevgi olarak gozukmesi artik surdurmekte zorlandigim birseye donusmustu.
Tum bunlar gerceklesirken artik ona karsi besledigim sevginin yaninda birde nefret gelistiriyordum. Fakat bu nefreti ona gosterirsem kacacagini bildigim icin kendime ve etrafimda, bana yakin olan baska kimselere gostermek zorunda kaliyordum.Her konuda benden daha donanimliydi ama bir eksigi vardi oda buldugunu sandigi seylerin hicbiriyle yetinemeyen ben, ayni zamanda hicbir kalibada giremiyordum. Iste bu kisim onun eksik tarafiydi ve inandigini sandigi seyleri koru korune savunuyor ama yinede bunlarla tatmin olamiyordu. Ben ise sadece onun var olmasiyla bile tatmin olabiliyordum. Aramizdaki bu fark daha sonrasinda butun yasantimizda da surmeye devam etti. Bu karsiliksiz sevgim vucut bulmaya calisiyor ama surekli parcalara ayiriliyor ve butun enerjimi bu parcalari toplayip bir araya getirmeye calisarak harciyordum.
Kendimi ondan ayirmayi bir turlu basaramadigim gibi, duygusal iliskisinin ileriye tasinmasiyla bana hayatinda yeri olmadigimi ve bunu surdurmek istemedigini soyledigi gun hissettiklerimi bir gun kelimelere dokebilecegime inaniyorum. Bu duyduklarim karsisinda ondan intikam alma dusuncesi bile korkunc geliyordu cunku ona zarar vermis olurdum ve bunu ona yapmaya hakkim yoktu. Artik burada ki yasam benim icin bitmisti ve buradan gitmeye karar vermistim. Gidecegim gune kadar onu arayamadim cunku rahatsiz etmek istemiyordum ama buradan ayrilmadan, ucaga binmeden once yine onu aradim ve buradan gidecegimi soyledim. Onunla konustugum an'da bile butun vucudum bosalmis ve yine kokusu burnumda geziniyordu.
Yeni bir hayata baslamak icin ciktigim bu yolda beni takip eden bu koku anilarimi canli tutuyor ve hicbirseyi duzeltmiyordu. Orada yapmam gereken bir cok sey varken ben, oturup onu dusunuyor ve onu tekrardan kazanacagimin hayallerini kuruyordum. Bu cikmazdan kurtulmak icin turlu turlu yollar denesemde kendimi kontrol edemiyor ve yine onunla ilgili hayaller kurmaktan kendimi alamiyordum. Bu surecte kullandigim alkol ve uyusturucunun dozu her gecen gun artiyor ama yasadigim aciyi kesinlikle azaltmiyordu. Arkamda birakacagimi dusundugum sorunlar beni birakmadigi gibi baska sorunlarinda sebebi olarak yasantimi oldukca kotu bir hale getirmisti. Artik orada daha fazla kalamayacagimi anlamis ve aileme haber vermeden cok uzak bir ulkeye gitmeyi, orada kalacagim, calisacagim ve okumaya devam edebilecegim yerleri bulmus ve yasantima bu sekilde devam etmeye karar vermistim. Fakat hicbirseyi dogru yapamadigim gibi bunu da yapamayip basarisizligimla travmalarla dolu evimde buldum kendimi.
Geri dondugumde zorluklarla dolu hayatim artik daha zor bir hal almis ve cikis yolu bulamayan ben, en gercek haliyle aciyi tatmaya baslamistim. Bu aci ne ask acisi ne birinin sizi uzmesinin yarattigi bir aci nede baska birseye benzer. Bu aci, acinin kendisi oluyor ve onunla yasamaya basladiginiz zaman artik birseyler ogrenmeye basliyorsunuz. Bu aciyi cekmemek icin turlu turlu yollara girsemde, bu seferde karsima baskalarinin hayatlarinda baska yollarda kimselerin mucadele etmek istemedigi aci, yine beni buluyordu.
Buraya dondukten sonra bir kiz arkadas edinmistim ve gercek anlamda sevemesemde onu bir sekilde sevdigimi ve guzel bir iliski yurutebilecegimi dusunuyordum. Yurtdisindan tatil icin geldigim bir gun onunla bulusmus ve icmeye gitmistik. Uzun bir muhabbetten sonra baya sarhos olmustuk ve kendimizi bir anda opusurken bulduk. Bardan cikip evine gidene kadarki guzergahimizda bulunan sokak ve caddelerin tumunde opusmeye devam ettik. Hatta istiklal caddesinde beni insaat icin dis tarafi tahtalarla kapli bir yere itip yine opusuyorduk ve kimse umrumuzda degildi. Evine kadar biraktiktan sonra bir arkadasimla karsilasmistim. Bana boynuma ne oldugunu sordugunda anlayamadim ve ne olmus diye sordum. O da bana; dostum boynun mosmor olmus' dediginde sasirdim ve etrafta bir ayna aradim. Bir de baktim ki kocaman bir morlukla geziyormusum. Kendimi cok kotu hissetsemde bulusmam gereken baska arkadaslarimin yanina dogru yola ciktim. Bir kac kiz arkadasimla bulustuktan sonra boynumdaki morlugu gorduklerinde hemen fondotenlerini cikarip makyaja baslamislardi ve gelir gelmez boyle birseye nasil karistigimi anlayamadiklarini soylerek gulusuyorlardi. Makyaj tamamlandiktan sonra yeni kizlarin oldugu mekanlara dogru yola cikmaya hazirdim. Guzel ve luks bir yere gitmistik ve herkes yine sarhos bir sekilde egleniyordu. Bense bir kac saat oncesinde vakit gecirdigim kizi dusunuyor ama ne yapmam gerektigini anlayamiyordum. Olayi dusunmemeye calisip, bulundugum yerin tadini cikarmaya karar verdim. Bir suru kadinla gozgoze geliyor ama uzun zamandir ulkede olmayisimin sebebiyle birazda yabancilik hissediyordum. O gece daha fazla macera yasamamaya karar verdim ve evin yolunu tuttum. Ertesi gun oldugunda bir onceki gun sokaklarda opustugum kizla tekrardan bir bulusma ayarladim. Bir sevgilisi oldugundan bahsetmisti bir onceki gun ama opustugumuz sirada aramizda kimse olmadigina emindim. Erkek arkadasina butun herseyi anlattigini ve onu affettigini soylemisti. Boyle olmasina sevinmistim cunku arkamda birde boyle birsey birakmak istemiyordum. Tum bu konusmalardan sonra onunla gezmeye basladik ve bir kitapciya girmistik. Bu sirada nedenini bilmedigim bir sekilde elini tuttum ve oda buna karsilik elimi kavradi ve o sekilde gezmeye devam ettik. Aramizda bir cekim vardi ama bunu birseye donusturecek zamanimiz olmadigi icin ayrildik.