Kıyamette de Demokrasi (EŞCİNSELLER için CAMİ)
Ayça ŞEN / Taraf GAZETESİ 02.12.2012
Dün akşam geç saatlere kadar Memo, arkadaşı Arda, Tomris Ağabey ve bendeniz, deniz kenarında geniş bir çimenlikte çift kale maç yaptık.
Futboldan nefret ederim fakat çocuklar o kadar istekliydi ve filmlerde de bu tip sahneler o kadar tozpembe gösterilir ki, kabul ettim. Elbette kaleci olarak.
Trafiğe kapalı alanda sahilde artizlik yapmak için dazıra dazır son sürat giden polis görünümündeki zabıta arabalarından canımızı korumaya çalışarak gerçekleştirdiğimiz bu maçta, Arda’nın müthiş golleriyle altı-beş karşı takımı ezdik. Rövanşı bu gece olacak bu maç işinin hastası olduğumu da belirtmek isterim.
Dolayısıyla insanın kaburga kemiklerini inceltip ezen sıkıntılı lodoslu ve bir türlü içini boşaltamayan bu yağmurlu havada deliksiz uyku çekmek için ideal yöntem gece geç vakit maçlarıymış, bunu anladık. Yoksa kiminle telefonda konuşsam Boğaz Köprüsü’nden tek ayağını sallandırmış bir umutsuzlukla konuşuyordu bir iki gündür. Onlara minimum tek kale maç etmelerini önerdim (yetmişlerde buna “maç etmek” denirdi diye hatırlıyorum).
Telefonda çok mutsuz konuşan arkadaşlarımdan biri, çok eskiden beri tanıdığım eşcinsel bir erkek arkadaşım. Dinî inançları çok kuvvetlidir; oruç tutar, namaz kılar, sürekli dua eder, Allah ile bağını büyük bir suçluluk duygusu ve bitmeyen bir vicdan azabı ile yürütür, adaklar adar, ikide bir gidip koyun keser, manevi yollara girer filan. Fakat bütün bunları inancından mı yoksa bir türlü barışamadığı eşcinselliğinden mi yapar, bilemiyorum. Zira Kur’an’da geçen “Lût Kavmi” meselesi aklını fena hâlde karıştırır, geceleri uykularını kaçırır.
Dün Fransa’da açılan eşcinsel camisi haberinden sonra hemen onu arayıp müjdeyi verdim. Belki bizde de kurulur dedim, güldü. Göztepe Parkı’na mesela bir eşcinsel camisi kurulması durumunda Bağdat Caddesi sakinlerinin bu duruma acaba nasıl bir tepki vereceğinin hayalini kurup, telefonda çok şeker dakikalar yaşadık.
Bir insanın en önemli meselesi kendini tanıyıp gerçekleştirmesi. Bu durumda erkek egemen ve sert etkiler alan fanatik memleketlerde, kendine duyduğu öfkeyi topluma şiddet olarak yansıtmasını dinginleştirmek, acı içindekilerin içlerini sakinleştirmek ve yaratanın her yerde ve herkes için olduğunu anlatabilmek için bu tip bir ilerici caminin yapılmasının ne kadar önemli olduğunu da konuştuk.
Batı Paris’in banliyölerinden birinde eşcinsel bir Budist rahip, Cezayir aslı Fransız vatandaşı Ludovic- Mohammed Zahed’e evinin bir bölümünü ibadet edebilmeleri için tahsis etmiş. Psikoloji ve antropoloji doktoru Zahed 2010 yılında Müslüman Eşcinseller Örgütü’nü kurmuş. Kurucu üyeleri başlangıçta altı kişiyken şu anda 350 kişilik bir cemaate sahipmiş. Zahed bu caminin, diğer camilere alınmayan eşcinsellere de özgürce ibadet edebilecek bir alan açma ihtiyacından açıldığını söylüyor.
Ancak ülkedeki Müslüman dernekleri bu girişime çok kızmışlar. Fransa İslam Konseyi eşcinsel Müslümanların varlığını kabul etmekle birlikte, onlar için özel cami fikrini saçmalık olarak tanımlamış. İslam’da eşcinsellik yoktur, açılan bu yere de cami denemez diye çok feci azarlamışlar.
Yine de inanç özgürlüğünü yaşayamamak canlarına tak etmiş olacak ki, Zahed ve arkadaşları hiç oralı olmadan inandıkları yolda devam ediyor, azarlara ve eleştirilere oralı olmuyorlar. Yani inançla devam ediyorlar. İnanç da bu demek zaten.
Maya takviminin 21 aralıkı göstermesine sayılı gün kaldı. Ya kıyamet kopacak ya da yeni çağ başlayacak. Kıyametin de seçme özgürlüğüyle kopacağına inanıyorum.
Fanatikler için kıyamet kopacak, özgürlükçüler içinse yeni ve güzel bir çağ başlayacak.
aycazen@yahoo.com
