Merhaba,yazmak zorunda olduğumu hissettiğim bir şeyi paylaşmak isterim.Terapi oyunlarının afişe olmasından sonra hissettiğim suçluluk duygusu kendi vicdanımda suçlama psikolojisine dönüştü,yaptığı yaramazlık ortaya çıkınca iftira atan yaramaz çocuklar gibi iki üç gündür terapinin işe yaramadığını narsist aklım haykırır oldu.Alo imdat psikolog var mı ? Oyun yok, belki de var ve ben
var mı? Oyun yok, belki de var ve belki de kuralına göre oynamayı öğrendim. Nereye kadar bu akıl oyunları, terapist bir gün kanacak diye korkuyorum artık, kendimden korkuyorum.
Canım sıkkın yine, eşcinsel olmaktan şimdi gerçekten kurtulmak istiyorum desem şaşar mısınız? Bu oyun zevkli değil artık ve ben de çocuk değilim. Siteye yazamıyorum bunları, yalan değil di öncekiler ama samimiyet yoktu,hasetlik vardı sadece, "ÖNCE BEN İYİLEŞECEĞİM HASETLİĞİ"
Yine oyun mu bu yazdıklarım evet oyun, bunun adı da itiraf oyunu, sizi ifşa etmeden ben söyledim oh(!).
Bu itiraf oyununda danışanın amacı değişme belirtilerini göstermek değil, bilinçli olduğu yemini psikoloğa atarak onu yanına çekmek. Bu son yazdığımda da oyun var merak etmeyin, itirafı itiraf oyunu, oyun içinde oyun, rüya içinde rüya gibi...
Cevap beklemiyorum sizden ( Emin olabilirsiniz, oyun mu oynuyoruz burda kardeşim). Ama en azında yazdıklarımı okuduğunuza dair ufak bir belirti istiyorum)