Adım ... .../... /1991 tarihinde f....te doğdum.Aileme bir ışık gibi parladım,benden büyük iki ablam varmış ama en büyük olanı doğumundan
5 ay sonra vefat etmiş.Yani anlaşılan iki kızdan sonra gelen bir erkek çocuktum.
Ama bu tek erkek olmanın güzelliğini yaşatmadılar.Yaşatmadılar derken şımartmadılar iyikide şımartmamışlar.Ben doğduğum zamanlar babamın hatlı otobüsü vardı.Yaz sezonlarında da uzun yola giderdi.Gel zaman git zaman okul çağına gelmiştim ve bazı şeyleri anlamaya başlamıştım.Babam küçük bi iş bozukluğu yaşadı ve taksilerde şöförlük yapmaya başladı.O zamanlar hayatımdaki en değer verdeğim kişi dedemdi.5. sınıfın ilk dönem sonunda dedemide çok ani bir şekilde kaybettim.Hayattaki ilk acımı yaşadım.Babamın işleri yoluna girmeye başladı ve yine otobüs aldık.O otobüsü alana kadar içimde hiç birşeye karşı bir sevgi yoktu.Ama o otobüs hayatıma güneş gibi doğdu.Onu temizlemek işlere gitmek bana zevk vermeye başlamıştı.Birde bunun üstüne yaş ilerleyince kullanmya başlayınca daha da bir kamçılandım otobüs sevdasına.Gözüm başka birşey görmüyordu ne okul ne arkadaşlar nede kız arkadaş.Liseyi okumıycam diye kafaya koymustum ama bir kanun değişikliği benim liseye kayıt olmama sebeb oldu.Lise okumayana ehliyet verilmeyecekti.Okula yazıldım arkadaş çevresi güzel ortam güzel ama benim derslerde bile tek düşündüğüm otobüs.Bu konuda iyicede ustalaşmaya başladık zaman geçtikçe.Gece servislerine çıkar olmustum harçlıklarımı biriktirip arabaya yenilikler yapmaya başlamıştım.Otobüsçü olmamı ailem hiç istemezken ben her geçen gün 2 kat daha aşık oluyordum otobüse.Babamı ikna etmeyi başarmıştım otobüsçü olacaktım ama son zamanlarda işlerimiz hiç iyi gitmiyordu.Çalıştığımız firma paramızı vermiyordu.Bu böle 4 ay sürdü paramızı alamadık.Alacaklılar sıkıştırmaya başlamıştı.Babam her geçen gün biraz daha çöküyordu.Ben ise bunların önüne geçmek olayları sırtlanmak istiyordum.Babam bi gece beni aldı ve yola çıktık bana arabanın bilmediğim eksiklerini anlatmaya başladı.Bende hevesle dinliyorum ama babamın bizi yarı yolda bırakacağı aklımın ucuna bile gelmiyor.Muhabbet ilerledikçe birşeyler sezmeye başladım.Ertesi gün okula geldim moralim sıfırdı evin durumunu düşünmeden edemiyordum.Arkadaşlarım yanıma geldi ve neyin var dediler.Bende anlattım babamın durumunu sanki bize veda edecekmiş gibi konuştu felan diye.Arkadaşlarım içimi biraz ferahlattılar saçmalama felan diyerek.O gun her şey çok güsel devam etti eve gidene kadar.Okulda mükemmel derecede eğlenmiştim.Eve doğru yola çıktım ama ilk önce babamın yanına uğrıyacaktım servisi vardı.Gittim servisine 15 dk kalmıştı ve orda yoktu yağmur da yağıyodu.Bende ıslanmıyım burda bekleyerek eve gidiyim dedim.Eve geldiğimde ayakkabılarının kapının önünde olduğunu gördüm ve sevindim.Kapıyı açtım içeri girdim karanlık çökmüştü.Babama seslendim ses gelmedi karanlık olduğundan göremedim meğersem karsımdaymıs.Bir iki adım ilerledim ve ayağıma tabüre çarptı ışığı açtım ve o an dünyam başıma yıkıldı.Babam kendini asmıstı bana, bize veda etmişti.Şakağını kontrol ettiğimde malesef ölmüştü ve soğumaya başlamıştı.Kendimi kaybetmeden hemen gerekli yerlere haber verdim kapıyı kapadım ve aşağı indim.Sanki babasını dar ağacında bulan birisi değil de soğuk kanlı bir savcı gibiydim.Buda her halde olayın şoku olsa gerek.Neyse gel zaman git zaman babamın Ölümünden tam 88 gün geçti.Ama sanki daha dün yanı başımdaydı.Bu 88 gün benim hayatımdaki 18 yıla bedeldi.Çok şey öğrendim.Öğrendiklerimin içinde en önemliside kim olursan ol arkanda kim olursa olsun bu hayatta tek olduğumu anladım.Beni okumam için teyzemin yanına gönderdiler, hiç gitmek istemesemde annemi kıramadım.Annem de evli olan ablamın yanına yerleşti.Anlıyacağınız bir anda hayatın en acımasız tokatlarını yemeye başladım.Önce babamı kaybettım sonra annem ve ablamdan uzak kalmaya başladım ve çevremden koptum.Annemin tek isteği okumamdı ama bende bu zaman kadar hep okumıycam diye hiçbir hazırlık yapmadım.Tek idealim otobüstü.Şimdi teyzemler beni üniversiteye göndermek istiyolar ama ben bana yapılacak olan masrafın boşa gideceğini ve kimseyi bu sıkıntıya sokmak istemediğimi anlatmaya çalıştım ve bunu geçen hafta sizinle konuştuktan sonra başardım.Tek isteğim bir otobüsümün olmasıydı.Ama annem araya kendini koydu ya otobüsçülük ya da ben dedi.Elim ayağım bağlandı bir yanda hayatımın anlamı olan otobüs bir yanda annem vardı.Bende saatlerce oturup düşündüm ve şu karara vardım.Eniştemin yanında çalışıcam.İşleri iyi olan bi dükkanı var ilerde oğlunla bana bir şube açacak bende işlerimi yoluna koyana kadar onun yanında çalışıcam ve sonra o en büyük idealimi gerçeklerştireğim.Ama meslek olarak değil zevk için yapacağım.Hocam sizinle konuştuktan sonra kendimi daha rahat hissetmeye başladım.Geçmişim kısaca bu kadar çünkü genel geçmişim hep otobüs
