elimden gelen bir şey varsa ileride keşke dememek için şu an yapmak istiyorum..

[psikolog]

EŞCİNSELLİK TEDAVİSİ MÜMKÜN MÜDÜR?

yardım‏

Hüseyin Bey merhabalar! Ben  ……. de  …….. üniversitesi ……… fakültesinde  stajyer doktorum...  size internette rastladım. sizden çok övgüyle bahsedildiğini gördüm ve durumumla ilgili size de danışmak istedim.hüseyin bey ben erkeklere ilgi duyduğumu özellikle erkek bedenine karşı cinsel olarak bi şeyler hissettiğimi ve bu yüzden eşcinsel olduğumu düşünüyorum...bunları yazmak benim için çok zor...bu durum uzun bi süredir var ve artık kurtulmak için elimden geleni yapmak istiyorum...ben inançlı bir insanım ve insan inanırsa her şeyi yapar bunu biliyorum...ancak şu ana kadar başvurduğum birkaç merkez benden büyük meblalarda para talep ettiler.evet doktor olucam ama şu an doktor deilim ve ailemi milyarlarca tl.lik yükün altına sokamam zaten öyle bir durumumuz da yok.istanbula gelmek ve sizinle görüşmek isterdim ancak bu da mümkün deil.benim bu durumumdan kurtulmam için bana ne önerebilirsiniz?kitap,dvd,vcd her şey olur.tıp okuyan bir insan olarak evde kendi kendime yapabileceğim uygulayabileceğim yöntemler vardır diye düşünüyorum.lütfen bu eşcinsel duygularımdan kurtulmama yardım edin.ileride sağlıklı mutlu yuvasını kurmuş ve insanlara faydalı bir doktor olmak istiyorum.her türlü yardımlarınızı bekliyorum.
 
Saygılarımla...
19 Ağustos 2010
www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?board=5.0





Hüseyin bey tekrar merhabalar...dün ayrıntılı bir çok şeyi konuştuk.eşcinselliği düzeltmek ve değiştirmekle ilgili elimden gelen bir şey varsa ileride keşke dememek için şu an yapmak istiyorum.mücadele etme hırsı olan bi insanım başarabileceğimi düşünüyorum.ancak  sizinle yapacağımız e mailler ve telefon konuşmaları sonunda erkeklere olan cinsel ilgimin nası olup da kadınlara döneceğini merak ediyorum.yani bu konuda ümitsizliğim ve biraz da şüphem var.dün sizden beklentilerimi konuşmuştuk ancak ücretlendirme vs. konuşmadık.yani sizin benden beklentiniz nedir ?

21 Ağustos 2010

www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?board=25.0


uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar Hüseyin Bey...
 
          anlatmaya çocukluğumdan nası bi çocuk olduğumdan çocuklukta yaşadığım sıkıntılardan başlamak istiyorum.annem çocukken çok yaramaz olduğumu genelde huysuz ve huzursuz olduğumu söyler.yani genelde ağlayan huzursuz,hareketli bi çocukmuşum.babaannemlerle komşuyduk.duvar duvaraydık yani.annem işteyken bana babannem bakardı.en az annem kadar emeği var diyebilirim.ben rahat büyüdüğümü düşünüyorum.yani bizim evde eğer istediklerim olmazsa veya yapılmazsa hemen babannemlere geçer ve onlardan isterdim.onlar da beni kırmazlardı.annem babam zaten bi çocuk için gereken her şeyi yaparlardı ki hala da öylelerdir bizim üzerimize titrerler.bi şeye ihtiyacımız olsa neredeyse yoku var yaparlar.ben bu özelliğin benim narsistik yapıma katkıda bulunduğunu düşünüyorum.yani onlar yapmak isterlerdi ben de zaten küçükken olmazı oldurmaya yapılmayanı yaptırmaya çalışırdım ve sonuçta narsizmimin o günlerden beri beslendiğni düşünüyorum.
 
          annem genelde üstümüze titreyen bi yapıya sahip hatta büyüdükçe farkettim ki bu konuda biraz da endişe duyuyo.yani her şeyimiz tam olsun istiyor.babam da aynı şekildedir.ancak biraz kuralcı ve mükemmeliyetçi bir yapıya sahiptir.ancak soğuk bi baba modeli olduğunu söyleyemem ve varlığı evde hep hissedilir.babamın bu kuralcı ve mükemmeliyetçi yapısının bana zarar verdiğini düşünmüyorum aksine belli bi yaşa kadar benim yolumun çizilmesinde bana yol göstermesinde çok etkili olduğunu düşünüyorum.bu eşcinsel duygularım nedeniyle zaman zaman ailemi de sorguluyorum.baba sen küçükken benle oyun oynamadın mı falan gibi.onlar rahatsız olduğum şeyin adını narsizm diye biliyorlar eşcinsel duygularımdan haberleri yok.aile dinamiklerim kötü deildi ancak eşcinsel duygularımın neden geliştiğini anlamıyorum.
 
        küçükken 4-5 yaşlarında annemin topuklu ayakkabılarına merak saldığımı ve bi dönem de barbi bebekle oynadığımı hatırlıyorum.ancak daha sonra bunu anneme sorduğumda o dönem için normal olduğunu ve çocuğun kendi cinsini ve karşı cinsi tanıması için yaptığını söylemişler.bunların eşcinsellikle bi bağlantısı var mıdır ya da direk bağlanabilir mi bilmiyorum.ancak küçüklükten beri huzursuz hep bi şeyler yapmaya çalışan bi çocuktum.diğerlerinden bi şekilde farklı olduğumu ya da olmam gerektiğni düşünürdüm(narsizm).yani mesela bu önceleri derste başarı ve farklılıktı biraz daha büyüyünce derste bşarı yanında insan ilişkilerinde iyi olma daha sosyal olma şeklinde dönüştü.
 
       bunun dışında önemli bi özellik mahallede futbol vs.oynamayı sevmezdim.1-2 defa yapmaya kalktığımda ve yapamadığımda mahalledeki diğer çocuklar tarafından azarlandığımı hatırlıyorum.ne basketbol ne futbol hala sevmem.birinden oynayalım gibi bi teklif geldiğinde strese girerim ve kaçarım.çünkü oynayıp başaramamak yerine hiç oynamamayı tercih ederim.genelde hayatla ilgili bazı konularda da ya hep ya hiç şeklinde düşündüğüm olur ve bunun da narsizmle ilgili olduğunu düşünüyorum.
     
       size 2 sorum olucak hüseyin bey:
       1)eşcinseliğimin sebeplerinin neler olduğunu bilmenin bana gerçekten bir faydası olacak mı?
       2)bir kişinin aile dinamikleri normalse ve eşcinsel duygular içeriyorsa bunu neye bağlarız?
 
       yardımlarınız için şimdiden teşekkür ediyorum.iyi akşamlar....

02 Ekim 2010
www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?board=27.0



merhabalar hüseyin bey size yazmakta geciktim biraz kusura bakmayın...
 
haftaiçinde konuştuklarımızı düşündüm biraz ama duygusal olarak boşluğa düştüğümü farkettim.yani erkeklere yönelik cinsel ilgimin neden ve sonuçlarını sorguladıkça e bi taraftan da bayanlara karşı cinsel ilgi de yok böyle hiç bi cinse ilgi duymayan biri olarak hissettim kendimi ve boşluğa düştüm.anlattıklarınızın bi anda oturması tabii ki mümkün deil.ve bu hafta da masturbasyon sayım arttı.neredeyse her gün yapmaya başladım.ya mastürbasyon sanki eksik kalan bi yanımı tamamlıyor gibi.yani akşam olunca falan yapmadan yatmayım hani bu da aradan çıksın gibi düşünür olmuşum hani otomatikleşmiş biraz..ilginç...
 
bu arada fakülteden 5 yıldır aynı amfiden bi erkek arkadaşıma karşı farklı şeyler hissediyorum.bunu sizinle paylaşmak istedim.yani onu görünce böyle farklı şeyler hissediyorum.görmeyince de aklıma gelmiyo.benden tamamen zıt birisi.sarışın mavi gözlü çoğu kez aşırı felsefik falan.ama işte zıtlıklar insanı çekiyo demek ki.bazen içimden ona karşı hissettiklerimi onun yüzüne itiraf etmek falan geliyo.ya da ne biliyim o da gay olamaz mı aslında belki o da saklıyodur gibi şeyler geçiyo..bilmiyorum işte öyle şeyler...
 
şimdilik bu kadar hüseyin bey...yazacak daha fazla bi şey bulamıyorum şu an için...sadece neden hayatta her şeyi dişimle tırnağımla kazıyarak elde etmem gerektiğini sorguluyorum...cinsel kimliğimi, erkekliğimi bile...bu hafta hissettiklerimi de özetlemem gerekirse:boşluk ve yorgunluk...
 
hoşçakalın...saygılarımla...

10 Ekim 2010
www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?topic=429.0

[psikolog]

arkadaşlar...‏



merhabalar hüseyin bey....geçen hafta sizden cevap gelmedi...zaten pek de ceaplanacak bi mesaj deildi aslında biraz katarsis oldu benim için ....haftaiçinde de aramaya uygun fıtsat bulamadım bir türlü rahat konuşabileceğim ortam yaratamadım....ama bu hafta içi arıycam mutlaka..
 
bu hafta size biraz arkadaş ilişkilerimden bahsetmek istiyorum.bu eşcinsellik dürtüleri bir çok alanı etkilediği gibi diğer insanlarla ilişkilerimi de etkiliyor.diğer insanlardan biraz fazla beklenti içindeyim sanırım.ancak bunun kişilik yapısı mı yoksa eşcinselliğin altında yatan şeylerden mi kaynaklı olduğunu çözemedim henüz.
 
bu cuma benim doğumgünümdü.birçok arkadaşım hatırlayıp kutladılar ama yeterince organize olup bi parti ya da bi yerlere gitme tarzında bi şeyler hazırlayamadıklarını söylediler.ben hayal kırıklığına uğradım tabi ama ileride bi gün mutlaka ayarlayıp yapacaklarını söylediler.ben çünkü hepsine zamanında çok süper doğum günleri yaptım..içimden geldiği için sadece...ama ne yazık ki aynı şeyi insanlardan da bekliyorum bu da benim kötü bi özelliğim işte.....bunların yanında kardeşim bildiim ve aynı apartmanda oturduğum bi arkadaşım ise hala hatırlamadı ve bi msj bile çekmedi.bi yanım diyo ki hakan bırak bu doğumgünü falan çocukça işleri...bi yanım da diyo ki sen zamanında herkese yaptın niye sineye çekiyosun...ama önemli olan i parti yapılması vs.değil bunun düşünülmesi...ve beklentim karşılanmayınca da bunu herkesin yüzüne vurmak kızıp bağırmak istiyorum...fark etsinler istiyorum...ama şunun da farkındayım ben yaptım diye kimse bana aynısını yapmak zorunda değil...ama bu düşünce kırgınlığımı ve kızgınlığımı yenmeme yetmiyo...
 
bi de bir sorunum da hüseyin bey...düzenli bi ilişkim kız arkadaşım vs. olmadığı için arkadaşlarıma fazla düşüyorum sanırım istemsiz olarak...ya kendimi derse veriyorum ya da gezmeye tozmaya muhabbete veriyorum...üzülüyorum bu durum için..yani bi kız arkadaşın eksikliğini başka bi şeylerle doldurmaya çabaladığım için ama yapabilecek bi şeyim yok sanırım...farklı şeylerle kompanse etmeye çalışıyorum işte....ama hep aklımda ileride evlenemiycem bi yuva kuramıycam yanlız bi adam olarak yaşlanıcam vs.gibi düşünceler var...bunları düşündükçe boğulacak gibi oluyorum...ben de bi yuvam olsun hayatı paylaştığım bi insan olsun istiyorum....tabi ki bir bayanla ve sağlıklı koşullarda....
 
bir de hüseyin bey bundan sonra mailleri cumartesi akşam deil de pazar akşam göndersem sizin için uygun olur mu?....daha rahat yetiştirebiliyorum çünkü...haftaiçleri de telefonda konuşabiliriz....
 
şimdiden teşekkürler.......görüşmek üzere.....

17 Ekim 2010

www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?topic=360.0


2 soru...


merhabalar hüseyin bey...konuştuğumz şeyleri tüm hafta düşündüm...bu her şeyi kontrol etme olayı vs.....hatta o kadar kafa yordum ki hasta oldum
 
gerçekten bu kadar gerginlik her şeyi kontrol etme çabası hiç iyi bi şey değil,hatta bu yüzden de immün sistem sayıf düştü ve hasta oldum umarım 1-2 güne atlatırım...
 
zaman çok hızlı gidiyomuş gibi geliyor....içimdeki aynı hisle günler akıp gidiyor..kurtulabilecek miyim merak ediyorum...
 
bu hafta size 2 sorum olacak...birincisi bi kız arkadaş edinmem şu dönemde nasıl olur?yani daha önce çıkmış olmak için ya da yanımda birilerini görsünler diye 2 kızla çıktım...ancak şu an yanımda birilerini istiyorum..yani daha paylaşımcı bakıyorum....yine sonu aynı olur mu bilemiyorum tabii..bir de içimde bu duyguları taşırken karşımdakini kullanmak gibi geliyor üzülüyorum sonra da ama birileri olsun istiyorum....
 
diğer sorum da...madem ben benden daha kaslı işte düzgün fizikli insanlardan hoşlanıyorum ben de onlar gibi olsam ama bu eşcinsel kısır döngü kırılır mı??....hep düşünmüşümdür ama bir türlü öyle bir vücut yapacak gücü kendimde bulamamışımdır ya da bi şeyler yapamayacağımı söylemiştir ya da vakit bulamamışımdır vs.....iyi bir vücuda sahip olmanın formülü belli ama kendimde bunu yapacak gücü bulamamışımdır hiç...birçok olayda olduğu gibi burda da ya hep ya hiç düşüncem devreye giriyor sanırım....
 
şimdiden teşekkürler...hoşçakalın...

24 Ekim 2010
www.escinselterapi.net
http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?topic=343.0

[psikolog]

sorular

tekrar merhabalar hüseyin bey...bu haftaiçi bayaa şey konuştuk telefonda...konuştuğumuz şeyler biraz havada kaldı gibi hissettim sanki....yani bence her haftaiçi konuştuğumuzda belli ödevler verelim...mesela bu hafta kadın doğum seçmekle ilgili altta yatan şeyleri düşünecektim o tamam...onun dışında meselaortaokul lise ve kızlara yaklaşımla ilgili kafamdaki kız modeliyle ilgili bir çok şey konuştuk onunla ilgili çıkardığınız sonuçları merak ediyorum....ya da nasıl bir çalışma yapmam gerekiyor?çünkü o konuda da belli kalıplar ve mükemmeliyetçilik var...
 
bir yandan da her şeyi kontrol etme çabamı azaltmaya çalışıyorum...önceliğim bu oldu benim için...bir de belki de eşcinsellik konusundan kaçmak içi biraz kendimi sanki derslere ve okul işlerine vermiş durumdayım...cinsel tercihim ne olursa olsun sonuçta beni ilerinde mesleğim temsil edicek ve biraz yönelim arttı gibi ya da oraya yönelip bi şeylerden kaçıyorum ya da kafa dağıtıyorum diyelim...
 
bir de şu babamla yıldızımızın barışmamasından bahsetmek istiyorum..gerçi telefonda bahsetmiştim...ikimizde güçlü karakterleriz ve mükemmeliyetçiyiz....evde sanki bir güç çatışması oluyor gibi..yani senin dediğin hayır benim dediğim şeklinde....hep olayların arkasında bunu farkediyorum...aslında diğer insanlarla ilişkilerimde de bunu farkediyorum....ben duygusunu yani...ama babamla tam anlamıyla huzuru ne zaman yakalarım merak ediyorum....ikimiz de zor insanlarız...ama Allah korusun o ölmeden ya da birine bi şey olmadan önce huzurlu bi baba oğul ilişkisi istiorum...artık böyle bakmaya başladım..bu arada sışarıya karşı güçlü ve birçok anlamda iyi gözüksem de çok duygusal bir yanımda kesinlikle var...yani buradaki ilk sorum babamla ne zaman yıldızım barışır??
 
ikinci sorum ise eşcinselliği yenmede inançların etkisi nedir??islam dininin gerçek anlamda eşcinselliğe bakışı nasıldır?bununla ilgili forumlarda birçok yorum var ama öte yandan ayetler de belli sonuçta...kimisi eşcinsel olduğunu kabulenmiş ve dini de ona göre yorumlamış...bi kısım insanlar ise kesinlikle günah olduğunu düşünüp kurtulmaya çalışmış....bu konuyla ilgili net bilginiz varsa bilgilendirirseniz çok sevinirim....
 
şimdilik böyle hüseyin bey...haftaiçi tekrar görüşmek dileğiyle....
 
hoşçakalın...

30 Ekim 2010

www.escinselterapi.net


http://www.huseyinkacin.com/forum/index.php?topic=286.0

[psikolog]

merhabalar

Hüseyin Bey....bazen bu e maili yazmaya başlarken ne yazacağımı bilemiyorum ya da düşünceler bi anda aklımdan gidiyomuş gibi hissediyorum...ya da belki de bu konuda konuşuren zorlanıyorum diyelim...kendimle yüzleşmek zor oluyo tabii
 
nerden başlasam bilmiyorum....önce şu kadın doğumdan başlayalım....biraz kurcaladım fırsat bulduğumda ama sizin dediğiniz gibi bi şey bulamadım altında Hüseyin Bey...yani bilinçaltı olarak olabilir ama bunun altında kadınlarla iyi geçinmek, kadınlara olan 'arkadaş' tavırlarımı kullanmak ve maddi kaygılar yatıyo...sonuçta buna karar verdim.
 
bu haftayı biraz değerlendirmek istiyorum...bu hafta erkeklere olan ilgim biraz azaldı sanki...yani sanki bütün libidomu , enerjimi ders çalışmaya yönlendirmiş gibi hissediyorum...bu ilgi azalmasının sebebi bi şeylerden kaçtığım için ve bunun yerine derslere yoğunlaştığım için olabilir...o kadar yoğun bi program içindeyim ki sanki sürekli bi şeylerin peşinden koşuorum ve hep bi şeylereksik kalıyo gibi hissediyorum..hem ders anlamında eksik kalıyorum hem de hayat anlamında...hep bi şeyleri yakalama telaşım var ve ömrümün sonuna kadar da yakalayamıycam muhtemelen...onun dışında bu aralar 1 yıldır kullandığım lustraln dozunu azaltmaua başladım ve en sonunda da bırakıcam...1 yıl önce obsesif kompulsif bozukluk sebebiyle başlanmıştı o dönem sınavlar sebebiyle yoğun anksiyete yaşamıştım..ama artık sorunların çözümünün ilaçta deil de bende saklı olduğunu düşündüğüm için kendim halledebilirim diye düşünüyorum...gereksiz yere ilaç almak istemiyorum...bu ilaç konusunu da bilmenizi istedim
 
onun dışında bu haftaiçi sürekli hastanede olduğum için ve psiiyatri stajından da tanıdığım hocalar olduğu için bu eşcinsellik konusuyla ilgili onlara da danışmak ve fikirlerini almak istedim..tanınmış prof.hocalarımızdan birine gittim kendisi ayrıca eşcinsel haklarını savunan bi insan...beni dinledi...bilimsel olarak değişimin mümkün olmadığını heteroseksüel olamayacağımı ancak eşcinsel bir yaşam sürmemeyi seçeceğimi söyledi..yani eşcinsel duygularını bastırırsın ve eyleme dönmez ancak heteroseksüel olaman zor dedi...bunlar benim umudumu kırdı ama aklımdan direk şu düşünce geçti 'çekmeyen bilmez!!'..bana benim durumumda başvuran hastalar olduğunu onların değişmediklerini ve benim ancak kendimi tanımamı sağlıyabileceğini ve eşcinselliğin nedenini beraber araştırabileceğimizi söyledi...bu kadar iyi yaklaşmasına rağmen hissettiğim şey yine ne yazık ki hayal kırıklığı oldu..değişmez zor vs.ama ya değişiyorsa??
 
anne baba ilişkilerine gelince...ben bugüne kadar hep şu psikolojideydim:ben önemliyim, sadece ben varım insanlar beni çekmeliler ve idare etmeliler ,çünkü ben önemliyim vs.....yıllar geçtikçe farkediyorum ki ne kadar yaşça büyük de olsalar benim de anne babamı ve etrafımdaki diğer insanları idare etmem gereken zamanlar olacak...annem babam da yaşlanıyolar...onları zamanla daha iyi anlıyorum..sabırları güçleri tükeniyo olaylara farklı tepkiler veriyolar ve bir doktor adayı olarak belki de zaman zaman ben onları idare etmeliyim...bu şekilde zamanla babamla aramızdaki o çatışmalar geçer ve iktidar kavgası sona erer diye düşünüyorum...
 
ama annem de gerçekten beni bir çok kez bunaltıyo bunu hissediyorum....yani yapı olarak panik,biraz obsesif, bize çok düşkün ama pratik, zeki , iş halledici bi kadın....ama biizim üstümüze düşmesi ve heyecanı beni bazen gerçekten yoruyo ve olmayacak şeylere fazla tepki verebiliyorum...ama dediğim gibi bizim ailede kardeşim hariç herkes otoriter ve baskın karakter...çatışmamız bu yüzden biraz doğal aslında...ama sanırım onların yıllardır bana karşı dengeleyici olduğu gibi, benim de onlara karşı dengeleyici olma zamanım gelmiş demektir...sorunların çözümü ancak bundan ibaret sanırım
 
epey yazdım hüseyin bey..şimdilik bu kadar....haftaiçi görüşmek dileğiyle...
 
hazır evdeki ortamdan bahsederken bu aralar aklımda şöyle bi korku var..ya kardeşim de eşcinsel olursa? ya onun da böyle duyguları varsa? onun asla benim düştüğüm konuma düşmesini istemiyorum...bunun için yapmam gereken şeyler var mı ya da ailemi uyarmam gereken ve yönlendirmem gereken şeyler var mı merak ediyorum ve bu konuda sorumluluk hissediyorum ://


07 Kasım 2010

[psikolog]

ailem ve korkular...‏


merhabalar hüseyin bey...bu hafta sizi aramak için hiç fırsatım olmadı konuşmak istediğim halde....ancak bugün uygunum ancak bugün de sizin görüşmeleriniz var mu mesajımdan sonra 2 mesajımla ilgili bu haftaiçind konuşmayı ümit ediyorum...
 
yine ailemle ilgili devam ediyim istiyorum...onları yıllar içinde çok yorduğumu farkediyorum sanırım...egolarıma yenik düştüğümü ve bu egolarımı gerçekleştirmek için de onları hem madden hem manen kullandığımı hissediyorum...bu sabah annemle sohbet ettikten sonra biraz daha anladım...ama egolarım o kadar güçlü ki bunu bildiğim halde değiştiremiyorum...bunu da yapmalıyım şuraya gitmeliyim şurda da bulunmalıyım derken bi bakmışım ailemi yormuşum...bu hep bu yaşıma kadar böyle oldu ve babam bu yüzdençok yorgun ve bana da kırgın sanırım...yıllardır olan beklentilerimin birikimi bu sanırım...babam o kadar iyi bi insan ki yapmadım demek istemiyor bizim için her şeyi yapıyor sonrasında da kırılıyor..bu da çok ilginç gerçekten...bizimle ilgili gelecek kaygısı gerçekten fazla..
 
kendimle ilgili bu aralar farkettiğin bir diğer duygu da korku...genel olarak günün birinde ailemden ayrılma ve etrafımdakilerin bana olan ilgisinin kaybolması korkusu...insanın korkularımı itiraf etmesi gerçekten zor..ne kadar iyi donatılmış ve kendine güvenen biri olarak gözüksem de bunu sürdürememekten yaşım geldiğinde ailemin yanından ayrılıp ayrı bi eve çıkmaktan korkuyorum...annemle bu sabah ilerisiyle ilgili bi sohbet geçti evlilik vs.bu beni gerçekten korkutuyo..yani örneğin zamanın birinde evlenemediğimde sonsuza kadar ailemle yaşayamıycam ve ayrı bi eve çıkıcam...bunca yıldır ailemle rahat yaşarken o zaman ben napıcam gibi korkular ortaya çıktı...belki de ailemin bana çok fazla şey yapmasından ve bizi çok rahata alıştırmasından kaynaklıdır...ama tıp hayatının zorluğunu görünce onlar da ellerinden geleni yapmak istiyolar sanırım...
 
ailem bayramda haftasonu antalyaya gidiyor..ne zaman böyle bi şey olsa gidip gitmeme konusunda kararsz kalıyorum...bi yanım onlara bi şeylerden dolayı kızıyor...babanla yeterince çatıştın kal evde kafanı dinle kendini dinle diyor...bi yanım da git değişiklik olur ailenle tatil yapmaya vakit geçirmeye ihtiyacın var diyor...belki bira garip olucak ama belki de bu güne kadar benimle ilgili edindiklerinizden dolayı belki bi fikir verebilirsiniz??
 
sevgilerimle...görüşmek üzere...

[psikolog]

...