Hüseyin Bey,
Başlangıçta herkes gibi bende de bu durumu kabulenmek çok zor oldu... İlk mastürbasyon yaptığım andan ittibaren ilgim hep erkeklere yönelikti... O yaşlarda bunu kabullenemedim yakıştıramadım olamaz dedim... Bu noktada fantazilerimde direkt bir erkekle ilişkiyi hayal etmek yerine erkek kadın ilişkisini hayal ediyordum ama o hayaldeki ilişki yaşayan erkek ben değil arzuladığım kimseydi... Ses tonum oldum olası biraz efiminendir, bu noktada çocuk yaşlarda ve sonrasında insanlar "top","nonoş" diye hakaret ederlerdi... Bununda ötesinde bana bu şekilde hakaret edildiğini gören annemde bana sinirlendiğinde "nonoş" diye hakaret etmeye başladı... Bu durum halen canımı sıkıyor ve beni derinden sarsıyor. İki kelimeyi bir araya getiremeyen insanlar senle "top" "nonoş" diye dalga geçiyor hareketlerini tiye alıyorlar... Acaba onlarda benim gibi hissetmiş olsalardı ne durumda olurlarıdı...
Sonraki süreçte birtakım araştırmalar soncunda ve üniversiteye girme aşamasında durumumu kabullendim... Hayatımın hiçbir döneminde bir kadına ilgi duymamış ve arzulamamıştım... Ben hiçbir kadına aşık olmadım hayatımda.. Araştırmalarım esnasında eş cinsellik durmunun terapilerle yok sayılabildiğinide gördüm ama bunun için uygun yaş aralığı 18 öncesiydi ve ben o durumda böyle bir şeyi aileme açıklayamazdım... Velasılkelam onlarda birtakım şeylerin farkındalar ya zaten neyse kabullenemiyorlar..
Eşcinsellliği kabullenmemden sonra ne üniversitede nede lisede herhangi bir cinsel ilişki yaşamadım... İlgim hep platonikti ve çok acı vericiydi... Ki bu durumda heterolara aşık olma durumuda olabiliyor... Bu noktadan sıyrılmak için geçen sene yaz sonundan itibaren eşcinsellik arkadaşlık sitelerine üye olarak benim gibi hissedenlerle iletşime geçtim... Aşık olmadan sadece meraktan iki cinse birlikteliğim oldu ama şunu diyebilirimki ilkinin sonunda hiç de memnun değildim ki boşalamadım da bu arada ilişkilerde aktif roldeydim...
Evet bende bu durumdan kurtulmak isterim ama bunun mümkün olacağını sanmıyorum... Bilmiyorum izledinizmi Issız Adam filiminde bir sahne vardı kadın erkek kişiye içinden sesleniyrdu "Biliyorum sevglim, seni bekleyen hiç kimse yok hayatın boyunca da olmayacak sen hep başkalarının çocuklarıyla aileleriyle avunacaksın" O ara halihazırda başka bir erkeğe ilgim vardı bu laflardan sonrada kendimi tuatamayıp hüngür hüngür ağladım... Ama düşünsenize böyle bir durumda birlikte olacağım kadına nasıl bu tür bir bencilik haksızlık yapabilirim... Bu da en az eşcinsel ilişki yaşamakla aynı değil mi... Evet ardaşalık sitelerine üye oldum telefon numaramı gereksiz insanlara verdim ki çok pişmanım ve numaramı değiştiricem çünkü benim aradğım özlediğim sevdiğim durum bu değil...
Şu anda da evli olan çocuğu olan bir adama aşığım... Çok kötü bir durumdayım uzaktan uzaktan seviyorum işte öyle... Ağlıyorum, bunalıyorum, küsüyorum, sinirleniyorum...
Hadi diyelim sizin terapilerinize katılmaya karar verdim ama şu anda çalışmıyorum ve birtakım kurslara devam ettiğimden ailemden gelen maddi yardımı o yönde kullanıyorum.. 100 lira bir seans için ve en önemlisi benim için inanılmaz bir para ki nerdeyse bir aylık kurs param... Falan filan...
Tabiki bu davranışınız, bu çabalarınız bu durumdan kurtulmak isteyenler için takdir edilebilir... Ama çok zor, çok güç, acılı bir yol... Zaten hayatımız boyunca türlü sıkıntılara katlanıyoruz bir de kurtulma ihtimali ve sonucundaki başarısızlık ihtimali için mi bunu yaşayalım... Ben size durmumu anllattım umarım okuyup bana geri dönüş yaparsınız bu seferki lütfen link ve ya başkalarının attığı mesajlardan olmasın...
Teşekkür ediyorum, iyi çalışmalar diliyorum.....
