Bu durumu oğlum 13 yaşındayken yaşadık hayatımız alt üst oldu Allahım ne olur kabus olsun bu gerçek olamaz dedim psikolojik bir travmamı yaşıyo neden bu durum başımıza geldi diye sorgulamalar ardından psikoloğa götürme kararı aldık önce benimle görüştü konuştuk tabiki ağlamaktan ne kadar konuşabildiysem hatırladığım ona annemisiniz bilmiyorum ama lütfen Allah rızası için oğluma bu durumun geçeceğini söylermisiniz olduğuydu ancak oğlum görüşmeye girdiğinde bu durumun geçmeyeceğini değişmeyeceğini söyleyen birisi olduğunu öğrendiğimde nasıl hissettiğimi anlatamam içimdeki sesi dinlesem gider gırtlağına yapışmak olurdu bu yaştaki bir çocuğa asıl travma yaratan bu kişinin söylediği sözler kimse bilemez bu durumu yaşayan anne babaların yaşadığını neler hissettiğini boş boş bakmalar sürekli sulu gözler sıkıntın mı var diye sorulduğunda içine attığın göz yaşları uykusuz geceler yine de hayatına devam edersin işe gider gelirsin yaralı yüreğinle hiç kimsenin hakkı yok bir çocuğun hayatını çalmaya eğer bir ihtimal dahi varsa gençlerimizin bu durumun değişecebileceği hakkında desteklenmesi gerekmezmi zaten içlerinde yaşadıkları bizim yaşadığımızın çok daha fazlası onlara dokunacak elin samimi olması onları güvende hissettirmezmi bir fidan kolay yetişiyormu ki bir can kolay yetişsin sabaha kadar başından ayrılmadığım gece nefes alıyomu diye sürekli kontrol ettiğim onun için canımı veririm dediğim evladımı ve evlatlarımızı kendini pisikolog diye tanıtan bu kişilere emanet etmeyelim evladım emanetimdir bu konuda çalışmaların yapıldığını görmek duymak istiyoruz artık Hüseyin hocam bu konudaki çalışmalarınızı destekliyoruz yanınızda olmaya devam edeceğiz Allah yolunuzu açık etsin
