DUYSAN SESİMİ AÇSAN KAPINI
Kimsenin hiç kimseyi sevmediği kadar sevmişsem seni eğer
alevler biriktiriyorum ardın sıra yürüdükçe
inadına ağlamıyorum isyan ediyorum
idam sephasında titreyen ellerimle vermek üzere
celladıma aşk çiçekleri topluyorum
biraz papatya biraz da çiğdem
insan sevdiği kadar sevilmiyorsa eğer
derin sularda nefessiz kalınca
intihar ediyordur kan revan içinde kalınca
kör karanlık kalplerde vurgun yercesine
dertli başını dostun göğsüne yasladığında okşamayan
düştüğünde sana uzanmayan eli kıracaksın
acımayacaksın sevda yollarında
yalanlara aldanmayacaksın
kinimizi katık edip dualarımıza
öz vatanımıza aşkın yurduna
yol alacağız çilekeş bahtımızla
kimi kimsesi olmayan ruhların
toplandığı yerin adına mahşer diyorlar
yıktın taze umutlarımı sen yarattın bu zalimi
ıssız çöllere sürdün susuz bıraktın
sen yarattın içimdeki mahşeri
kardelen çiçeğini üşüttüğün gibi buz kestin yüreğimde
sen yarattın aşksız bıraktığın ruhumu
çöllerde arasam karlı dağlara kaçıyorsun
adını haykırsam sükunetin içinde çığlıklara karışıyorsun
bir kere yüzümü güldürsen
bin kere kör ediyorsun ağlayan gözlerimi
Tanrım duysan sesimi
insan bir aynadır
nereye saklandıysan
bulsam izini
insan kırık bir kalptir
çalsam kapını
Tanrım
Tanrım
16 Aralık 2024
23:05
İstanbul
https://www.instagram.com/p/DDp9TEDCn7B/?igsh=azdhMnFwZzV4cHJo
