Yaşadıklarımı anlatmak zor ama bu hayatı aktif yaşadığım için tüm gerçeklerin bilinmesi gerektiğini düşüyorum.
19 yaşımda ortama girdim ilk beraberliğimi yaşadım öncesinde normal gözüken hayatım vardı kız sevgililerim oluyodu sosyal iliskilerim ailemle olan iliskilerim gayet güzeldi normal seyrindeydi. Sevilen birisiydim. Eşcinsellik adına hiçbişey yoktu diyebilirim. Naif ve kibar yapım olduğu icin ilkokulda birtakım kırıcı yakıştırmalara maruz kalıyodum. İçten içe kendimi farklı konumlandırıyodum bu yüzden. ailem beni prens gibi büyüttü fiziksel psikolojik zorluk yaşatmadı ilgi odağıydım. Ozellikle lise ve universite yillarinda begenilen istenilen popüler ilgi arsızı biri olmuştum. Sayısız kız sevgililerim oldu ama hepsi kısa sürüyodu. Saçma sapan ilişkiler yasadim diyebilirim. Tüm bunlar olurken içimde ifade edemediğim kendime itiraf edemediğim hisler vardı. Erkekleri arzuluyodum ama bi yandan bastırıyodum bunu. 19 yasima geldigimde peşpeşe yaşadığım evin yıkılması,iş hayatında ve aşk hayatındaki olumsuzluklar,yakınımın ölümü,ilgisiz kalmam,alışık olduğum hayat düzenimin değişmesiyle kendimi bambaşka bi konumda ve ruhsal degisiklikte buldum. Farklı bi hayat arayışına girdim. O zamana kadar bastırdığım duygular açığa çıkmaya başladı. Erkekle yakınlık kurmak sevgili olmak düşüncesi iyice çekiyodu kendine. İlk başta gay platformlarında kendimi ifsa etmeden erkeklerle konusmaya basladim. Korkudan baskalarini fotoğraflarini kullaniyodum. En sonunda kendi fotoğraflarımı kullanıp bana kimlerin ilgi gösterdiğini görmek istedim. Nihayet iç savaşımı sonlandırıp biriyle görüşmeye gittim. Heyecan korku tedirginlik hepsi birbirine girmisti. Ayaklarım geri geri gidiyodu. Yine de vazgeçmedim yaşamak istedim. Eve döndüğümde artık başka bi hayatımın olduğunu hicbiseyin eskisi gibi olmayacağını anladım. İçimde çok karışık duygular vardı aileme ihanet ettiğimi düşünüp vicdan yaparken aynı zamanda erkekle beraber olmanın hazzını yaşıyodum ve ilerleyen süreçte neler yaşayacağım beni hem meraklandırıp hem korkutuyodu. Bu ortama girerken beyaz atlı prensimi bulup onunla duygusal ilişki yaşayacağımı sanıyodum. Maalesef hiç oyle olmadı. Hayatıma giren herkesin duygusuz sex delisi olduğunu anladığımda ortama girdiğim için pişmanlık duymaya başlamıştım ama zamanla bende onlar gibi oldum ortama alıştım. Herşey çok hızlı işliyodu birini bulmak onunla yatmak cok kolaydı bu ortamda. Normal hayatla gay hayatı arasındaki savaş beni çok yormaya başlamıştı. İçine iyice girdikçe gay hayatındaki sahte ilişkiler,insanlaeın kendini ortamda çok daha başka tanıtması,gercekle alakası olmayan gay hayatı psikolojimi zorluyodu. Yavaş yavaş etrafımdakilere soylemeye baslamistim gay ortaminda oldugumu tek basima ustesinden gelemiyodum ama gay ortamini birakmak da istemiyodum . Gay cafeler barlar sex beni kendine çekiyodu,bağımlısı yapmıştı. Ortamdaki tüm pislikleri,arkadan iş çevrilen arkadaşlıkları,amacı göt sikmekten başka olmayan partnerleri,çabuk harcayan insanları bilmeme rağmen bu ortamdan kurtulamiyodum. Gay mekanlar işleyiş olarak zaten kendine bağımlı yapıyo her şekilde. Şatafatlı büyülü havaları var. Herşey hızlı akıyo. Dışarda 5 para etmez kişiler orda star muamelesi görüyo hersey sahte aslında. Mekanda 2 dakikada biriyle yakınlaşıp o geceyi yatakta sonlandırıyosun. Yanına gelen kişiler tavlamak icin binbir yalan söyleyebiliyo. Mesleğini,yaşını,adını,gerçek hislerini,amacını saklıyo ilişkiye girmek için. Mekan sahipleri seni prens gibi hissettirip kendilerine bağlıyo sonrasında arkandan atıp tutuyo ya da para kazanma uğruna seni harcayabiliyo. Kısacası başlı başına sahtelik kokan bi hayat. Buna rağmen bu hayattan kopamıyodum. Ortama gireli 7 ay olmustu hayatima çok kişi girdi arkadaş ve partner olarak hiçbiri olumlu bişey katmadı hatta çok şey götürdüler benden. İnsanlara karşı güvenimi inancimi yok ettiler en önemlisi. 7.ayın sonunda durumumu anlattiğım kuzenlerim herşeyi aileme anlatmıştı. O günden sonra çok zorlu süreç yaşadım. Psikolojik olarak çöküş dönemindeydim. Israrla gay ortamındaki iliskilerimi kesmiyodum her defasında yakalanıyodum ve surekli kavga tartisma oluyodu ailemle aramda. Bi sekilde destek almam toparlanmam gerekiyodu abim arastirmalar sonucu huseyin hocayi bulmustu ve gitmistik seansa. İlk 5 6 seans istemeyerek zorla gitmistim dediklerine uymuyodum hicbir sekilde. Bu adam bana nasil yardimci olcak bosa konusuyo diyip duruyodum. Sonrasinda baska ruhsal sorunlarima değindi (obsesiflik,ego,kaygı,mükemmelliyetçilik,yetiştirilme tarzım) yavaş yavaş seanslar ilgimi çekmeye basladi ve gun gectikce psikolijimin duzeldiğini anliyodum. Artik severek isteyerek ve duzenli sekilde gitmeye basladim. Faydasini da oldukca gordum. Bu surecte ailemde beni dislamadi ters davranmadi hep destek oldular. Yorucu bitirici bi surecti ama bi sekilde ustesinden geldim. İlaclarimi duzenli kullandim,onun da olumlu etkisini gördüm. Gay ortamina gitme direncim istegim yavas yavas azaldi. Ailemi karsima alip ortamdan guvendigim bikac kisinin yanina gitmek istedigimde o kisilerin bana sırt dönmesinin etkisi buyuk oldu bu durumda. Uzun yillar seanslarima devam ettim. Bu surecte hayatima kiz arkadas aldim evlenmeyi bile dusundum ama bazi olaylar yuzunden bitirmek zorunda kaldik. Bana imkansiz gelen hersey yvas yavas olmaya basladi. Normal hayata adapte olmustum artik. İs hayatim da duzene girmeye baslamisti. Sadece escinsellik degil her sorunumu her sıkıntımı seanslarda anlatiyodum. Suan 28 yaşındayım bu yaşıma kadar beni zorlayan zamanlar hala oluyo yaşadığım gay hayatı hala aklıma geliyo psikolojimin eksilere indiği günler oluyo ama normal hayatın gerceklerini yaşıyorum. Gay hayatındaki sahte mutlulukları geride bıraktım zor da olsa. Gay hayatına girmek yaşamak isteyenler hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını bilsinler. Derininde büyük yalanların hayal kırıklıklarının acıların olduğunu unutmasınlar
