Psikolog Hüseyin Kaçın, TV 2000deki
Bugün Kadınlar Ne Konuşuyor programında
kadına şiddet, kıskançlık ve eşcinsellik hakkında, tartışma yaratacak açıklamalar yaptı.
Kıskançlığın yetersizlik olduğunu belirten Kaçın, O erkeklerin bilinçaltında gizli eşcinsel duygular söz konusudur dedi.
Hüseyin Kaçın'ın Bugün Kadınlar Ne Konuşuyor programında kıskançlık ve eşcinsellik hakkında, tartışma yaratacak o sözleri:
Kadına şiddet konusunda, patolojik konuda ise o da bilinçaltında derin bir konu. Aslında o erkeklerin bilinçaltında gizli eşcinsel duygular söz konusudur. Kendisi fantezisinde eşini başka bir erkekle hayal ettiğinden cinsel bir uyarılma yaşıyordur ama eşcinsellik korkusunu bastırmak için sanki kendisinin beğendiği o erkekle eşinin bir ilişkisi varmış gibi bir kıskançlık yaratıyor. Sonra bilinçaltındaki bu eşcinsel olma korkularından dolayı yine faturayı kadına çıkarıyor.
https://www.youtube.com/watch?v=ihiGheu53Ooizlemek için linki tıklayınız
Sonuc olarak bana takintili olan kizlari hayatimdan cikarmaliyim, babamin esini bana takintili asik bir kiz olarak dusunme fikri bana iyi geldi (tipki babamin esi dusuncesinin iyi gelmesi gibi) ama dogru bir dusunce yapisi mi siz daha iyi bilirsiniz hocam. Benim hayatta hic bir kizin askina guvenerek narsistligimi beslemeye ihtiyacim yok. Ben cok yakisikli, cok akilli ya da cok ozel degilim. Ben normal bir erkegim, beni seven de bu yuzden sevsin.
Bir erkek cocuk icin anne kavraminin onemi gercekten yok. Anne cocugu emzirir, belki 1-2 yasina kadar sahip cikar fakat sonra erkek cocuk babayla bir sevgi saygi bagi kurar. Cunku kadinlik ogrenilmez ama erkeklik ogrenilir, erkeklik bir basaridir. Erkeklik bir cocuga babasi tarafindan kazandirilir. Benim babam, babalik gorevini yerine getiremedi ama en buyuk suclu babam degil, onun erkekligini kucumseyen annemdi. Benim babam bana bir gun aslan oglum demedi, bana bir gun sarilmadi, bana bisiklete binmeyi ogretmedi, bana erkek olmayi, kendisi gibi olmayi ogretmedi cunku beni kiskaniyordu. Annem onun erkekligini onore etmiyordu ve butun dikkatini bana veriyordu o da beni ve erkekligimi kiskaniyordu belki de icten ice bu cocuk kim ki, ben ondan daha erkegim diyordu. Iste bu yuzden anneme de bazen kari gibi yetistiriyosun su cocugu derdi. Babam hep annemi opmeye calisir, annem de hep kacar, belki sadece bir kere bile annemin babami opmeye calistigini ya da hic degilse karsilik verdigini gorseydim her sey degisirdi benim icin. Ama hic olmadi, hic bir zaman libidosuz, mukemmel anne imajindan vazgecmedi. Tanrisal, kadinsal istekleri olmayan, kendini cocuklarina adamis, dunyanin en mukemmel annesi imaji cizmeye calisti hep. Aslinda ben babamin esine disaridan baksaydim, cok yapmacik bulurdum, ama hic bakamadim iste; buna hic izin vermedi. Kendi mukemmel, libidosuz anne imajini hic bir zaman bozdurmadi.
Erkegin babasindan almasi gereken ogretiler vardir. Babasindan bu ogretiyi almayan cocuk ise hayati boyunca kucuk yasta olusan narsist beyni icinde hapsolur. Sevilmedigini farkeder ve sorunu baskalarinda degil, kendinde arar, sonra da bu sorunu yuceltip kendini ozellestirir. Bu kisilik ve cinsiyet bunalimi icinde her zaman escinsel olmaz, ben olmamisim mesela ama belli bir takim sikintilar var ki buradayim. Hep erkekligimi ispatlama ihtiyacim, boy takintim, sapkin pornolara erekte olabilmem, baska bir adamin sevgilim ya da sevdigim kizi tatmin ettiginin fantezilerini kurmam, ve kizlarla cinsel iliskiye girme asamasinda sorunlar yasamam. Bunlarin hepsinin sebebi benim bu ogretileri almadigim icin kadin erkek farkini tam olarak kavrayamamis olmam.
Son zamanlarda kendimin, ve aslinda tum erkeklerin ne kadar cirkin kaba ve ozensiz yaratildigini, ayni zamanda kadinlarin guzel, narin ve ozenilmis yaradilisini farkediyorum. Ben zamaninda eski sevgilime az da olsa siddet uygulamistim. Simdi aklim almiyor, bir erkek bir cicegi nasil koparabilir?
Ben hep asiri kiskanc oldum sevgililerime karsi, onlarin benden daha erkeksi biriyle beni aldatabileceklerinden korktum, bu dusunceden nefret ettigim halde bunu dusunerek masturbasyon yaptigim zamanlar da oldu. Benim asiri kiskancligim, hep kotu iliskiler ve ayriliklara neden oldu. Ve bunlarin tek nedeni benim erkekligimle ilgili sikintilarimdi. Narsist beynim kendimi ve erkekligimi cok ozel bir yere koyuyor ve bu durum hem erkeklerle gercek arkadasliklar kurmami zorlastiriyor hem de kiz erkek iliskilerinde beni zor duruma sokuyordu. Kisacasi mukemmel gorunen ama korkularla dolu bir hayat yasiyordum.
Benden daha az erkeksi birini gorunce kendimi cok iyi tam tersi olunca da cok kotu hissediyordum. Ama simdi farketmiyor. Ha ben daha uzunum, ha o daha sakalli, ha oburu daha kalipli, ha digeri her gun farkli bir kizla yatiyor; hepimiz ayniyiz. Hatta escinsel olan erkek bile ayni, o sadece yarali. Hepimiz erkegiz aslinda, hepimiz kizlardan hoslaniyoruz. Bir takim yarasi olanlar bunlari erkek erkege cinsel iliskiye girerek kapatmaya calisiyor bilincaltinda. Artik sadece uzuluyorum escinsellere, korkmuyorum eskisi gibi; aslinda normal adamlar hepsi, Kerimcan bile oyle hatta; ama yaralilar ve psikolojik bir hastaliklari var tipki bipolar olmak gibi. Benim kendi gercek erkekligimi kesfim de ancak homofobimi yenmem ve escinsellerle ilgili gercegi farketmemle mumkun olur diye dusunuyorum. Cunku gercek su ki, benim de erkekligim ile soru isaretletim vardi. Belki escinseller gibi hemcinslerime karsi bir sey hissetmiyordum ama benzer kisilik bunalimlarini ben de yasiyordum. Iste bu yuzden, bunlari cozmek icin hayati gercekten oldugu gibi gormem ve aile iliskilerimi gozden gecirmem lazim. Bu surecin dogal bir parcasi olarak taslar yerine oturacaktir. Ben düz bir erkegim.
http://escinselterapi.net/forum/index.php?topic=1797.0yazının devamını okumak için linki tıklayınız
www.huseyinkacin.com
