Babası Orhan'ı benimle tanıştırdı ve odadan çıktı. Çekingen, ürkek, sanki bir suç işlemiş de getirilmiş gibiydi. Koltuğun ucuna ilişerek oturdu, başı önündeydi. Uzunca bir süre sessiz kaldı ve usulca kısık bir sesle
Ben eşcinselim
Dedi.
Orhan kendi inandığının aksine atletik yapılı, erkeksi ve hatta fazla erkeksi görünümlü, iri yarı, uzun boylu ve kadınsı yanının hiç olmadığı bir yapıya sahipti. En azından görünüş olarak bu içten itirafa uymuyordu. Ama ne var ki ruhu böyle diyordu. En azından içi erkek olduğunu kabul edemiyordu. Cinsel kimliği bir yerlerde oluşamadan takılmış kalmıştı.
Orhan'ın anne kaybı acısını ve boşluğunu anlamam hiç de zor olmadı. Ancak önemli bir fark vardı; Orhan'ın annesi oldukça ileri bir yaşa kadar oğlunu kendisine dayanak ve destek yaparak kullanmış ve Orhan baba yerine annesini ülküleştirmişti.
Orhan'ın annesiyle olan yakınlığının ve sonunda onu yitirmenin bedelini cinsel kimliğinde yaşadığı çapraşık ikilemler, kuşkular ve kaygılar, bunaltılar olarak yaşamış ve yaşamaktaydı. Babasının çekim alanına girememenin verdiği ortada kalmışlık onu birkaç yıl süren bir savrulmaya itmiş, erkekliğini maçovari serserilikte aramış ama yanlış yolda olduğunu ancak polis baskını gibi sert ve yıkıcı bir örselenmeyle fark edebilmişti. Bu iğdiş edici örselenmenin ardından ciddi bir penis yitimi ve eşcinsellik korkusu başladı. Zaten iğreti duran emanet penisi polisin ?ibne? sözcüğünü kullanmasıyla tümden yok olmuş, gitmişti.
Bir erkeğin penisi güçlü ve güvenilir bir babanın ülküleştirilmesiyle yerine oturur. Aksi halde körelir ve baş belası bir organa dönüşür. Yani bir erkeğin en belalı korkusuna: ? ben eşcinsel miyim yoksa? ?. Bu organın zihindeki simgesi olan ? erkeklik ? yerini kadın ya da kadınsı olma duygusu ve korkularına bırakıverir. Eşcinsel olma korkusu gerçek bir eşcinsel olmuş olmaktan çok daha belalı, korkutucu ve insanı kuşkucu kılan bir durumdur. Eşcinsel olma korkusu yaşamakta olan biri bu durumu şiddetli bir korku olarak yaşar ve hayatı işkenceye dönüşmüştür. Ne o tarafa ve ne de bu tarafa ait değildir artık. Ölmeyi bile seçecek kadar karamsarlaşılabilir.
Psikoterapi Hediyeleri
Ataman Tangör
Evrim Yayınevi
