Gönderen Konu: İş ortağımla ilişiğimi kesip yalnız iş kurmak iyi bir fikir olabilir mi?  (Okunma sayısı 4819 defa)

bureax

  • Administrator
  • Jr. Member
  • *****
  • İleti: 62
    • Profili Görüntüle
sessiz_gemi

Psikolog Hüseyin Kaçın ( 0 555 326 22 91 ) Terapi Notları (terapi tarihi 16.08.2014)

Neden Buradayım
Aileme olan duygusal bağım yurtdışına uzun süreli çıkma planımı uygulamama engel oluyor. Bu bağları koparmalı mıyım?
İş ortağımla ilişiğimi kesip yalnız iş kurmak iyi bir fikir olabilir mi?
İş hayatında zafer sarhoşluğunu nasıl yenebilirim?
Babamın cimriliği

Terapi
Mevcut iş ortağınla çalışmak sağlıksız bir sonuç verecektir. Ortağın kişiliğini üstün tutup manevi dayatmada bulunmaktadır. Önceki iş yerinde uğradığın psikolojik baskıyı bu çalışmalarında da yaşıyorsun. Uzun vadede bunalıma sürükleneceksin. Hayatından seni sömüren, taciz eden insanları çıkarmalısın. Bire bir kurduğun ilişkilerde baskı ve sömürü karşısında kendini savunamıyorsun. Özgüven sorunun var. İçine atıyorsun, zihninde döndürüyorsun. Suyun yavaş yavaş ısınıyor. Eninde sonunda iş ilişkiniz bitecek ve bu ayrılık için maddi ve manevi bir bedel ödemek zorunda kalacaksın. Erken ve en az zararla ayrılmak gerekmektedir. İş hayatında duygusal olmamalı. Zaten kendin şirket kurabileceksen yalnız yapmalısın. Kendi alanında çalışıp krallığını kurmalısın. Piyasada tanınan bir isim olmalısın. Üstüne, bir değer olmak için yalnız başarıların olmalı. Önce yalnız kal, üret, sonra istersen yine ortaklık içine girersin. Benzer olarak  birey olabilmek için aileden ayrılmak gerekir. Kendine yetebildiğin noktada istersen dön ailenle yaşamaya devam et. Ama önce, kendi başına başarılı olmalısın. İş kurmak için gereken sermaye, zeka, bilgi birikimi sende zaten varsa ortaklık gereksizdir. Ortaklıklar bu ihtiyaçların bir veya birkaçının eksikliği nedeniyle tercih edilir. Tanıdıklarımın ortaklıkları hep hüsranla sonuçlanmıştır.
Uzun süreli yurtdışı seyahatine istediğin zaman çık. Teknik detaylara takılma. Önemli aile olaylarında, çocuğunun doğum günü, ölüm kalım gibi, işine ara verir seyahat planlarsın. 100.000 lira zarar edersin ama yanlarında olursun. Böylece hem kendi özgür hayatını da yaşarsın. Uzakta olduğun dönemde telefonda ailenle derin, duygusal konulara girme. Derin konuları yüz yüze iken konuş. Annen içine ruhuna işlediği için duygusal düşünüyorsun. Annem burada da olsan Amerika'da da olsan ölecek. Bir şey farketmiyor. İleride bu bağlanma düşüncen değişecek ve yurtdışına gitmediysen üzüleceksin.
Zafer sarhoşluğunu yaşıyorsun çünkü egon başarıya aç. Kendini küçük, ezik hissediyorsun. Küçük başarılar sana büyük görünüyor. Başarı üstüne başarı koydukça egon pişecek, kazanmak sana normal gelecek. İş adamları bir sınırdan sonra para kazanmasalar da olur ancak neden duramıyorlar ve yoğun çalışmaya devam ediyorlar? Senin de başına gelecek durum bu. Konuyu abartmana, sorun olarak görmene gerek yok.
Babamın biz çocuklarına yaptığı harcamaların hesabını yapması hatta hesabını sorması, "size yaptığım yatırımların karşılığını almak istiyorum artık" demesinden bizi bir nevi yatırım aracı olarak gördüğünü çıkarıyorum. Babamın bu cimriliği başka babalarda da varmış. Misal bir arkadaşın babası okulun servis ücretinin hesabını yaptığı için oğlu kazandığı halde başarılı bir liseye yollamamış. Bu örnekler biz oğullar için kayıptır.

Uygulanan Kararlar
Yurtdışına çıkmak için fırsat kollamaya bakıyorum. Kervan yolda düzülür deyip önüme çıkacak sorunları yeni hayatımda çözmeye ve ona adapte olmaya bakacağım.
İş ortağımla çalışmamı durdurdum. Kendi projeme odaklandım.
Zafer sarhoşluğunu abartmaktan vazgeçtim. Çalışma programıma uymayı hedef aldım.

Sonuç
Terapilere çarpıntılarım rahatsız ettiği için başlamıştım. Sıkıntı devam ediyor ancak ben ilgilenmiyorum eskisi kadar. Artık kendi işimle uğraştığım için iş performansım ve motivasyonum arttı.

sessiz_gemi
« Son Düzenleme: 18 Ekim 2014, 01:05:29 öö Gönderen: psikolog »