23.01.2014
Salı günü Emre Beyle görüştüm. Bana Kaka yapmakla ilgili sorular sordu ve bende bunun üzerine evde bunu aileme sordum.
Annem ve Babam, altıma kaka yapmamam konusunda pek başarılı olmadığımı ve bunu 3 yaşıma kadar sürdürdüğümü söylediler. Ablamsa 10 aylıkken becermiş bu işi.
Dahası, o zamanlarda babamla aramızda çatlaklar başlamış. Ben altıma kaka yaptığımı asla babama söylemezmişim, gizli olacak şekilde anneme anlatırmışım. Annemle aramda anlaşmamız varmış; altına kakanı yaptığında sen bunu bana söyle, ben kimseye anlatmam diye. Hatta annem bana utanıyor musun dediğinde, çok utanıyorum dermişim. Babama peki sana neden anlatmazmışım diye sordum, babam da bana ben biraz daha sert bir şekilde sana yapmamanı söylüyor olmalıydım ondan dedi, sevgisizce değil de kulağa sert bir şekilde gelen AAA diyerek; annenin yaklaşımı her zaman farklıdır dedi.
Annemin düşüncesine göre, bana yaptığında söyle dedikleri, yapmadan önce söyle demedikleri için ben önce yapıp sonra söylüyormuşum.
Emre Bey bana kesin olarak bir şey anlatmadı fakat onun, bu durumun babamdan utanmama, daha sonra erkeklerden utanmama ve ayrılıkların hepten gelmesine neden olduğunu düşündüğünü düşündüm. Burada garip bir çıkarım yapmalıyım. Uzun zamandır düşündüğüm bir şey var. Bunu üniversiteye başladığım yıllarda fark ettim. Ben bir şeyden utandığımda, evde o gün yaşadığım utandırıcı bir olayı düşündüğümde, dilimin ucuna bir kelime gelir; Batuhan. Batuhan benim en uzun süre hastalıklı aşk beslediğim çocuk. Onu 8 yıldır unutmadım. Eğer aşık olduğum erkeklerde babamı arıyorsam ve geçmişte babamdan utandıysam; utandığımda aklıma Batuhanın gelmesi bir şeyi açıklar mı?
Keza bir başka gözlem de bu bağlamda soru işareti oluşturuyor. Benim bir özelliğim var. Cinsel içerikli filmler izlerken saçı uzun olan beyazlara, zencilere ve çinlilere hiç ilgim yok, hatta direk tiksiniyorum. Bu konuyu erkek arkadaşlarıma çaktırmadan sordum, onlar böyle bir şey hissetmediklerini söyledi, hatta zencilerin daha çekici olduğunu söyleyenler oldu. Bende istisnasız 50 tane gördüysem 50 sinden de tiksindim. Acaba babamda bu özellikler olmadığı için mi tiksindim?
Yine benzer şekilde bir şey yapmam gerekiyorsa ve ben yapılacak işlerin altında ezildiysem, kendimi kötü ve güçsüz hissediyorsam aklıma mars savaşçısı geliyor.
Bir başka aklıma takılan soru da şöyle
Eğer bebekliğimdeki şu kaka olayı sonucu babama karşı utandıysam ve bu diğer erkeklere de yöneldiyse benim bugün erkeklere karşı sadece utanç duyuyor olmam gerekmez miydi? Kadınların erkeklere karşı güçlü olması gerektiğini istedim, onların iyi ve güçlü olduğuna inandım ve kadınları örnek aldım zaman zaman
Bunlar erkeklere olan utanç ile ilgili değil. Babamdan utanmam beni erkeklerden uzaklaştırdı fakat birde beni kadınlara yaklaştıran birşeyler var. Sanki eşcinselliğime altına yapma olayı değil de başka birşeyler de sebep olmuş durumda.
