Yaz dediniz de, bu öyle iki, üç A 4 kağıdına yazacak kadar kolay değil.. gazetede yazan haberi gösterip ne kadar normalleştiriliyor modernlik adı altında dediğinizde anladım. bende Oğlumla yaşıyorum şu eşcinsellik belasını dediğimde ilk sorduğunuz feminen davranışları mı var.. yoktu yada bizim yanımızda yoktu bilmiyorum. öfkeli saldırgan ailesine karşı nefret dolu biri oldu çıktı.. 4 yaşındaydı kardeşi daha, abiciğim diye sarılmaya kalktı.. öyle nefret doluydu ki çocuğu tutup fırlatmasını hiç unutmadım. abla müdahale etmeye kalkınca tekme tokat girişti. küçük delirmiş gibi çığlık çığlığa ağlıyor abi ablayı dövüyor.. çocuğu mu sakinleştireyim, büyükleri mi ayırayım derken baba geldi. ne yapıyorsun diye araya girdi, babayı itti babanın tırnağı çarpmış koltuğun kenarına.. her yer kan içinde tırnak yerinden kopmuş meğer.. abla alıp babayı hastaneye götürdü, oğlum aldı sırt çantasını sanki hiçbir şey olmamış gibi evden çıktı.. Kardeş bayılmak üzere, çıkarken öyle nefret dolu baktı sadece.. yaşadığım süre o geceyi asla unutamam.. Ağlayamıyorsun bile 4 yaşında bir çocuk var. oğlum ne ara kayıp gitti bizden, ne ara bu kadar nefret doldu..2013 yılında başlayan değişimi, aslında her şey gözümün önünde yaşandı da ben kör oldum, lal oldum.. tutamadım oğlumu gün gün eşcinsellik batağına saplanırken göremedim..aslında gördüm de diyemedim, konduramadım.. şiirler yazmış okurken daha şüphelendim, öyle açıktı ki her şey.. o şiirler ve tarihler.. biz neredeydik 9 Haziran 2013 te..hiç bitmesin sarılışı, hiç bitmesin öpüşü, hiç bitmesin o gece.. deniz şahit olsun.. yıldızlar şahit olsun demiş.. Bulutum ol demiş, okudum kitaplardan biz olabiliriz demiş, Güneş bulutunun olabilirmiş demişte demiş.
Mutsuz bir evlilik sürerken, kavgaların gürültülerin arasında 3.çocuğun şokunu yaşarken göremedim.. 9 ay ağladım; nasıl bakacağım diye değildi ki gözyaşlarım, aynı şeyleri buna da yaşatma korkusuydu.. sonrası yaşanan ölüm travması ve akabinde gelen panik atak belası.. 19 ay süren zorlu terapiler ve diğer sağlık sorunları arasında göremedim. yanlız atlattım panik ataklarımı, hiç gelmedi önemsemedi bile..terapist aile yakınlarını yönlendirirken de yanlızdım çünkü eşim hiç oralı bile olmadı..şiirleri okuduğum zaman anladım aslında..o yaz o tarihte bizimle tatile gelen erkek arkadaşa yazılmıştı..daha ne kadar açık ve net olabilirdi..belkide işime geldi sürekli evde olmaması, hep büyük kavgalar olurdu evde olduğu zaman..ne kadar gezsin hayatı öğrensin diye izin verdimin ardına sığınsamda..iyi ki kız olmuş bu küçüğü diyordum her fırsatta marifet gibi, oğlumun yaralanacağını düşünmeden..Kızlarla iyiyim mutluyum yani, babasından ne gördüm ki oğlundan göreyim..aslında şimdi fark etmeye başladım bunların da yanlışlarım arasında olduğunu..Evet ciddi anlamda dışlandım oğlumu ve sosyalleşsin diye izin verdim yalanına sığındım galiba.bir kaç kez söylemişti anne benimde sorunlarım var sen hep kızlarınla ilgileniyorsun..babayla hiç iletişimi iyi olmadı zaten garip bir şekilde hep kötü davranırdı oğluna..öfke kontrolü olmayan canavar anne aslında mutsuz bir anne..bir erkeğin gücüne, güvenine ve sevgisine ihtiyacı olan bir anne..
Tamamen tesadüf mü desem, Allah artık öğrenme vaktinin geldiğini mi gösterdi desem..karşıma çıkan bir eşcinselin bloğu ama ben eşcinsellikle ilgili bir şey aramıyorum..Oğlumun aynı kaderi paylaşıyoruz yorumunu görüyorum..Artık eminim sorduğumda da inkar etmedi zaten..ilk sorduğum tacize yada tecavüze mi uğradın oldu..Neden diye sorarsanız ,gerçekten bilmiyorum.sakinim sadece canım acıyor, acı babamın ölüm haberini aldığım zaman hissettiğimle aynı..babaya söylemeliyim diye düşündüm ama çok yanında olmayacağını düşündüm ve zamana bırakmaya karar verdim. En azından şimdilik söylememe kararını aldım ..Psikoloğa gitmeli ama kime diye düşünüyorum hiç yatmadım sabahladım..bir psikoloğa gittik öğrendiğimin 3 üncü günü..tamamen his doğru adres değil düşüncesi kafamın içinde..Oğlum mutlu çıktı, hormonal olabilirmiş test yapılması gerekiyormuş. Hormonal bozukluk çıkarsa kabul ediceksin, ben hormon falan almam..cerrahi ve üroloji doktorları da görücekmiş ne alakası varsa.haftası olmadan buluyorum Hüseyin hocayı, arıyorum uzun bir telefon konuşması ardından randevu alıyorum.başlamış oluyor zorlu terapiler zorlu diyorum ya böyle kolayca hemde çok zor ve yıpratıcıydı gitmek istemiyor.Ben kabul ettim, sende beni böyle kabul ediceksin. Hakaretler, tehditler yok gidecekmiş yok intihar edecekmiş..kaybedecek hiçbir şeyim yok,kaybetmişim oğlumu zaten..ben seni böyle kabul etmem, sana ne benim hayatım..o istediğin hayatı benim yanımda yaşayamazsın ,hayatını mahv etmene izin vermem o zaman git..intihar ederim et ulan zaten bir oğlum vardı oda öldü..gider boş bir mezar alır çiçeklerle bezer, her gün gider ağlarım..sağlıklı bir kadınım istersem çocuk ta doğururum.Terapilere hep zorla gidişi nedeniyle fazla umutlu değildim başlarda ,kandırmayı da çok denedi..sonra fark ettim de her terapi sonrası o arkadaşına falan gitmesi hocanın oku diye verdiği kitabın resmini çekip göndermesi..Birde ilk gittiğimiz pisikog için amk kevaşesi hayatımı mahv ediyordu pislik demesi..Oğlum ona da yardım etmek istiyor,bunlar ya aynı yada sevgili..sevgili oldukları hissi daha ağır çünkü yazılmış şiirler var. Kulüp hocasının ciddi ve sert uyarışı ne yaparsan yap ,oğlunu o çocuktan kopar..Erkek karısına bırak sevgilisine böyle davranmaz..kimseyle konuşmasına izin vermiyormuş yanına kimseyi yaklaştırmıyormuş.Kulüpte söylentileri de başlamış bunların,oğluma doğum gününde bir kız arkadaş tarafından hediye edilen paramparça edilip sonra yelerde tekmelenen tişört ,hocası kameralardan izleyince..beni aramaya karar vermiş korkuttu beni ,o an ki halini izlerken o tişörtü parçalarken tekmelerken ki ifadesi öfkesi korkuttu dedi..bizi hiç istemedi maçlarında deliriyordu gelmeyin istemiyorum..Artık çağırıyor ve olan biten sorunları paylaşıyor.oğlumun bedeni ama içinde ki oğlum değil o arkadaşın yansıması gibi olmuştu uzun zaman da bunu hissettim..Oğlum senin bununla ne işin var ne biçim arkadaş seni aşağılıyor küçümsüyor dalga geçiyor hem ailenin yanında böyle arkadaşmı olur..aklım alınmış gibi,canına okurdum şu an olsa ne diyorsun ulan sen ,benim yanımda aşağıliyorsun oğlumu..nasıl neden sessiz kaldım bilmiyorum ve kendime kızıyorum.Allah bazen aklını alıyor ,basiretin bağlanıyor işte..çok mesaj attım Hüseyin hocama içimi boşaltmalıydım bir türlü yoksa çatlardım..kimseye anlatmadım en yakınımdakilere bile, sadece kızım bildi..anlamayacak tı kimse biliyorum bu süreçte birde kimseye laf anlatmakla uğraşamam..Oğlum eşcinsel değil biliyorum geçicek ergenlikte olur böyle şeyler..şüphelerimi yazdım duygularımı her şeyi..Baba en büyük neden ama o çocuğun da suçu çok..Oğlum yaklaştığında ağzını burnununu kıramadıysa demek ki erkek kimliği oturmamış..yaklaşmış öpmüş belli ,yazmış olanları arkadaşlık değil..o çocuk suçlu arkadaş olarak yaklaşmıyorsun amaç belli iyi niyet olamaz..o zaman tecavüze uğrayan çocuklarda suçlu ve onların aileleri de demek tecavüze uğramasalar da eşcinsel olacklarmış..hala oğlumun hayatını bok edenin o çocuk olduğunu düşünüyorum..hayatında kızlar oldu uzun arkadaşlıkları da oldu..hocanın sayfasında okuduğum çocukluk hayatları yazıları var danışanların..hiç biri oğlumla eşleşmiyor..tutan aileler var bizimle ama oğlumun çocukluğuna benzeyen yok..gayet normal erkek arkadaşları olan,sokakta oynayan,erkek oyuncaklarını seven bir çocuktu..arabaları ,trenleri olan oyun kartları ,misket biriktiren bir çocuk..Eve bilgisayar alındıktan sonra başladı arkadaşlarından uzaklaşmaya..Açev eğitim seminerlerine katıldım orada anlatmışlardı cinsel kimliği epey de dikkatli gözlemlemiştim.Ama yoktu hemde hiç 6. Sınıfa giderken sormuştu unutmuyorum ,televizyonda çılgın dersane oynuyordu..Anne bikinili kızları görünce benim pipim sertlesiyor neden diye,hatta kardeşimin eşide vardı.Ağır geldi yaşananlar belki babayla paylaşılsaydı daha kolay olabilirdi..sorarsanız eminmisin iyileştimi diye, hayır derim..ister istemez bir paronayaklık oluyor işte..Başladığından bu güne ne değişti?Oğlum iyi hemde çok iyi daha iyi olacak biliyorum.Yavaş yavaş geçiyor bendeki şüpheler..ama ben artık oğlumun bir kız arkadaşı olsun istiyorum yani..eksik çok parça var daha onlar da oturdumu bitecek.Çok arştırdım hayatlarını sadece cinsellik üzerine kurulan yalan bir dünya..sen avratsızlık ne demek bilirmisin diye yazmış biri..peki sen kocasızlık ne demek bilirmisin diye yorum atmış diğeri.Nasıl dedim; bunlar nasıl bir oyun oynuyorlar..Karım diye, kocam diye birbirlerine hitap ediyorlar. Aslında normal hayatlara özeniyorlar erkek erkeğe böyle hitap etmek ne alaka..evlenelim, evlat edinelim birde karı kocacılık oynayalım..çıplak vücutlar, dudak büzerek fotoğraf paylaşan sakallı makyajlı erkekler iğrenç yaşamlar..Araştırmaya devam ettikçe daha çok güçleniyor ve oğlumun bu hayatın bir parçası olarak yaşamasına izin vermem diye daha emin adımlarla yola devam ediyorum.Hüseyin hocaya bir hayat bir oğul borçluyum..Hocam iyi bir şeyler yapıyor ,keşke insanlar anlayabilse..Allah yarattı bu doğuştan safsatasına hiç inanmadım en ufacık bir şüphe duymadım.sürece değil çözüme odaklandım.Anladım ki hiç kolay olmayacak, ama eninde sonunda olacak.Arnavut kızıyız nede olsa inadımız ,pes etmeyişimiz ondandır e tabi asabiyetimizde azıcık soydan..oğlum fıtratına göre erkek kimliğini yeniden buldu..size ilk geldiğimde ben normal değilim demiştim hala normal olmadığımı söylüyorum ama anlatamıyorum..eşiniz çocuklar hep sizi suçlayınca evet diyorsun hepsi aynı fikirdeyse demek ki gerçekten de sorun var.son görüşmemiz bana çok iyi geldi. Uzun zamandır herkes beni suçluyor siz beni yargılamadan dinlediniz..sen annesin, hayvanlar bile yavrularını sahipleniyor daha duygusal olman normal bunun tıbbi yönü yok sadece annelik duygusu..yazacak anlatacak çok şeyim var ama yorgun hissediyorum..nede olsa majör depresyondayım ee siz dediniz, öfke kontrosüzlüğümün de nedeni depresyonmuş..Nasıl depresyomuş bu bilemedim bi bitmedi..ama artık yemekleri yakmıyorum..güçlü falanda olmak istemiyorum sadece mutluluk istiyorum, huzur istiyorum..sanırım bu kadar şeyi istemeye hakkım var..eşimle olan sorunlara hiç gelmeyelim sizde sormayın artık..düzelmez bende bu saatten sonra düzelmesini falan istemiyorum..23 yıl olacak ben yanlızım evin hem erkeği hem kadını oldum..Allaha havale ettim onu, ilaç sa ilaç toparlanmak istiyorum..onunla uğraşmak çok yıpratıcı adam bu dünyada bile yaşamıyor kendi dünyasında o..istediğim çocuklarımın ahlaklı, imanlı düzgün hayatları olsun.onlar için düzelmek istiyorum daha çok onların bana, benim onlara ihtiyacımız var. Allahın emaneti üç yavrum ,daha fazla incitmem evlatlarımı..eşime hiç duyuramadım sesimi ona olan öfkem yaktı beni, bende etrafımdakileri..iyiyim diyorum inanıyorsunuz,iyi değilim normal değilim diyorum inanmıyorsunuz..dilim döndüğü kadar benden bu kadar..
