otobüsteydim, ne kadar sıkıcı bir gün olduğunu düşünüyordum. karşıma ne bayan ne de erkek göremiyordum, kulağıma kulaklığım takıp pencereden dışarıya bakıyordum ki bir şey göremiyordum. aslında fiziksel olarak görüyordum ama beyinim anlamıyor sankı bir şok girmiş bir yanıt vermiyordu. niye öyleyim ne oldu? kendimi sormadım, niçin soracaktımki zaten sabahtan belli ki bordar line etkisiyle yaşayacağım bugün.
sonra aklıma bir fikir geldi eşcinsellik diğer engellilikten ne farkı var ! engelli olan tanrı yeretığı şeylerden zevk alamaz kişidir, kör olan allahın yaratığı güzelik görmez, dilsiz şarkı söylemez sağır olan ne sezen aksuyu ne de beethoveni dinlemez. peki biz de engelli sayılırız !! hem de dilsizlerden sağır olanlardan daha engelliyiz belki.
biz insanların çoğu onun için kavga savaş problem çıkartığı şeyden zek alamıyoruz. biz normal sex ten memnun olamıyoruz.
aklıma bir şey geldi allah cennette müzik olacak söylemedi, çok konuşacaksınız da demedi. cennette yüzlerce kadınlar, cevariler olacak demiş. demekki kadınla olmak müzik dinlemekten konuşmaktan şarkı söylemekten diğerlerle muhatap olmaktan daha zevkli daha önemliymiş.
arkadaşım, dilsiz birisi konuşacaksa sadece kufur söyler, kör birisi görecekse kadvra görer. sağır birisi duyacaksa pompa sesi duyar öyle durum hayal edebilir misin ?
işte biz de öyleyiz .
iyileşeceksek bile arada sırada kadavralar göreceğiz içimizdeki pompalar batlayacak küfür söyleriz.
sonra düşündümki ne kadar şerefsız adeletsız bir ortamda yaşıyoruz.
eşcinseller sağırlardan dilsizlerden daha fazla acı çıkıyor olabilirler ama diğerlere yardım ederken eşcinseller üzere gidiyorlar, bir yandan ipnelere kufur ederken diğer yandan gelecek seçimde oylarımız almak için yaklaşıyorlar.
bu ortam, bu halk, var olan saçma töreleri hepsini eşcinsellik sebebidir. evet, babam, amcam, dayım, abim, okul arkadaşlarım, yanımdan geçen pis herif olan, karşımdaki oturan ve kendinden başka bir güzelik tanrı yoktur düşünen kadın hepsini suçludur. hepsini bizi bu halaya getirdi, yetmediki üzerimize gelemkten hiç vazgeçmiyorlar.
biz bizi engelli (Eşcinsel) olmamız sebebi ile yaşamak kabul ederken onlar bizi red ediyorlar. biz o şerefsiz yüzlere acı çıkıp bakarken onlar hem suçlu hem güçlü olarak yüzümüze bakıp gülüyorlar.
peki ne olacak, kaça kadar öyle yaşamak kabul edebiliriz(im) ki.
arada sırada bordrline etkisi altında kalırım pembe gözlüğüm çıkartıp güneş siyah gözlüklerim takarım öyle saçma fikirler aklıma geliyor.
