Selamun aleyküm hocam, Hakkımda bilgi vermemi istemiştiniz bu yazıyı onun için yazıyorum.
1994 yılında istanbulda doğdum. 3 kardeşiz benden 1 yaş büyük bir abim var, ben ortanca ve tek kızım bir de 16 yaşında erkek kardeşim var. Anne tarafım Sivas ve katı Müslümanlardandır. Baba tarafım ise Erzurum ve daha rahat insanlardır. Küçüklüğüm abimle beraber geçti onunla yaşlarımız yakın olduğu için hep birlikte oynar ve her şeyi birlikte yapardık. Saçlarımı babam hep abiminki gibi kısa kestirirdi. Abim erkek olduğu için biraz farklıydı ona daha önem verilirdi bu da beni olumsuz etkilerdi abim gibi olmak isterdim. Etek giymekten nefret ederdim ama annem aşırı dindar olduğu için küçüklüğümden beri bana hep etek giydirirdi kısa kollu hiç giyinmedim bu sebeple hiçbir giydiğimi sevmezdim nefret ederdim ama abim ve diğerleri daha rahatı bu beni huzursuz ederdi. Su an da bile giydiğim hiçbir kıyafeti isteyerek severek giymiyorum. Mesela abim erkek olduğu için ona bisiklet alınırdı bana alınmazdı ve abimin bisikletine binmem de yasaktı. Ben hiç evcilik oynamayı sevmedim bebek alırdı babam ama ben onlarla oynamazdım sevmezdim, oyunlarda anne hiç olmazdım genelde baba rolünü üstlenirdim. Kızlarla oynamayı pek sevmezdim abimle futbol oynardım. Hiçbir zaman bir erkeğe karşı ilgim olmadı en erken 6 yaşımı hatırlıyorum mahallemizdeki bir kıza karşı farklı bir sevgim vardı. İlk okulda yine sınıfımızdan bir kıza karşı duygular besledim bu böyle orta okul, lise, üniversite olarak aynı şekilde devam etti. ergenlik dönemimde vücudumda ki gelişimler beni olumsuz etkiledi özellikle göğüslerimin çıkması çok kötüydü ve belli olmasın diye hep kambur yürürdüm şu anda da ordan kalma hafif bir eğiklik var sırtımda. Ben bende bir tuhaflık olduğunun bilincindeydim herkes karşı cinsine ilgi duyarken ben benim gibileri seviyordum. Zaman ilerledi imamhatipe gittim bu konuyu kimseye açmadım çünkü çok büyük bir günahtı zaten kendime bile itiraf edemiyordum başkasına söylemem düşünülemezdi bile. Kendimi tamamen dine verdim sürekli kuran okuyup namaz kılardım kitap okurdum tarikat dersi aldım odamdan çıkmaz rabıta yapar sabahlara kadar namaz kılardım bu şekilde diğer derdim daha hafifledi ama asla geçmedi daha sonra yoğun dini yönelimden dolayı obsesif kompulsif bozukluk oluştu 7 yıldır ilaç kullanıyorum ve hala da kullanmaktayım. Yani hangi yolu denediysem bu dertten kurtulamadım. Artık 23 yaşındayım ve evlenme çağına geldim Marmara üniversitesinde ilahiyat fakültesinde okuyorum şu an son sınıf öğrencisiyim, ailem evlenmem konusunda bana baskı yapıyor ama ben sevmediğim biriyle evlenmek istemiyorum cinsellik düşüncesi bile beni çileden çıkarıyor bu sebeple bir adamla yaşayabileceğimi düşünemiyorum. Bu dertten tek başıma kurtulamayacağımı anladım ve en yakın çevremden birkaç kişiye açıldım. Belki erkeklerden etkilenirim diye bir çok erkek arkadaşım oldu fakat ne cinsel mana da ne de duygusal olarak hiçbir şey hissedemedim hatta onlar elimi tuttuğunda tiksinti bile duydum. Hep kendimi kadınlara karşı muhafaza ettim evet bazı platonik aşklarım oldu ama hep korudum kendimi hem erkeklerden dini boyutta hem de kızlardan korudum. Fakat bu sene aynı evde kaldığım birine istemeden de olsa gönlümü kaptırdım çok zor bir süreç oldu benim için ve başka bir yere çıkmaya karar verdim. Sizden önce birkaç doktora daha gittim fakat hepsi bunun doğuştan geldiğinin ve değişmeyeceğini söylediler en son çare sizi buldum ve ben bu dertten kurtulmak istiyorum yardımlarınızı bekliyorum.
