Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com

..

Hüseyin Bey ile üçüncü görüşmemizde benzeri konularda konuşsakta, bu konuda konuşmanın derdimi anlatabilmemin bana iyi geldiğini bir kez daha anlamıştım.Çünkü bu hususta genel kanı iyileşmenin imkansız olduğu vb. kanılar depresif halimde beni çok yoruyor dipsiz bi kuyuya itiyordu. Klinikte benim gibi muhafazakar pek çok kişinin de hikayesindeki benzerlikler dikkatimi çekmiş rahatça görüş alışverişi yapabilmem yeniden ümitlenmem için bir sebep olmuştu sanki...
Halbuki çocukluğumdan beri birktiğini hissettiğim öfke, saçma sosyal fobik davranışlar ve sonunda yalnızlık beni çok daraltılmıştı. Bu da haliyle doğru düzgün hobisi olmayan beni yanlış düşünceler ve bu düşünceler sonunda stres atmak için vicdanen rahatsız olsam da mastürbasyona itiyordu. Her seferinde son olsun diye bakarken sonu gelmiyor, bocalıyordum. Hayır diyememek pasif görüntü iyi niyet suistimalleri beni ben olmaktan alıp başkalarına adeta hizmetkar hale getiriyor gibiydi. Her ne kadar bunu gün içerisinde binbir defa samimiyet testinden geçirip Rabbim i razı etmek için yapmaya niyet etsem de... Yine bir rahatlama dönemine girdim derken babamla iletişimsizliğimi  hatırlayıp telefonda da yarım yamalak ezber hatır sorma muhabbetinden yine mağlup ve üzgün çıktım ama artık daha kontrollü gidebileceğimi hissediyorum. Nitekim gün içerisinde çekim hissettiğim kişi de dahil artık daha yüzeysel olmaya çalışıyor, kırılsam da onun yaptığı gibi umursamamaya gayret ediyor, Söylediği herşeyi incelesem de rastgele konuştuğunu dolayısıyla sözüne itimat etmemem gerektiğini kendime telkin edip değer devşirmekten kaçınmaya çalışıyorum... Bu süreçte erotize etme anlamında bazı manzaralar zihnimi meşgul etse de benzeri çekiciliğin bende de olduğunu ona özel olmadığını fark etmeye çalıştığımı anladım ve şuan az da olsa ondan soğuduğumu ve daha az erotize ettiğimi deneyimledim...Tepki mi verdikten sonra bana karşı kısmen daha dikkatli davranması bağlanmam için sebep olsa da geçici olabileceğinin farkındayım, zaten değer verse de yüzeysel bir değer olduğu aşikar onun için bunlara bel bağlamamam gerek elbet

Allah o kadar buyukki; iş ararken ve hatta bazı önüme gelen fırsatları elimin tersiyle atarken bir sabah diyorum ki
Ya rabbi!. O kadar fırsat geçti elime çekindim ve ise girmedim. Ama vardır bundada bunda da bir hayır demekki sen beni daha hayırlı ve güzel bir işe ayarliyorsundur. Ve 2 saat sonra tanıdığım ve iş aradigimdan zerre bahsetmedigim bir abi beni arıyor ve diyorki sana iş buldum ama yapar misin bilmiyorum. Buyur abi nedir o?.
Bizi umreye goturen bir tur var o turda umre rehberligi yapar mısın. Bak Allah'ın işine!. Hayatımda hiç tahmin bile etmediğim bir iş. Bı dusuniyim diyorum. İşi istiyorum ama korku geliyor ya yapamazsam. Ya elime yüzüme bulastirirsam. Ya olmazsa. Arıyorum Hüseyin hocayı gitmezsen bir daha gelme diyor. İstihare yaptırıyorum hayırlı cikiyir herkes bana güveniyor ama bir bakiyorum benim kendime ozguvenim yok yönetim ve bilgi hususunda. Ama bir yandan bunlarda olunca yani insanlarin telkini ısrarı en önemlisi Hüseyin beyin telkini gitmekten başka çarem yok biliyorum. Yarın gidicem gorusucem. Ve bu iş olduğu zaman buraya sadece oldu yazicam. Eminim olucak çünkü bu işin bana geliş şekli farklı ve ayrı bir his var içimde olucak eminim. Bununicin elimden geleni yapicam...
Bekleyin yazacağım günün bekleyin.......

Sessiz Çocuk, Yalnız Akademisyen – 5

İkinci Terapi: Korkularla Yüzleşmek

Bu haftaki yazımda ikinci terapi seansımı anlatmak istiyorum. Bu terapi, geçmişe – özellikle de çocukluğuma – dönerek erkeklere olan ilgimin nedenlerini anlamaya çalıştığımız bir seanstı. Çünkü terapistim, eşcinselliği güçlendiren en önemli faktörlerden birinin özgüvensizlik olduğunu söyledi.

Korkak Bir Çocukluktan Yalnız Bir Hayata

Çocukken o kadar korkak, ürkek ve özgüvensizdim ki, büyüdüğümde bu özellikler tüm hayatımı şekillendirdi. İnsanlarla iletişim kurmaktan kaçan, sürekli alay edildiğini düşünen, hatta sınıfta iki kişinin gülmesini kendine yoran bir çocuk oldum.

Benden daha iyi bir üniversiteden mezun birini gördüğümde içimde derin bir eziklik hissediyordum. Bu yüzden meslektaşlarımla görüşmemeye, sosyal etkinliklerden kaçmaya başladım. Toplantılara gitmez, kutlamalara katılmazdım. Üst düzey biriyle konuşmam gerektiğinde ise elim ayağım titrer, sesim kısılırdı.

Kısacası sosyal hayattan kendimi tamamen izole ettim. İnsanlar pandemide bu duruma bir yıl bile dayanamazken, ben ömrümün büyük kısmını bu şekilde geçirdim. Adeta bir mağarada inzivaya çekilmiş bir âlim gibiydim.

Değişim Başlıyor: Kitaplar, Notlar ve Ödevler

Bir gün Nicolas’ın Onarım Terapisi ve Homoseksüelliği Engelleme kitaplarını okumaya başladım. Çok etkilendim. Notlar aldım, kendime ödevler verdim. “Benim Ailem” belgesellerini izledim, eşcinsellerin hikâyelerinden özel bilgiler öğrendim. Ayrıca Anna Erdoğan’ın YouTube’daki videolarını da takip ettim.

Bu kaynaklar sayesinde ilk kez kendimi derinlemesine gözlemlemeye başladım.

Özgüvenin İlk Adımı: Göz Teması

İkinci terapiye geldiğimde elde ettiğim bu bilgilerden ve tecrübelerden bahsettim. Daha önce insanların gözlerine bakarak konuşamayan ben, artık göz teması kurabiliyordum. Göz teması, iletişimin en önemli ilk adımıymış; bunu yaşayarak öğrendim.

Özgüvensizlikten kurtulmak için elimizden geleni yapmalıyız. Araba kullanmak, yüzmeyi öğrenmek, spor yapmak, bir müzik aleti çalmak, resim yapmak… Kısacası bir hobi edinmek çok önemli. Çünkü bu tür uğraşlar insana güç ve özsaygı kazandırıyor.

Artık Susmuyorum

Hüseyin Hoca ile terapide “haksızlık karşısında susmamak” üzerine uzun uzun konuştuk.
Eskiden bana yapılan haksızlıklar karşısında hep susardım. Şimdi ise güzel bir şekilde itiraz ediyorum.
Bu tutum, karşımdaki insanın bana duyduğu saygıyı artırdı. Her defasında kendimi daha güçlü, daha maskülen hissediyorum.

Stresle Baş Etmenin Sağlıklı Yolları

Hocam, stres altında olan birinin genellikle mastürbasyona yöneldiğini veya eşcinsel sitelere girerek partner aradığını anlattı. Oysa stresle baş etmenin başka yolları da var: maça gidip bağırmak, slogan atmak, bir kafede arkadaşlarla oyun oynamak, nargile içmek gibi.

Bana “Erkek ortamını artır ama erotize etme.” dedi. Ben de bu sözü tuttum.
Şu an nargile kafelere gidiyor, erkek arkadaşlarla zaman geçiriyorum ama onları erotize etmiyorum.
Ayrıca spor salonu arıyorum; çünkü spor yaparken insanlarla tanışmak, özgüven kazanmak için harika bir fırsat. Erkeklerin benden farklı olmadığını fark ettikçe onları erotize etmeyeceğim.

Bir Sürecin İçindeyim

Bu bir süreç ve ben bu sürecin içindeyim. Epey yol aldım ama hâlâ gidecek çok yolum var.
Erkek öğrencilerime ilgi duymam beni rahatsız ediyor. Bunu söylediğimde hocam,
“Suçluluk duyma. Erkekleri seçebilirsin ama erotize etme.” dedi.
Çünkü suçluluk duygusu eşcinselliği daha da güçlendiriyor.

Mastürbasyon ve Zihinsel Temizlik

Hocam, mastürbasyon konusunda da uyardı. Özellikle porno izleyerek yapmanın zararlı olduğunu, kuru bir şekilde yapılmasının yanlış olduğunu anlattı. Eğer illa yapılacaksa, bir kadını hayal ederek ve bebek yağı kullanarak yapmanın daha sağlıklı olacağını söyledi.

Kadın hayal edemiyorsam bile, en azından sonlara doğru kadını düşünmemin önemli olduğunu belirtti.
Bunları yazarken utanıyorum ama belki birilerine faydalı olur diye paylaşıyorum.

Eşcinsel Yaşamın Riskleri

Eşcinsel yaşamın tehlikelerinden de bahsetti. Her aktif bireyin, zamanla pasif olma ihtimali bulunduğunu söyledi. Çünkü ilerleyen süreçte aktif birey pasif partnere aşık olabilir ve onu tatmin etmek için pasif olmayı teklif edebilir.
Ayrıca HIV, HPV ve prostat gibi hastalıkların riskinin çok yüksek olduğunu da vurguladı.

“Strese girdiğinde hemen uğraş değiştir.” dedi. “Yoksa mastürbasyon ve seks tehlikesi var.”

Ben kadınlara ilgi duyamadığımı söyledim. O ise bunun zamanla değişeceğini, eşcinselliği güçlendiren davranışlardan uzaklaştıkça ve kadınlarla ilgili hayal gücümü geliştirdikçe bu ilginin oluşabileceğini söyledi.

Son Söz

Bu süreç kolay değil. Ama değişim mümkün.
Korkularla yüzleşmek, kendini yeniden inşa etmek ve adım adım özgüveni geri kazanmak...
İşte ben şu anda bu yolculuğun tam ortasındayım.
Bir gün dönüp baktığımda “İyi ki pes etmemişim.” diyebilmek için yürüyorum.

Geçen hafta yine firsatim oldu ve terapilere katıldım. Aslında ses kaydın dinleme fırsatım çok olmadı ama yine terapi ile alakalı birseyler aktarmak istiyorum.
Hüseyin hoca eğer bir iş bulabilirsem ve cebime para girerse kendimi daha da erkeksi hissedecegimi ve daha özgüvenli olacağımı söyledi. Genellikle kurs hocalığı olarak İstanbul'da iş bulmak zor ama genellikle şehir dışından teklifler geliyir ve ben bir çok teklifi malesef ozguvensizligim yüzünden geri çevirdim.Suan hala arama surecindeyim ve Hüseyin hoca bunun iyileşmek konusunda çok ama çok faydası olacağını söyledi. Hele şehir dışında hiç bilmediğim bir yere gidecek olursam....
Ama çok büyük kaygılar var içimde ve sürekli bunlarla savaşıyorum. Ne yaparım orada?. Tanımadığım herhangi bir şehirde?. Risk almak kadar beni bu hayatta endişelendiren birşey yok. Bana çok korkutucu ve kaygılı geliyor.. Yüzleşmekten korkuyorum çünkü. Ama artık büyümek gerek büyümek böyle birşey işte. Risk almak korkularinla yuzlesip.ustune yürümek... hayatta büyümek lazım. Her neyse bunlar negatif yanlar bununla birlikte pozitif yönlerde var.
Kendimi pasif fantezi kurmaya zorladım mast esnasında ama nedense bi tam zevk alamadım ve aktife döndüm ve fanteziyi öyle kurdum. Elbette pasiften hala zevk alıyorum o da tam birakamadigim için ama bununla birlikte sürekli aktif fanteziyi uyguluyorum. Faydası oluyor yani ama tam aktif olmak lazım. Birde şu ozguvensizligin korkunun üstüne gitmek. Birde birine bir daha pasif olarak düşünmek istedim ama olmadı yine aktif oldum ona. Yani sanki biraz farklı zevk arıyorum gibi artık pasif olmak çok fazla zevk vermiyor birde artık kendime çok yakıştıramıyorum o halı. Pasif hali. İyi ve pozitif yonler bunlar işte. Bir de aile konusuna gelelim. AİLEMDEN NEFRET EDİYORUM. Sadece bunu söyleyebilirim. Anneme çok aciridim ama artık bu evdekilerin derdi sikimde bile değil. Herkes birbirini yesin hem de babam. Önceden annemle tartistiklari esnada anneme çok acirdim ama umrunda bile değil annem. Mutsuzsa bosansin. Hala babaannemi ve babamı suçluyor ve onlardan şikayet ediyor başka birşey bilmiyor. Aynı zamanda annem bana bunu yap et dedi mi veya ricada bulundumu yapmıyorum banane ne halleri varsa görsünler. Mesela kontur atar mjsjn bana dedi yapmadım ve kendi başınızın çaresine bakın benim param yok dedim. Siktirsinler. Ben baba dedil koca değil bu evin çocuğuyum ve böyle muamele görmem lazım. Sormazlar paran var mı nasılsın ne yaparsın ne hissedersin diye gidip onların işine yaramami isterler sg yin ya. Baba mi babama diyecek lafım yok hayatımı mahvetti. Hala umursamaz varlığı yokluğu bir bi adam. Hala sorumsuz, hala başına buyruk, hala kendi halinde, umursamaz dışardan sadece eve kalmaya gelen misafirin teki. Zaten adam olsaydi hepimiz severdik onu. Ablam mi ona diyecek lafım yok. Babaannem zaten yaşlı başlı bugun var yarın yok şikayet bile etmem ondan da banane. HEPSİNDEN BANANE. resmen hepsi hayatımı sikti. Benim için bugün Varsalar yarın yoklar. Bence bir yandan bu nefrette bir gelişme.yani umarim öyledir. Allah yardımcım olsun. Yaşadığım müddetçe dussemde kalksamda asla kabul etmicem bu duygularımi ve hep bir yanlışlık olduğunu içten haykiricam. Pes de etsem düşsem de yine baştan baslamayi bilicem ve bunu yenmek için elimden ne geliyorsa yapicam. Sadece normal bir insan olmak istiyorum herkes gibi. Normal bir insan standartına çıkmak istiyorum. Hayatım ne kadar boktanda olsa (Allah'a haşa laf olarak değil) yinede hayatım için biseyler yapmaya çalışıyorum ve yaşım sadece 19. Sadece hayatımı herkes gibi düzeltmeye idame ettirmeye çalışıyorum ve bu çok değerli bişey. Yarın bir gün eğer bunu yenersem çok isterim hayatımın film olmasını. Kendimi dışardan izlemek. Yaptığım hataları gormek iyi yanlarını görmek çok isterim. Her neyse herkes sağlıcakla kalsın. Ölümden gayri herşey geçici. Herkese mücadelesinde başarılar👋🏽