Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com

Hani her gencin başına gelir ergenlik çağı kimisi kolay atlatır kimisi zor sanırım ben kolay atlatıyorum ders konusunda pek iyi sayılmam ama insanlarla iletişimim her zaman çok iyiydi bunun getirdiği avantajlar vardı tabi 8.sınıfa kadar sporla ilgilenmedim boyum uzundu güçlüydüm ama ders çalışmam gerektiğini söylüyodu ailem çünkü ablam üniversiteyi kazanmış benimde öyle olmamı bekliyolardı sessiz vee sakin bi çocuktum ki şunu söyleyemiyodum;hayır ben ders çalışmıycam spor yapıcam delicesine koşturcam.Ne kadar zor birşeydi ozamanlar onları söylemek ailem anlayışlı ama bilmiyorum söyleyemedim hiç OKS o en büyük sene hiç geçmeyen sene atlattım ama iyi değil dandik bi okul kazandım ama gitmek istemedim belkide sesimi duyurabiliryordum artık Galatasaray voleybol şubesinde bi tanıdık vardı beni istedi oynamam için ama hiç bi şekilde voleybol oynamayı bilmiyodum ama fiziğim tam uyuyodu başladım çok gelişiyodum aşırı şekilde bi anda istanbulun sayılı oyuncularından olu verdim.1. dönem bitmesi 1 hafta kala okula geç gitmek istedim bi arkadaşımla karşılaştım aslında muhabbetim bile yok sadece alarımızı biliyoruz yan okuldaymış benden bir yaş büyük metrodan indik okul uzak sayılırdı yürüme payı vardı yürüdük okula yaklaşınca bana okul kaçıcağını ve arkana saklanabilirmiyim dedi bende tabi dedim biraz ilerleyince senle gelebilirmiyim dedim o an sanki hadi kaçalım sevelim birbirimizi delicesine tut elimden hiç bırakma beni dermiş gibi hissettim ama en fazla taksime gidip okul saatine kadar takılırdık bi arkavaşını bekliyoduk o sıra etkilendim ondan içimden ilk defa bi kıza aşkla sarılmak isteği geldi zor tutuyodum kendimi konuşmaları söyledikleri resmen büyüledi beni arkadaşı geldi nereye gidelim muhabbeti geçerken üsküdar fikrini attım ortaya kabul etti ikiside arkadaşı çok iyi birisi hemen kanım ısındı deli dolu bi kızdı kendimi o ikisinin arasında okadar mutlu hissediyodum kii onca seneden sonra yaşamayı öğrenmişesine çaktırmadan kardelene;merveye açılcam yardımı olurmuusn dedim tabi dedi aslında şimdi anlatınca basit geliyo ama çok zordu vapurda açıldım martıların sesi hava çook soğuk ama benim içim sıcaktı oturuyoduk koltukta durdu durdu 10 dakika tam vapur iskeleye yanaşırken koluma girdi seni seviyorum vee öptü yanağımdan işte dedim yeniden doğmak bu işte o hayalim hayatımın aşkı dedim aşk yalan değil diye haykırıyodum içimden buda benim aşk hikayem duysan bütün dünya o andan belliydi nasıl aşık olcağım iskeleve hemen kayboldum bir kırmızı gül aldım hoşuna gitti hemde çook bütün gün dolaştık vee eve gittik bi an aklımdan çıkmıyo hep onu düşünüyodum bir hafta 1 ay derken 1.5 aydan sonra bana soğuk hatta kötü davranmaya başladı o ilk gün nasıl mutlu olan çocuk gün geçtikçe dahada mutlu olmuştu 72. günlerimizde ayrılmamız gerektiğini söyledi o an ağladım işte kalbim ağlıyodı gölzerim değil görmek istemiyorum seni diyodu ama seviyodum yinede yalan söylüyodu bana oda ağlıyodu oda istemiyodu ayrılmak bir ay hiç görmedim bi gün yan okula top kaçtı ve almak için baktığımda onu gördüm ayaklarım kesildi düşmemek için zor tutuyodum kendimi dayanamadım mesaj çektim bana kötü davrandı resmen bende ilk defa yaptım öyle bişey,ama deliesine uğruna ölcekcesine seviyodum ertesi gün buluştuk biyerde dayanamayıp dudaklarndan öptüm ilk baş karşı geldi sonra oda öpmeye başladı inanılmazdı....barıştık yine buluştuk ali seninle knuşmam gerek dedi tabi dedim;ali ben seni hiç sevmedim ama benim için çok değerliydin üzemiyodum seni öl desem ölürdün ama sevemedim çok iyisin safsın,saf aşıksın haketmiyorum seni,sende beni...benim gözlerim o an sulandı son sözü şuydu seni seviyrum derken yalan söylüyodum...o sulanmış gözlerim birden sel olan göz yaşlarına bıraktı sarıldım ağlıyoduk ama benden kopamıyodu sevmiyodu ama beni...yinede devam etmek istermisin dedi EVET dedim haykırarak o günden sonra daha mutlu olduk gün geldi başkasını seviyorum çık hayatımdan artık hemde sizin okuldann...inanmadım çünkü yalandı...şimdi kendime bir soru soruyorum ama bulamıyorum o ilk gün olmasamıydı keşke yok her günüm ölemi olsaydı bilmiyorum tek bildiğim günlerce ağlamaya programlı olmak...