Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com

hüseyin hoca diyor ki kitap çıkacak,içinde de 10 öykü olacak,bizden hikayeler yani,biraz kurallı giriş gelişmeli sonuçlu olsun olsun hocam olsun,giriş gelişme yeterince oldu da "sonuç" hala eksik hayatımda.
        Giriş doğumumla başlamadımı 26 yıl evvel.evinci ikinc oğlu olarak dünyaya geldim.Anne-baba anlaşmazlıkları,kız gibi kestirilmeyen saçlar,4 yaşındaki sünnet travması,ilgisiz baba halleri içinde çocukluğumu geçirdim.Oyunlarımla oyuncaklarımla çok da anlayamadığım işte o saydıklarım,meğer benim hayatımın sorun pradigmasını oluşturmuş ama ben bunu nerden bilebilirdim ki.İlköğretimi çoğunluğu kızlarla arkadaşlık yapma,evdeki kadın kıyafetlerini deneme,bebek oynama gibi entersanlıklarla geçirdim.13-14 lerde ise erkekli hayaller başladı.Kısa aralıklarla ve sadakatsizce erkeklere erotizm karışımı bağlanmalar başladı.Erkeklerin hayal dünyamı süslediği masturbasyonlar vazgeçilmezdi.Kafam zaten hep karışıktı bu dönem daha bir karıştı.Erkekleri düşünmenin hatalı olduğu biliyordum ama düşünmeden de edemiyordum.Üniversiteden bu yaşıma kadar da 8-10 yakınlaşma(erkek) yaşadım.Karşı taraftan hissetmesem bu yakınlaşma olmazdı.Hiç bir yakınlaşmada pasif konumda olmamak,bana karşı etkileşim hissedenlerin beni aktif konumda görmesi şu an bana neden bilmem özgüven katıyor.Yakınlaşmadan kastım sakın ola cinsel iişki algılanmasın.Şu ana dek böyle bişey yaşamadım.Sadece dokunma,gizli sözler,çaktırmadan cinsel organa dayanmalardır ki bunların hiçbirini ben yapmadım yapamam da,bu utangaçlıkla hiç bişey yapamadım zaten :)16 yaşımdan evlenene kadar da 6-8 kız arkadaşım oldu.Ve bu konuda da kızlar aktif ben kaçandım.Hep kızlardan teklif geldi.Gezip tozarken öpmeye kalkan yine onlar yine kaçan bendim.
        Gün geldi evleneceğim kızla tanıştım,aracı oldu biri kız beni görmüş beğenmiş,iyi tanışalım evlenelim adam gibi,kurtulurum bu beladan dedim.aklım yine erkeklerde benim tabi,söz nişan derken 3 yıllık ilişkimizi düğünle noktaladık bu yaz sonu.Zifaf gecesi bende tık yok,heyecandan sırılsıklamım.Neyse düğün gecesi heyecanı dedik atlattık.günler geçiyor bende tık yok.Dokunuyorum his yok.Bir ay sonra hocama geldim,konuştuk kitaplar tavsiye etti okuduk.Baba,güç,başarı,sevgi denkleminden bahsetti.Kafama da yattı.Özgüven geliştirici tavsiyeler falan.o günden beri biçok konuda rahatladım.Sadece cinsel ilişki hariç.
        5 aydır evliyiz hala ilişkiye girmedik.Eşim beni hala çok seviyor ve kişilik problemi olarak görüşmelere devam ettiğimi sanıyor.Aslında yalan da değil.Benim sıkıntım cinsel problem değil.Sadece"UTANÇ".bu bir kişilik problemi.Bundan kurtulmanın basit yoları var ama ben hala ağzımı açmaya devam ediyorum.Ev içinde soyun,eşine anadan üryan çık,utangaçlığını attığın vakit ilişki olur diyor ben hala kaçıyorum,utanıyorum.Sanırım ben ürettiğim sahte güç ve başarıları kaybetmekten,çevremdeki gizli hayranlıkları görememekten korkuyorum.Çevremde erkeklerin çoğu islami kökenli ve bu kişilerde yasakların getirdiği bastırılmışlar var.Adam karı-kızda yasaklardan dolayı ulaşamadığı zevkleri gizliden sende tatmin ediyor.Hiç dikkat etmediniz mi islami camiadaki erkek tokalaşmalarını,nerdeyse boynundan öpecek adam,sarmaşdolaş tokalaşmalar,elleri tutup bırakmamalar,daha da çoğaltabiliriz.İşte ben bu potansiyeli kaybetmekten,karımı koynuma alırsam kendime ihanet etmişlik hissini yaşamaktan korkıyorum.
Eğer seçim yapmazsam yakında zaten tek başıma sahte dünyama geri döneceğim.Evlilikte yaşanan başarısızlık oluşturduğum sahte başarı dünyamda zaten eksi çentik oluşturacak ve sahte güç rüyası sona erecek.Ve ben herşeyimi kaybetmiş mutsuz biri olacağım.Yol yakınken doğru kararı vermeliyim.
     

3.terapimi de geçtiğimiz haftasonu gerçekleştirdik hocamla.3 haftayı aşmıştı görüşmeyeli.3 hafta boyunca neler yaptın diye sorarsanız gözle görünür bişey yaptığımı söyleyemem.sadece kürk mantolu madonnayı okudum ödev olarak."sevmek,sevememek,yalnızlık" temaydı tıpkı bizim hayatımız gibi.hocam verdiği diğer ödevi yapamadım.eşimin bana yaklaşmasına koynuma girmesine izin vermedim korktum,yine kaçtım.canımın yandığını bile bile kaçtım.ama kendimde ilerlemeler görüyorum.artık kimle tartışacaksam tartışıyorum,hayır demem gerekiyorsa hayır diyorum,topluluk önünde utanmadan konuşuyorum,ayrıca sebebini bilmiyorum ama erkeklere ilgim azaldı,onları görünce zevk almıyorum pek ve önceden dokunduğumda oluşan cinsel hareketlenmeler artık olmuyor,düşünerek yaptığım masturbasyonlardan da zevk almıyorum.yani şu an ne kadınlardan ne erkeklerden zevk aslıyorum nötrüm hayat daha bi kuru oldu sanki sadeleştikçe tatsızlaştı.önceden erkekler vardı o da bitti )şu an için attığım adımların çok önemli olduğunu düşünüyorum eğer cesaretimi toplayıp eşime kollarımı bırakırsam 3-5 kez belli ki de ilkinde olacak.ama...
ama olay ne biliyor musunuz arkadaşlar ben eski kurgu dünyamın zevklerini kaybetmekten korkuyorum,alışkanlıkları bırakmaktan korkuyorum,yoksa şu aşamaya gelmek bi hayaldi.önceden hayalini kurduğum erkekleri şimdi aramak bile istemiyorum.istediğim buyken ben hala eski heyecanları bırakmaktan korkuyorum.
hüseyin hoca artık topun bende olduğunu,tedavinin eşcinsellik değil "utanç"ile savaş olduğunu belirtti bu görüşmede.iş artık bende.eğer ben eski dünyamın tüm zevk,heyecan ve kurgularından kurtulup eşimi koynuma alırsam bu iş tamamdır.gerisi çorap söküğü gibi gelecek.bunu bile bile vakit kaybetmek ahmaklık !
utançları kenara bırakıp cesaretimi toplamak ve eşimi sevmek.tek iş bu.
ne tecavüze uğradım,ne eşcinsel ilişki yaşadım,ne ensest olay yaşadım,işim bu kadar kolayken neyi bekliyorum ?
kolları sıvadım bismillah diyorum...
terapi de sona yaklaştığımızı düşünüyorum